ေကာင္မေလး စီတာ

သြပ္ေပၚကို တေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနတဲ့ မိုးေရစက္သံကို နားေထာင္ျပီး အိပ္ဖူးလား။ သိပ္အရသာရွိတယ္။ ဂီတသံ စည္းခ်က္ေတြလိုပဲ။ မိုးေရေပါက္သံ ေတြေၾကာင့္ တေရးႏုိးေတာ့ ညဦးပိုင္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အိပ္မက္မ်ားလားလို႔ ေက်ာ္သူ ေတြးေနမိေသးတယ္။ အိပ္မက္မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ ပရုပ္နံ႔ေတြသင္းေနတဲ့ အိပ္ရာေပၚမွာ အဝတ္ဗလာနဲ႔ ေက်ာ္သူအိပ္ေနတယ္။ ေစာင္ထူထူ တစ္ထည္ကို လႊမ္းထားျပီး ရင္ခြင္ထဲမွာလည္း ခပ္ျပည့္ျပည့္ အမ်ိဳးသမီးလွလွကို ေထြးထားေသးတယ္။ ေက်ာ္သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ ေက်ာေပးျပီး ဟိုဘက္လွည့္အိပ္ေနတယ္။ သူလည္း ကိုယ္လုံးတီးပဲ။ ေက်ာ္သူ က ေနာက္ကသိုင္းဖက္ထားတာေပါ့။ ေမွာင္ေနတဲ့အခန္း၊ သြပ္ေပၚက မိုးေရသံေတြ၊ ေအးစက္တဲ့ မိုးဥတု၊ ေစာင္ထဲမွာ၊ ရင္ခြင္ထဲမွာ မိန္းမ တစ္ေယာက္။ သဃၤန္းကၽြန္းျမိဳ႕က သာမန္ တိုက္တစ္လုံးရဲ႕ အိပ္ခန္းတစ္ခန္းဟာ ေက်ာ္သူ႔အတြက္ နန္းေဆာင္တစ္ေဆာင္ထက္ ခမ္းနားေနခဲ့တယ္။ ညဦးပိုင္းက အားရပါးရ ခ်စ္ပြဲဝင္ခဲ့လို႔လား မသိဘူး။ ၃ ခါေလာက္ရွိမယ္။ ေအာက္ကဟာ က နဲနဲက်င္ေနတယ္။ မိုးကပိုျပီးေတာ့ ၾကမ္းလာသလိုပဲ။ ရင္ခြင္ထဲက စီတာ့ ဂုတ္ပိုးကို ဖက္လားလ်က္ ငုံ႔နမ္းလိုက္ျပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္ေပၚကို ေစာင္အျပည့္ျဖစ္ေအာင္ ထပ္လႊမ္းေပးလိုက္တယ္။ နဲနဲလႈပ္လုိက္လို႔လား မသိဘူး သူ႔ဘက္က လူးလြန္႔လာတယ္။
“ဟင္ သူ မအိပ္ေသးဘူးလား” အေမွာင္ထဲက သူ႔အသံက မႏိုးတဝက္ ႏိုးတဝက္ေလး။
စီတာ ဟာ ဟိုဘက္ကို ေက်ာခိုင္းေနရာကေန ေက်ာ္သူ႔ ဘက္ကို လွည့္လာျပီး ရင္ခြင္ထဲဝင္လာတယ္။
“ခ်မ္းလိုက္တာ။ ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ္တုံးလုံး မအိပ္ရတာ ၾကာျပီ”
ေက်ာ္သူက သူလည္း တေရးႏိုးလာတာ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပျပီး စီတာ့ နဖူးကို ထပ္နမ္းလုိက္တယ္။ စီတာ က လည္း ေက်ာ္သူ႔ ေမးဖ်ားကို ေမာ့ျပီးနမ္းလိုက္တယ္။ ေက်ာကို သိုင္းေပးထားတဲ့ လက္နွစ္ဘက္ကို ေစာင္ထဲ ျပန္ထည့္ျပီး သူ႔ ရင္သားႏွစ္မႊာကို စမ္းလုိက္တယ္။ ေစာင္ထဲမွာ ရွိတာၾကာလို႔ ထင္တယ္ ေႏြးေနတာပဲ။ သူ အသာေလး ရုန္းတယ္။ “ခဏေလးကြာ တို႔ ေသးေပါက္လုိက္ဦးမယ္”
“ဗိုက္ဆာလိုက္တာ စီတာ ရယ္”
“ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ႏို႔ပုလင္းနဲ႔ မုန္႔ေတြ ရွိတယ္။ တို႔လည္း ဗိုက္ဆာတယ္ တူတူစားၾကမယ္ေလ”
စီတာ က မီးခလုတ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ ရုတ္တရက္မို႔ မ်က္လုံးတအားက်ိန္းသြားတယ္။ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ စီတာ ဟာ သူ႔လုံခ်ည္ကို ေကာက္စြပ္ျပီး ရင္လ်ားလုိက္တယ္။ တမီလ္ လူမ်ိဳး စီတာဟာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ခပ္ဖိုင္႔ဖုိင့္ေလး ျဖစ္ျပီးေတာ့ ရင္သားနဲ႔ တင္ကေတာ့ လွတဲ့အထဲမွာပါတယ္။ တုတ္တုတ္ခဲခဲ ညိဳမည္းမည္းေလးေပါ့။ ေက်ာ္သူ အၾကိဳက္ဆုံးကေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးဝိုင္း ၾကီးနဲ႔ ႏူတ္ခမ္းအစုံပဲ။
“သူလည္း ထေလ ေရာ႔ ပုဆိုးျပန္ဝတ္။ တန္းလန္းနဲ႔ ထမလာနဲ႔ ဆြဲမိလိမ့္မယ္” ဆိုျပီး ေနာက္ေနတယ္။ တကယ္ပဲ မစီတာ နဲ႔ ငါဟာ လင္မယားေတြလို တစ္အိပ္ရာထဲအိပ္၊ အခ်စ္နယ္ေတြကၽြံျပီး တေရးႏိုးလာတာပါလား လို႔ ေတြးရင္း ေက်ာ္သူ ကိုယ့္ကို ကိုယ္မယုံႏုိင္ျဖစ္ေနတယ္။ ေက်မြေနတဲ့ ပုဆိုးကို အျမန္ေကာက္စြပ္ျပီး စီတာ့နားကိုသြား ေမးဖ်ားကို ဆက္ကနဲ႔ ေမာ့ျပီး ပြရွုပ္ေနတဲ့ သူ႔ဆံအုံၾကီးကို ဖယ္ျပီး ပါးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္တယ္။ “လာပါ ေသးထြက္က်ေတာ့မယ္ကြ။ မုန္႔လည္း စားမယ္ဆို။ ျပီးရင္ ျပန္လာမွာပဲကို”
“ကၽြန္ေတာ္ မယုံႏုိင္ေသးလို႔ပါ မစီတာ”
