Posts

Showing posts from October, 2019

မရုန္းပါနဲ႕လားကြယ္

ကၽြန္မတုိ႔ မိန္းကေလးေတြဟာ ပွ်မ္းမွ်အားျဖင့္ အသက္ (၁၃)၊ (၁၄)ႏွစ္ေလာက္မွာ ရာသီေသြးစေပၚၿပီး အပ်ဳိေဖၚ၀င္ကာစျဖစ္သည္။ အစပထမမွာ လစဥ္မမွန္ေသးေပမယ့္ ေပ်ာက္လုိက္ေပၚလုိက္နဲ႔ အစျပဳၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာလစဥ္မွန္သြားပါသည္။ဒီလုိရာသီေသြးစေပၚၿပီး အပိ်ဳေဖၚ၀င္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ထဲက ဟုိမုန္းဓါတ္ေတြဖြံ႕ၿဖိဳးေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာနဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ႏွစ္မိ်ဳးစလုံးမွာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား သိသိသာသာျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့သည္။ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ရင္သားႏုိ႔ေလးေတြဟာ တစ္ေျဖးေျဖးစူထြက္လာၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကုိစတင္လာပါေတာ့သည္။ခ်ဳိင္းေမႊးေလးေတြစၿပီး ေပါက္လာတတ္သလုိ ေပါင္ၾကားက အဂၤါဇာတ္မွာလည္း အေမႊးေလးေတြအစျပဳၿပီး ေပါက္လာပါသည္။တင္သားေတြလည္း ကားလာပါသည္။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲလာမႈအေနနဲ႔ကေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ မိန္းကေလးေတြက အပ်ဳိျဖစ္ၿပီးတာနဲ႔ ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ေယာကၤ်ားေလးေတြကုိ အရင္တုံးကထက္ပုိၿပီး သတိထားလာမိပါသည္။ အခ်စ္စိတ္ဆုိတာလည္း အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာစ၍ သေႏၶတည္ခဲ့ရပါသည္။ငယ္စဥ္ခေလးဘ၀တုန္းက မိန္းခေလးသဘာ၀လွခ်င္ပခ်င္တာ႐ွိခဲ့ေပမယ့္ အပ်ဳိျဖစ္လာတာနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕အလွအ

တဏွာရူး

  မိလြန္းၾကင္ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ မတင္းတိမ္နိုင္ဘူး ။ ဘဝကို ဒီထက္ တိုးတက္ခ်င္တယ္ ။ အေဖအေမတို႔တားတဲ့ၾကားက ရန္ကုန္ကို ထြက္ခဲ့တယ္။ မိလြန္းၾကင္ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြက မ်ားေနတယ္ ။ ရန္ကုန္မွာကလမ္းေပါက္ေတြ ရွိေနတယ္ ။ တိုးတက္ႀကီးပြားမယ့္ လမ္းေပါက္ေတြ..။ တခုခုနဲ႔ ညိသြားနိုင္တယ္ ။ မိန္းကေလးေတြ အတြက္ အဆီအသားေတြကို ၀ါးၿမိဳ ဖို႔ လူလည္ႀကီးသားေတြက အဆင္သင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတယ္ ဆိုတာကိုလည္း မိလြန္းၾကင္ ၾကားဖူးတယ္ ။ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ ဖတ္ဖူးတယ္ ။ဒါေတြကို သတိထား ေရွာင္ရွားရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း မိလြန္းၾကင္ ေပါက္တယ္ ။ သေဘာေပါက္တယ္ ။ ႀကီးပြားခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားေနတယ္ ။ ထိပ္ကို ေရာက္ခ်င္တယ္ ။ ေက်ာ္ၾကားခ်င္သလို ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ခ်မ္းသာလာရင္ အိုလာတဲ့ မိဘေတြကို ျပန္ဂ႐ုစိုက္ ၾကည့္ရႈခ်င္တယ္ ။ တာဝန္ယူ ခ်င္တယ္ ။ မိလြန္းၾကင္မွာ ရွိတဲ့အရည္အခ်င္းေတြက ဘြဲ႕တခု ရထား႐ုံ ကြန္ျပဴတာ ကၽြမ္းက်င္႐ုံတင္ မကဘူး ။ မိလြန္းၾကင္ရဲ့ ႐ုပ္သြင္နဲ႔ကိုယ္ခႏၶာ အခ်ိဳးအဆက္က သူမ်ားထက္ ထူးေနတယ္ေလ ။မိလြန္းၾကင္ကို ေတြ႕တာနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား စေတရွင္ တခုခု ဒါမွ မဟုတ္ ႐ုပ္ရွင္ဗီဒီယိုေလာကဖက္က အလုပ္တေနရာရာ ေပးခ်င္သြားမွာဘဲလို႔ ကိုယ့္ဖါသာ စိတ္ကူးယဥ္မိခဲ့တယ္ေလ ။ မြန္

ဆင္းရဲတြင္းက ... နက္ေလေတာ့

စကားလုံးဆိုတာ ... ဓါးလိုပဲ ... ေျပာတတ္ရင္ ထက္တယ္ ... အေျပာခံရရင္ ... ဓါးထိုးခံရသလို ... ႏွလုံးေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ... ထြက္တတ္တယ္ ... ဟိုေန႔က ... ညီမေလး ေယာက္်ား အိမ္သစ္တက္ပြဲ လုပ္တယ္ ... ေအး ... မသြားခ်င္ပါဘူး ... ရွက္တယ္ ... သြားခိုင္းတာက ... အဖြား ... ညီမေလးဆီသြားလိုက္ပါတဲ့ ... ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ ... ဧည့္ခံပုံေလးက ... နင္က ျပည့္တန္ဆာပဲ ... ေနာက္တခါ ဒီအိမ္မလာနဲ႔ ... ၾကက္သေရတုံးတယ္ ... အိမ္ယုတ္တယ္တဲ့ ... တအူတုံဆင္း ... ညီအမေတြေလ ... ေျပာရက္လိုက္တာ ... သူ ေက်ာင္းတက္တုန္းက ပိုက္ဆံ ... ဘယ္ကရလဲ ... ေန႔တိုင္းစားတဲ့ ထမင္း ဘယ္ကရလဲ ... ေအး ... အရမ္း ဝမ္းနည္းတယ္ ... စကားလုံးေတြ နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္ ... နင္က ျပည့္တန္ဆာ ... ဟုတ္ပါတယ္ ... ေအးက ... ျပည့္တန္ဆာ ... မေကာင္းတဲ့မိန္းမ ... လမ္းေပၚက မိန္းမ ... ေအးတို႔ ... လုပ္ငန္းခြင္က ... ပန္းဆိုးတန္းမွာ ... ႐ုပ္ရွင္႐ုံေတြမွာ ... ဟိုရပ္ ... ဒီေငး ... ဟိုလူေခၚ ... ဒီလူခ် ... အေသြးအသားကို ... ခပ္ေပါေပါနဲ႔ ေရာင္းစားေနတဲ့ ... မိန္းမ ... စိတ္က မေပ်ာ္ ... အိပ္လို႔လည္း မေပ်ာ္ ... မၾကာခဏ လန႔္လို႔ နိုးတယ္ ... အိမ္မက္ဆိုး ... ဘဝဆိုတာ ... ေကာင္းတလွည့္ ဆိုး