“အမေလး မယုံေပလို႔ပဲ ဆရာရယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေက်ာ္သူ႔ပါးကို ျပန္နမ္းလိုက္တယ္။ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေပးနမ္းပါ ခ်စ္သူရယ္လို႔ ေျပာျပီး သူ႔ႏူတ္ခမ္းတြဲတြဲကို စုပ္နမ္းလုိက္တယ္။ စီတာ႔ လွ်ာဖ်ားေလးက ေက်ာ္သူ႔ ပါးစပ္ထဲ အလုိက္သင့္ဝင္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အနမ္းေရယာဥ္ေက်ာထဲ ထပ္ေမ်ာျပန္ျပီ။ သြပ္ေပၚ မိုးေပါက္က်တဲ့အသံ တေဗ်ာင္းေဗ်ာင္းကို ေက်ာ္သူ မၾကားရေတာ့သလိုပဲ။
ေက်ာ္သူနဲ႔ မစီတာ တို႔ ဆုံေတြ႔တဲ့ ပုံကို ျပန္ေျပာရရင္….။
ေက်ာ္သူက စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားပါ။ ေက်ာင္းတက္ရင္း နဲ႔ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ဝင္ေငြရေအာင္ သိပၸံတြဲက အတြက္အခ်က္ ဘာသာရပ္ေတြကို က်ဴရွင္ျပတယ္။ အသက္ကလည္းငယ္၊ နာမည္ၾကီး က်ဴရွင္ ဆရာကလည္း မဟုတ္ေသးေတာ့ အိမ္ဝိုင္းေတြနဲ႔ study guide ဝိုင္းေတြကို အားျပဳရတယ္။ ေက်ာ္သူက အသင္အျပ ေကာင္းတာမို႔ နာမည္ ျမန္ျမန္ရလာတယ္။ စာသင္ခ်ိန္ စည္းကမ္းရွိတယ္။ စာအသင္အျပ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ျပီး ေက်ာင္းသူ ေတြနဲ႔လည္း အေနအထိုင္ တည္ၾကည္တယ္။ မတည္ၾကည္ လို႔ကလည္း မရဘူးေလ။ ကိုယ္က စာသင္ျပီး ရပ္တည္ေနတာ နာမည္ပ်က္ေတာ့ ေက်ာ္သူ မခံႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာ္သူ ဟာ အျမဲတမ္း စာသင္ဝိုင္းေတြ ျပည့္ေနေလ့ရွိတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းစာ ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ ေက်ာ္သူ႔ အေမကေတာင္ စာသင္ဝိုင္းေတြ ေလွ်ာ႔ပါလို႔ ေက်ာ္သူ႔ကို သတိေပးရတယ္။ ေက်ာ္သူကေတာ့ အားခ်ိန္မထားဘဲ စာသင္ပါတယ္။ သူ႔ေက်ာင္းစရိတ္တင္မက သူ႔အေမ စိတ္ၾကိဳက္ မီးဖိုေခ်ာင္ စရိတ္လည္း ေထာက္ႏိုင္တယ္ေလ။ တစ္ရက္ေတာ့ ေက်ာ္သူ႔ တပည့္တစ္ေယာက္က ညပိုင္းအခ်ိန္အားလားလို႔ ေမးလာတယ္။ ကုလားေလး တစ္ေယာက္က အိမ္ေခၚသင္ခ်င္လို႔တဲ့။ က်ဴရွင္ေတာ့ ယူထားတယ္၊ ရူပေဗဒ၊ ဓာတု ေဗဒ မလိုက္ႏိုင္လို႔ ညဘက္ အိမ္ကို ဆရာေခၚ သင္ခ်င္တာဆိုပဲ။ ေက်ာ္သူ က ေန႔တုိင္း ည ၉ နာရီအထိ ျပည့္ေနျပီ။ ၉ နာရီ ထိုးရင္ အိမ္ကို စက္ဘီးနဲ႔ ျပန္ရတာ။ ဒါေတာင္ သိပ္ေနာက္က်သြားရင္ အေမက စိတ္ပူလို႔ မဆုံးဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ျငင္းလုိက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ကုလားေလး က ေက်ာ္သူ႔ တပည့္အိမ္ေရာက္လာတယ္။ သူ႔အိမ္မွာ သူနဲ႔ သူ႔အမ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေနေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္ ၉ နာရီမွ သူ႔အိမ္ကို ဝင္ႏုိင္ပါေၾကာင္း၊ physics နဲ႔ chemistry ႏွစ္ဘာသာတည္း ကို တစ္ပတ္ႏွစ္ညေလာက္ ဝင္ျပီး သူနားမလည္တာရွင္းျပရင္ အဆင္ေျပေၾကာင္း၊ သူ႔အခန္းမွ ညအိပ္ျပီးမွ ျပန္လို႔ရပါေၾကာင္း ၊ လစာကိုလည္း ေစ်းမဆစ္ပါဘူးလို႔ သူ႔အမ က ေျပာပါေၾကာင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေျပာရွာတယ္။ ေက်ာ္သူလည္း ကုလားေလး ကို သနားသြားတယ္။ စာလိုလားတဲ့ ကေလးက်ေတာ့လည္း မရွင္းတဲ့ဘာသာကို ထပ္သင္ရဖို႔ ခုေလာက္ေတာင္ ၾကိဳးစားတာပါလားလို႔ သူ႔ဇြဲကို အသိအမွတ္ျပဳရင္း ေခါင္းျငိမ့္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ကုလားေလး နာမည္က မိုးခိုင္ တဲ့။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ ေက်ာ္သူဟာ စီတာ နဲ႔ ေတြ႔ဖုိ႔ ဖန္လာတာပဲ။ တစ္ပတ္ကို ၾကာသာပေတး၊ ေသာၾကာ ႏွစ္ရက္ ကုလားေလးအိမ္ကို ည ၉ နာရီဝင္တယ္။ ၁၁ ခြဲ ၁၂ ေလာက္ထိ စာအတူလုပ္ၾကတယ္။ မိုးခိုင္ က ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ ၾကိဳးလည္းၾကိဳးစားတယ္။ သူ႔ကို စာေပးထားျပီးရင္ ေက်ာ္သူ တစ္ေယာက္ ကိုယ့္စာကိုယ္ လုပ္ေနလို႔ ရတယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ ေက်ာ္သူလည္း မိုးခိုင္ ကို နည္းနည္း စပ္စုၾကည့္တယ္။
“ငါ ေရာက္လာရင္ အိမ္ေရွ႕က ေဆးဆုိင္ကို သိမ္းသိမ္းေနတဲ့ တစ္ေယာက္ကြာ။ ငါတို႔ကို လက္ဘက္ရည္ လာလာပို႔တာ အဲဒါဘယ္သူလဲကြ”
“ကၽြန္ေတာ့္ အမေလ။ ဆရာရဲ႕”
“ေဟ.. မင္းတို႔က ဒီအိမ္ၾကီးထဲမွာ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေနတာလား။ မိဘေတြ မရွိဘူးလား။ ငါဒီမွာ စာသင္ေနတာ တစ္လျပည့္ေတာ့မယ္။ မင္းအိမ္က လူဆိုလို႔ မင္းအမ ပဲ ျမင္ဖူးတယ္”
“ဟုတ္တယ္ ဆရာ။ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ပဲေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမက ေတာမွာ မိဘေတြနဲ႔ေနတာ။ စီတာ့ ကို ရန္ကုန္သား ဟိႏၵဴတစ္ေယာက္က ေတာင္းရမ္းလို႔ အိမ္ကေပးစားလိုက္တယ္။ သူ႔ေယာကၡမနဲ႔ သူ႔ ေယာကၤ်ားက ပိုက္ဆံရွိတယ္။ သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ၂ ႏွစ္ေလာက္မွာ သူ႔ေယာကၤ်ား ကုလားၾကီး ဆုံးသြားလိုက္တယ္။ ခု ေနတဲ့ တိုက္နဲ႔ ေရွ႕က ေဆးဆုိင္ကို သူ႔ေယာကၡမေတြက အေမြေပးထားတာ။ ေန႔ခင္းဆို စီတာ က အလုပ္သမားေတြအတြက္ ဒီအိမ္မွာ ထမင္းဟင္းခ်က္၊ ေဆးဆုိင္မွာ ေစ်းေရာင္းေပါ့။ သူ႔ေယာကၡမေတြက ေစာင့္ေရွာက္ထားတာ။ အရင္က သူ႔ေယာင္းမေတြ လာေနေပးတယ္။ ခုသူတို႔လည္း ေယာကၤ်ားရကုန္လို႔ လုိက္သြားၾကျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အမက မုဆိုးမ အေနနဲ႔ က်န္ခဲ့တာ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဆယ္တန္းေျဖရမွာမို႔ ဒီမွာလာေနေတာ့ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ အေဖာ္ရတာ”
မုဆိုးမ ဆိုပါလား။ အသက္ ၃၀ စြန္းစြန္းေလာက္ ရွိမယ္လို႔ ေက်ာ္သူကေတာ့ ထင္တယ္။ ငါနဲ႔ဆို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ကြာပါလားလို႔ မဆီမဆိုင္ ေတြးမိေသးတယ္။ ရိုးရိုးအိမ္ေနရင္း အဝတ္အစားေလးေတြ ပဲ ဝတ္ျပီး ျမင္ေနက်ေပမယ့္ ေက်ာ္သူ သူ႔ကို သတိထားမိတယ္။ ေက်ာ္သူ စာသင္ဖို႔ လာတဲ့အခ်ိန္ဆို သူက ေဆးဆိုင္ပိတ္ေနတာ။ “ဆရာ ေရာက္လာျပီလား” ဆိုျပီး ကုလားသံဝဲဝဲ နဲ႔ လွမ္းလွမ္းႏူတ္ဆက္တယ္။ ေက်ာ္သူ ကေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ အမ ဆိုျပီး အိမ္ၾကီးထဲ ဝင္ခဲ့တာပဲ။ အသားညိဳမဲမဲ၊ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း၊ ႏွာတံေပၚေပၚ၊ ႏူတ္ခမ္းက ခပ္တင္းတင္းရဲရဲေလးနဲ႔၊ ဆံပင္အုံၾကီးကေတာ့ နည္းတာၾကီးမဟုတ္။ အိမ္ေနရင္းမို႔ ဘရာ မ်ား မဝတ္ထားဘူးလားမသိ။ သူလမ္းေလွ်ာက္တုိင္း ရင္က တုန္ေနတတ္တယ္။ ေက်ာင္းဆရာ သမာဓိ နဲ႔ မျမင္ဟန္ေဆာင္ျပီး တံေတြးျမိဳခ်ရတာ အေမာ။
“မင္းအမ နာမည္ကလည္း အဆန္းပဲကြ စီတာ တဲ့”
“စီတာ ဆိုတာ ဟင္ဒီ လို ေျပာတာဆရာရဲ႕။ ျမန္မာလိုဆို သီတာ ေပါ့။ ဆရာ ကၽြန္ေတာ့္အမကို ၾကိဳက္ေနတာလား။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားေနတယ္။ ပဲနဲ႔ ႏို႔ ပဲ တစ္သက္လုံး စားခ်င္တယ္ထင္တယ္”
“ဟာကြာ မိုးခိုင္ ကလဲ။ ကဲကဲ စာလုပ္ ေဟ့ေရာင္”
မိုးခိုင္ကို ပိတ္ေဟာက္လုိက္ျပီး သူ႔အတြက္ ေနာက္ေမးခြန္းေတြ ျပင္ေပးေနလိုက္တယ္။ ေက်ာ္သူ႔ စိတ္ထဲမွာ လမ္းသြားရင္း ခါခါျပီး ရမ္းသြားတဲ့ တင္လုံးၾကီးေတြနဲ႔ ျပဳံးလုိက္တုိင္းေဖြးကနဲေပၚသြားတဲ့ သြားညီညီေလးေတြ ေပၚက ႏူတ္ခမ္းၾကီးကို ျမင္ေယာင္ေနတယ္။ ဒီလို ေစာ္ၾကီးနဲ႔သာ ခ်စ္လုိက္ရရင္ကြာ။ ကုလားမေတြနဲ႔ ဟိုလိုဟိုဟာ ျဖစ္ရင္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။ ဒါဆို သူ႔ေယာကၤ်ားက ဘာလို႔ ေသသြားသတုံး။ လူေတြကလည္း ေလွ်ာက္ေျပာၾကတယ္ ထင္တယ္။ မိုက္တာကေတာ့ အမွန္ပဲ။ တစ္တစ္ တုတ္တုတုတ္နဲ႔။ မ်က္လုံးရြဲၾကီးကလည္း အၾကည့္ခံလုိက္ရတဲ့ သူတိုင္း ေဂြးေတာင္သြားေလာက္တယ္။ ထန္တိုင္း ေအာစာအုပ္ေတြထဲကလို အဆင္ေျပရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေက်ာ္သူ ေတြးမိေသးတယ္။
“ကဲ မိုးခိုင္..ေအာစာအုပ္ထုတ္စမ္း”
“ဗ်ာ ဆရာ””အာ..အဲ..ေလာ့ဂရပ္သမ္ စာအုပ္ထုတ္စမ္းေျပာတာ။ မင္းက ဘာေတြၾကားေနမွန္းမသိဘူးကြာ”
“ဆရာ ဒီမွာ ညအိပ္ျပီး စာသင္တဲ့ေန႔ အမ်ိဳးသမီးကို ထားခဲ့ရမွာေပါ့”
“အာ…ကၽြန္ေတာ္က အမ်ိဳးသမီးမရွိပါဘူး။ အေမနဲ႔ ေနတာဗ်”ေအာ္ လို႔ တစ္ခြန္းပဲ ေျပာျပီး စီတာ က အခန္းကို ဆက္ရွင္းေနတယ္။ ဒီေန႔ မိုးခိုင္ အလွဴတစ္ခုပါသြားတာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနာက္က်တယ္။ ခုမွ ေရခ်ိဳးေနတုန္း။ စီတာ က ေက်ာ္သူေသာက္ဖုိ႔ လက္ဘက္ရည္ လာခ်ေပးရင္း မိုးခိုင္ အခန္းကို ရွင္းရင္း စကားေျပာေနတာ။ ေက်ာ္သူ ကေတာ့ လက္ဘက္ရည္ ခ်ေပးရင္း ျမင္လုိက္ရတဲ့ ႏို႔အမႊာၾကီး ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘာေတြေျပာေနမွန္းေတာင္မသိဘူး။
“မစီတာ ကၽြန္ေတာ့္ စက္ဘီးကို ထားခဲ့လို႔ရမလား ေန႔ခင္းေန႔လယ္”
” ရပါတယ္ ေသာ့ေတာ့ ခတ္သြားဆရာေရ။ ေန႔ခင္းက အလုပ္သမားေတြနဲ႔ လူမ်ားတယ္။ ညဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ ေန႔ခင္းမွ မဟုတ္ပါဘူး တျခားညပိုင္းေတြလည္း လာပါဆရာ။ ထမင္းေလးဘာေလး ဝင္စားေပါ့”
စားခ်င္တာ ထမင္းမဟုတ္ဘူး ေဒၚကုလားမရဲ႕ လို႔ ေက်ာ္သူ စိတ္ထဲကပဲ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
“မစီတာ ဘာပဲလိုအပ္လိုအပ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာပါ။ မိုးခိုင္ အမ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အမ လိုပဲေပါ့”
ကိုင္း ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ေက်ာ္သူကေတာ့ စကား လမ္းေၾကာင္းေနျပီ။ “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ကၽြန္မ ကေတာ့ ဘာမွ မလိုပါဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ ပ်င္းတာပါပဲ။ ေမာင္တစ္ေကာင္ ေရာက္လာမွ သူ႔ေဝယ်ာဝစၥ နဲ႔ ဆုိင္အလုပ္ပဲရွိတာ”
“ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာင္းစာ နဲ႔ က်ဴရွင္ေတြနဲ႔ ပဲ လုံးလည္လုိက္ေနတာ။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ႏုိင္တယ္။ စက္ရုပ္လုိပဲေလ” ေက်ာ္သူ တစ္ေယာက္ သူသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ စပါယ္ရွယ္ မ်က္လုံး ၾကီးေတြကို ဆုံေအာင္ၾကည့္ျပီး ေျပာခ်လိုက္တယ္။ ေက်ာ္သူ ေျပာခ်င္တာကို စီတာ သေဘာေပါက္တဲ့ ပုံပဲ။ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္ေနတယ္။ ျပီးမွ ေခါင္းကို ငုံ႔ျပီး သက္ျပင္းခ်ေနတယ္။ သိပ္လွတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကေတာ့ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ေပါ့။ ေက်ာ္သူကလည္း ဒီေန႔မွ ဘာေတြျဖစ္ျပီး ႏူတ္သြက္အာသြက္ျဖစ္ေနမွန္းမသိ။ မထူးဘူး ဆိုျပီး လက္ပါသြက္လိုက္တယ္။ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ စီတာရဲ႕ လက္ညိဳညိဳေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးကို အုပ္ကိုင္လုိက္တယ္။ “ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စကားေျပာရတာ ေပ်ာ္တယ္မဟုတ္လား စီတာ”
“ဟိုမွာ မိုးခိုင္ လာေနျပီ” ဆိုျပီး သူ႔လက္ကို ရုတ္ကနဲ ဖယ္သြားျပီး အခန္းထဲက မေျပးရုံတမယ္ ထြက္သြားတယ္။ သူ႔ရယ္သံေလး က်န္ခဲ့တာမို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေက်ာ္သူ သိတယ္။ ရင္ထဲမွာ လႈိက္ကနဲျဖစ္သြားတာ ဘယ္လိုမွန္းမသိဘူး။ ခဏေန မိုးခိုင္ ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲျပီး ဝင္လာေတာ့ စာစသင္တယ္။ စာသင္ရင္း ဘာေတြ ျပဳံးစိစိ ျဖစ္ေနတာလဲလို႔ မိုးခိုင္က ေတာင္ေမးရတယ္။ စိတ္ကေတာ့ စီတာ့ ဆီမွာ အျပည့္ေရာက္ေနတာ။ ခဏေနေတာ့ ေဒၚကုလားမ က လက္ဘက္ေတြသုတ္ျပီး ဝင္လာတယ္။ “ဆရာတို႔ ဆရာ တပည့္ စာလုပ္ရင္း စားရေအာင္ ကၽြန္မ သုတ္လာတာ” တဲ့။ေက်ာ္သူ နဲ႔ မိုးခိုင္ ေဘးမွာ ဝင္ထုိင္တယ္။ “ဒီေကာင္ စာလုပ္ရဲ႕လားဆရာ” သူ႔ကိုယ္သင္းနံ႔က အဆန္းဗ်။ မုန္ညွင္းဆီ နံ႔ နဲ႔ ပရုပ္မႈန္႔နံ႔ေပါင္းထားတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ အဲဒီအနံ႔သိခ်င္ရင္ ဟိႏၵဴမတစ္ေယာက္ကို ရည္းစား ထားၾကည့္လို႔ပဲ အၾကံေပးရမယ္။ “စာလုပ္ပါတယ္။ မိုးခိုင္ က ၾကိဳးစားတယ္” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကေတာ့တျခားစကားေတြေျပာေနတာေပါ့။ မိုးခိုင္ မျမင္ေအာင္ စားပြဲေအာက္ကေန စီတာ့လက္ကို ေက်ာ္သူ ကိုင္ထားလုိက္တယ္။ စီတာ က ဖြဖြေလး ဆြဲဆိတ္ျပီး မသိမသာ မ်က္ေစာင္းထိုးတယ္။ “ကဲကဲ…ဆရာတို႔ကို မေႏွာက္ယွက္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မ အိပ္ေတာ့မယ္။ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ႏြားႏို႔ ၾကိဳျပီးသားရွိတယ္။ ဆာရင္ ထေသာက္ၾကေနာ္” လို႔ေျပာျပီး ထထြက္သြားတယ္။ ေက်ာ္သူဆိုတာ ရင္ထဲမွာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားတာပဲ။
ည မိုးခိုင္ အခန္းထဲမွာ အိပ္ေနတုန္း တရွဴးရွဴး နဲ႔ အိပ္ေနတဲ့တပည့္ေက်ာ္ကို ၾကည့္ျပီး ခုေနမ်ား စီတာ့ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ရရင္လို႔ ေတြးမိတယ္။ သူမ်ားအိမ္မွာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခုလိုလုပ္ဖို႔ မေတာ္ပါဘူးေလ ဆိုျပီး ဆႏၵကို အတင္း သိကၡာနဲ႔ ထိန္းတယ္… ( ခ )
ဒီေန႔ ေက်ာင္းမွာ ပုံဆြဲခန္းထဲ ဗိသုကာနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာဆိုင္ရာ အတုိင္းအတာပုံေတြ ဆြဲရတယ္။ စိတ္က စီတာ့ အိမ္ကို သြားရမွာမို႔ ေက်ာ္သူ တစ္ေယာက္ စာလုပ္ရတာ စိတ္မပါ။ မယားတရူးဆိုျပီး ေျပာၾကတာ ဒါမ်ိဳး ထင္တယ္။ အရင္ကလည္း အသက္ ၂၀ အရြယ္ လူပ်ိဳမို႔ ထန္ဖူးပါတယ္။ ဒီေလာက္ၾကီး စိတ္ထဲေရာက္ေအာင္ ထန္တာမ်ိဳး မျဖစ္ဖူးဘူး။ အတင္းစိတ္ကို ဆြဲထိန္းျပီးေတာ့ စာထဲ အာရုံပို႔ရတယ္။ ေက်ာင္းကျပန္ေတာ့ ဖယ္ရီေပၚမွာလည္း အရင္လို သီခ်င္းေအာ္ဆိုတာ၊ မိန္းကေလးေတြကို ေနာက္တာေတာင္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္စာသင္မယ့္အိမ္ကို သြားဖို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး စိတ္ဓာတ္ေတြ တက္ၾကြေနတဲ့ ဆရာ ဟာ teacher of the year ဆုေတာ့ ရသင့္တယ္ မထင္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့ စိတ္က တပည့္ျဖစ္သူ ဆီမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တပည့္အမ ဆီမွာပဲ။ ဒီညေတာ့ စာသင္ျပီး မိုးခိုင္အိပ္ျပီဆို ရေအာင္ ခ်ိန္းေတြ႔မယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေတးထားလိုက္တယ္။ ဒါမ်ိဳးလုပ္လုိက္မွပဲ ငါ့စိတ္ထဲကေန ဒီမမလွလွ ကုလားမ ျပန္ထြက္သြားမွာပဲလို႔ ေက်ာ္သူ ထင္တယ္။ ဖယ္ရီကား ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲ ျပန္အဝင္မွာပဲ မိုးေတြရြာလာတယ္။ ပထမေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ရြာေနျပီး ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အုန္းဒိုင္းကို ၾကဲလာေတာ့တယ္။ ဒီေန႔မွ ထီးကမပါ။ ညေန ငါးနာရီဟာ ငါးနာရီနဲ႔ကို မတူဘူး။ ဆင္းေနက်ေနရာေရာက္ေတာ့ ကားေပၚက ဆင္းလုိက္တယ္။ မွတ္တုိင္ထဲဝင္ခိုေပမယ့္ မလုံပါဘူး။ မိုးက ဆက္ျပီး ရြာေနျမဲ။ မွတ္တုိင္ထဲမွာလည္း ေက်ာ္သူ႔လို မိုးခိုေနသူေတြက အမ်ားၾကီး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ငါးနာရီခြဲေက်ာ္လာျပီ။ ၆ နာရီေလာက္ဆို မိုးခိုင္က က်ဴရွင္က ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္။ မိုးေရထဲမွာပဲ မွတ္တုိင္တဲ့ သိပ္မေဝးတဲ့ စာသင္အိမ္ကို ေျပးဖို႔ ေက်ာ္သူ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ ေက်ာင္းမွာက ဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ ပုံပဲဆြဲရတာ။ ဒါေၾကာင့္ စာအုပ္သိပ္ပါမလာဘူး။ မိုးကာအိတ္မို႔ ေတာ္ရုံေရေလာက္ေတာ့ရတယ္။ အဝတ္ေတြစိုတာက ျပႆနာမရွိ။ မိုးခိုင္ အကၤ်ီယူဝတ္မယ္။ မနက္က်မွ တစ္ခုခု ဝယ္ဝတ္ျပီး ေက်ာင္းထသြားရုံေပါ့။ အေျပးတစ္ပိုင္း မိုးခိုင္တို႔ အိမ္ဘက္ကို လာခဲ့တယ္။
မိုးက သည္းသည္းမည္းမည္း ျဖစ္လာတဲ့အျပင္ ေမွာင္ပါေမွာင္က်လာတယ္။ ေက်ာ္သူ လည္း ေဆးဆိုင္ေရွ႕က အမိုးေအာက္ကို အေျပးကေလးဝင္လုိက္ရတယ္။ တစ္ကိုယ္လုံးကေတာ့ ၾကြက္စုတ္ေပါ့။ မိုးခိုင္ ရဲ႕ အမ ကေဆးဆိုင္ထဲကေန အလန္႔တၾကားလွမ္းေအာ္တယ္။ “ေဟာေတာ္.. မနက္က ဆရာ႔အိမ္ကို လွမ္းျပီး ဖုန္းဆက္ေသးတယ္။ ဆရာအျပင္ထြက္သြားလို႔တဲ့။ ဆရာ႔တပည့္က ဒီည ဘုရားေက်ာင္း သြားတယ္။ အဲဒါ ဆရာ႔ကို ဒီညစာသင္ခ်ိန္ေလး ဖ်က္ေပးပါ ခြင့္တိုင္မလို႔။ လာဆရာ အထဲဝင္ အထဲဝင္ ဆရာတပည့္ပုဆိုးလဲထားလိုက္”
ေျပာျပီးဆိုျပီး သံပန္းတံခါးကို ကုန္းျပီး တံခါးခ်က္ဖြင့္ေပးတယ္။ သူ႔ေခါင္းအငိုက္မွာ ျမင္လုိက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ခုလို ႏွစ္ေတြအမ်ားၾကီး ၾကာတာေတာင္ မေမ့ဘူး။ တမီလ္ဟိႏၵဴမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ညိဳဝင္းဝါေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာဟာ လွတာနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတာကို ေပါင္းထားတာပဲ။ ေယာင္ျပီး အၾကာၾကီး ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ အပ်ိဳတုန္းကဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား လွလိုက္မလဲ မမမုဆိုးမ ကုလားမေလးရယ္။
“ဆရာ အထဲဝင္ေလ”
“ေအာ္ဟုတ္ဟုတ္”
အထဲကိုဝင္လုိက္တာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ နတ္စည္းစိမ္ခံစားရမယ့္ ညထဲကို ေပ်ာ္ဝင္လုိက္တာပဲ ဆိုတာ အဲဒီတုန္းက ဘယ္သိပါ့မလဲ။
မိုးက ေလပါ ပါျပီး ပိုၾကမ္းလာတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း မိုးၾကီးျပီး ေလပါလာရင္ EPC က မီးျဖတ္လိုက္ပါေလေရာ။
သူတို႔အိမ္က ေခတ္ေဟာင္းပုံစံ ေဆာက္ထားတဲ့ တုိက္ေဟာင္းၾကီး။ အေတာ္ေမွာင္တယ္။ “ဆရာခဏေလးေနာ္။ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းလိုက္ဦးမယ္ အင္ဗာတာက ဆုိင္ပို႔ထားရတယ္ ဆရာေရ” ဆိုျပီး ဖေယာင္းတိုင္သြားထြန္းေနတယ္။ အိမ္ထဲမွာ သူနဲ႔ငါ ႏွစ္ေယာက္တည္းပါလား၊ မိုးခိုင္ကလည္း ဘုရားေက်ာင္းမွာ အိပ္မွာ ဆိုပါလားကို ေတြးျပီး ေက်ာ္သူ႔ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္းျမည္လာတယ္။ ေရစိုဝတ္နဲ႔ ေက်ာ္သူ႔ကို စြပ္က်ယ္လက္စက တစ္ထည္၊ ပုဆိုးတစ္ထည္လာေပးတယ္။ ဖေယာင္းတိုင္မီး မွိန္ျပျပအလင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ဝင္ေနက် ေက်ာ္သူ႔ အခန္းထဲကို ဝင္လုိက္တယ္။ အခန္းထဲက ေမွာင္လို႔ေပါ့ အကၤ်ီကို အရင္ခၽြတ္ ျပတင္းေပါက္ကေန ေရကိုညွစ္ခ်ျပီးေတာ့ လွမ္းလိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါယူျပီး ေခါင္းကို သုတ္။ ျပီးေတာ့ ပုဆိုးကို ခၽြတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ရုတ္တရက္ အခန္းထဲကို ဖေယာင္းတုိင္ အလင္းေရာင္ဝင္လာတယ္။
“ဆရာ ထမင္းစားလုိက္ေတာ့… ဟာ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့” အေပၚပိုင္းကို သဘက္ေစာင္ၾကီးျခဳံထားျပီး ေအာက္ပိုင္းဗလာၾကီးျဖစ္ေနတဲ့ ေက်ာ္သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ စီတာ လန္႔ျပီး လက္ထဲက ဖေယာင္းတိုင္ လြတ္က် ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ျငိမ္းသြားတယ္။ အရာအားလုံးဟာ ေမွာင္အတိကို က်သြားတယ္။ စီတာ ထုိင္လုိက္ျပီး ဖေယာင္းတိုင္ကို လိုက္စမ္းေနတာ ေက်ာ္သူ အသံၾကားတယ္။ လႊမ္းထားတဲ့ သဘက္ေစာင္ကို ခါးကို ပတ္လုိက္တယ္။ လိုက္စမ္းေနတဲ့ စီတာ႔နားကို ေက်ာ္သူထုိင္ခ်လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရွဴသံျပင္းျပင္းကို ၾကားရတယ္။ ကိုယ္သင္းနံ႔ကိုလည္း ရလုိက္တယ္။ ၾကက္သီးေတြေထာင္ ဖ်င္းကနဲ ထသြားတယ္။ လိုက္စမ္းေနတဲ့ စီတာလည္း ျငိမ္ေနတယ္ အေမွာင္ထဲမွာ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေက်ာ္သူ ကိုင္ထားလိုက္ေတာ့ စီတာ မရုန္းပါဘူး။
“မစီတာ..။ ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ခံေပးပါေနာ္”
စီတာ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ ဘယ္ျပန္ေျပာႏိုင္ပါ့မလဲ။ ေယာကၤ်ားနဲ႔ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ကင္းကြာေနတဲ့ မုဆိုးမေလး။ ပ်ိဳရြယ္ျပီး ပညာတတ္ရည္မြန္တဲ့ ေက်ာ္သူ႔လို လူငယ္ခပ္ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ အခန္းထဲမွာ။ နဂိုထဲက ေလးစားရင္းစြဲရွိတဲ့ အသင္အျပေကာင္းသူ က်ဴရွင္ဆရာ။ စီတာ့ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေက်ာ္သူက သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ဆြဲသြင္းလုိက္တယ္။
“ဆရာ အေအးပတ္မယ္ေနာ္။ ေရေတြေျခာက္ေအာင္ သုတ္လုိက္ဦး”
ေက်ာ္သူ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံႏုိင္ပါဘူး။ စီတာ႔ပါးကို တရွိုက္မက္မက္ ခပ္ျပင္းျပင္း နမ္းခ်လုိက္တယ္။ သူျငိမ္ေနတယ္။ ေနာက္ထပ္ ပါးတစ္ဖက္ကို ထပ္နမ္းလုိက္တယ္။ စီတာ ေခါင္းကို ငုံ႔လုိက္ျပီး ေက်ာ္သူ႔ရင္ခြင္ ထဲ ဝင္လာတယ္။ ခပ္ထြားထြား ရင္သားတစ္စုံက ေက်ာ္သူ႔ရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္အထက္နားကို လာထိတယ္။ သိတဲ့ အတုိင္း ေယာက္်ားေလးမ်ားဟာ တဏွာစိတ္ထဖို႔ မိန္းကေလးေတြထက္ လြယ္တယ္။ ေအာက္က ပစၥည္းက ဒိန္းကနဲကို ေထာင္လာတာ။ ေနာက္ေတာ့ စီတာ့တစ္မ်က္ႏွာလုံးကို ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ နမ္းမိမွန္း ေက်ာ္သူ႔ ေမ့သြားတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း ပါးေတြနမ္းျပီးေတာ့ ႏူတ္ခမ္းကို ဆင္းနမ္းျပီေလ။
“ၾကမ္းျပင္ၾကီးမွာ ဆရာရယ္။ အေအးပတ္မယ္”
“ဆရာလို႔ မေခၚပါနဲ႔လား စီတာရယ္”
“အခန္းထဲျဖစ္ျဖစ္ သြားရေအာင္လား သူရယ္”
ေက်ာ္သူ နဲ႔ စီတာ့ကို အသိစိတ္က ဦးမေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျပင္းျပေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ့ ဆႏၵကပဲ ဦးေဆာင္ေနေတာ့တယ္
မိုးသံတေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ ေအးစက္ေမွာင္မုိက္ေနတဲ့ ညဦးပိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးနဲ႔ အနမ္းေတြ ဖလွယ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ စည္းစိမ္လဲဆိုတာ ေက်ာ္သူ႔ေလာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သေဘာေပါက္မယ္ မထင္ဘူး။ စီတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ အေပၚကေနမိုးျပီးေတာ့ ႏူတ္ခမ္းကို နမ္းေနတယ္။ အစပိုင္းကေတာ့ စီတာ့ အေပၚ ႏူတ္ခမ္းကို စုပ္ျပီး ဖြဖြေလးနမ္းေနတာပါ။ စီတာက ေအာက္ေနျပန္ဖက္ထားျပီး ေက်ာ္သူ႔ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းကို ျပန္စုပ္ေပးေနတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အနမ္းေတြက ၾကမ္းလာတယ္။ ေက်ာ္သူေရာ စီတာေရာဟာ ပါးစပ္ကို အက်ယ္ဆုံး ဟနမ္းေနၾကျပီး ႏူတ္ခမ္းမ်ားထက္ အထဲက လွ်ာေတြက ပိုျပီး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္လွ်ာကို တစ္ေယာက္စုပ္ေနရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားတယ္ဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။ စီတာ့မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းကို ပါးႏွစ္ဖက္ကေန ကိုင္ျပီး လွ်ာခ်င္စုပ္ရတာကို ေက်ာ္သူ သိပ္ၾကိဳက္လို႔ ခဏေလး ေတာင္ အနားမေပးဘူး။ မရွိဘူးဆိုရင္ အခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ကို ၾကာမယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ မ်က္ႏွာခ်င္း ခြါလိုက္တယ္။ အေမွာင္ထဲမွာ က်င့္သားရလာေတာ့ စီတာ့ မ်က္ႏွာကို ခပ္ဝါးဝါးျမင္ရတယ္။ ရီေဝေနတဲ့ မ်က္လုံးရြဲၾကီးနဲ႔ ေက်ာ္သူ႔ကို ေမာၾကည့္ျပီး အသက္ျပင္းျပင္း ရွဴေနတယ္။ “ရူးေတာ့မယ္ သူရယ္။ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ” လို႔ ေျပာျပီး ေက်ာ္သူ႔ ပါးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းတယ္။
ေက်ာ္သူ ေနာက္တစ္ဆင့္ လႈပ္ရွားျပီ။ စီတာ့ လည္ပင္းကို မနာေအာင္ ဖြဖြေလး ခဲထားျပီး လည္ပင္းက ေသြးေၾကာကို လွ်ာကေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး လိုက္ထုိးေပးေနတယ္။
“အားရွီး..။ သူရယ္..အင္း..ဟင္း ဟင္း” ဆိုျပီး ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္။ လည္ပင္းကို စုပ္ျပီး ေတာ့ သူ႔နားရြက္ေတြကို ဆက္ကလိတယ္။ နားရြက္ဖ်ားေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္ေနရင္းကို စီတာကေတာ့ တြန္႔လိမ္ေနတာပဲ။ နားထဲကို လွ်ာလည္း ထည့္လိုက္ေရာ အသံစုံကို ၾကားရတာပဲ။ အဲဒီမွာ သိပ္ထူးဆန္း တဲ့ အထိအေတြ႔တစ္ခုရတယ္။ ေအာက္ကေန ေက်ာ္သူ႔ ေဘာကို စီတာ လာကိုင္တာပဲ။ တုတ္ေခ်ာင္းကို ပဲ ကိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ေအာက္က ဥေတြကေနစျပီး တျပဳံလုံးကို ကိုင္ျပီး ပြတ္ေနတာ။ သူအားမလို အားမရျဖစ္ေနပုံပဲ။
“ခၽြတ္မယ္ေနာ္ စီတာ” “အင္း”
ေက်ာ္သူ ဟာ စီတာ့ရဲ႕ အိမ္ေနရင္း အကၤ်ီရဲ႕ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြကို တျဗဳတ္ျဗဳတ္နဲ႔ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္။ ဘရာဇီယာေအာက္ကေန လွ်ံထြက္ေနတဲ့ ႏို႔အုံၾကီးကို ခပ္ေရးေရး ျမင္ေနရတယ္။ အားရပါးရ ဖိေခ်လုိက္ခ်င္တာ။ စီတာက ေက်ာ္သူ႔ အကၤ ်ီၾကယ္သီးေတြကို တစ္ခုခ်င္း ျဖဳတ္ေပးေနတယ္။ လုံးေထြးနမ္းေနရင္းနဲ႔ ေက်ာ္သူ႔ ေအာက္ပိုင္းကို ပတ္ထားတဲ့ သဘက္ေစာင္ကေတာ့ ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘယ္ေပါက္သြားမွန္းမသိေတာ့။
ဘရာဇီယာကို မခၽြတ္ခင္ ႏို႔အုံၾကီးရဲ႕ အျပင္သားေတြကို ေက်ာ္သူ နမ္းတယ္။ သက္ျပင္းတခ်ခ်နဲ႔ စီတာဟာ ဘယ္ေတာ့ ဘရာတစ္ခုလုံးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္မလဲဆိုတာ မခ်င္႔မရဲနဲ႔ ေစာင့္ေနတယ္။ ေက်ာ္သူလည္း စိတ္ရွိ လက္ရွိကစားျပီးတာနဲ႔ ေက်ာေနာက္က က်ယ္သီးကို လွမ္းျဖဳတ္ျပီး စီတာ႔ အေပၚပိုင္းကို ဗလာက်င္းလုိက္တယ္။ ႏို႔ၾကီး တစ္လုံး တစ္လုံးဟာ ေထာပတ္သီး အၾကီးစားတစ္လုံးစာေလာက္ရွိတယ္။ မစို႔ေသးခင္ စိတ္ၾကိဳက္နယ္ တယ္။ ႏို႔ကို စျပီးေတာ့ စို႔လိုက္တာနဲ႔ စီတာက အသံေပါင္းစုံ ျပန္ထြက္လာျပန္တယ္။
“ၾကိဳက္တယ္။ ၾကိဳက္တယ္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးနမ္းပါ။ နမ္းပါ”
ေက်ာ္သူ အလုပ္နဲ႔ ဆက္ျပီး သက္ေသျပေနလိုက္တယ္။ ဟိုဘက္ႏို႔ စို႔လုိက္ ဒီဘက္ႏို႔ ေျပာင္းစို႔လိုက္နဲ႔ေပါ့။ သိပ္ကို အားရစရာေကာင္းတယ္။ စီတာ ကေတာ့ ညည္းညဴရင္း ကာမအရသာကို အျပည့္ခံစားေနတယ္။ ေက်ာ္သူ႔ရဲ႕ ေမြးရာပါ ေယာကၤ်ားပညာက သူ႔လက္ကို စီတာ႔ထမီထဲ ဆင္းသြားေစတယ္။ စီတာ႔မွာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ မပါပါဘူး။ အေမႊးခပ္ပါးပါးနဲ႔ ဆီးခုံကို ေက်ာ္လိုက္တဲ့အခါ ေဖာင္းကားေနတဲ့ သူ႔ပစၥည္းကို အုပ္မိတယ္။ ေက်ာ္သူ႔ စိတ္ထဲမွာ ကလိကလိ နဲ႔ ။ အကြဲေၾကာင္းေလးကို စမ္းျပီး လက္ညဳိး၊လက္ခလွယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းျပဴးကို ထည့္ခ်လိုက္တယ္။
” အား..ရွီး။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ သူရယ္”
ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္တယ္။ ရႊဲနစ္ေနတာပဲ ေက်ာ္သူ က လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေပၚေအာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလးကစားရင္း ႏို႔ကိုလည္း စို႔တယ္။ စီတာ႔ ရဲ႕ မိန္းမအဂၤါထဲကို လက္ထည့္လိုက္ျပီး အထဲက အေခါင္းေပါက္ရဲ႕ အေပၚအမိုးနားက အထစ္ေလးကို စမ္းျပီး ပြတ္ေပးတယ္။ အဲဒီေနရာကို ဂ်ီစေပါ့လို႔ေခၚျပီး မိန္းမေတြ သိပ္ၾကိဳက္တယ္လို႔ ေက်ာ္သူ ၾကားဖူးတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူး။ စီတာက ထြန္႔ထြန္႔လူး လာတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေတာ့မယ္ေနာ္ စီတာ”
“ခဏေလးေနာ္” စီတာက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေက်ာ္သူ႔ ကို ဖြဖြေလး လွဲလိုက္တယ္။ ေက်ာ္သူလည္း အလိုက္သင့္ ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္။ စီတာဟာ ေက်ာ္သူ႔ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ျပီး ေက်ာ္သူ႔ ရင္ဘတ္က ႏို႔ ႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီ ပလပ္ပလပ္နဲ႔ ယက္ေပးတယ္။ ဟိုက္… ေယာကၤ်ားေတြလည္း နို႔စို႔ခံရတာ ဖီးတက္သဗ်ာ။ မယုံရင္ စမ္းျပီး ကိုယ့္ခ်စ္သူ၊ ကိုယ့္ဇနီးကို စို႔ခိုင္းၾကပါ ဘဒိုတို႔။ ေက်ာ္သူဟာ မ်က္လုံးေလးေမွးျပီး ႏို႔စို႔ျခင္း၊ ေအာက္က လက္နဲ႔ ဂြင္းတိုက္ေပးျခင္းတုိ႔ကို အရသာ ခံေနလုိက္တယ္။ စီတာ ဟာ ေက်ာ္သူ႔ ဗိုက္ေပၚထိကို လုိက္နမ္းျပီး ယက္ေပးေနတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ဆင္းလာျပီ။ ေက်ာ္သူ ရင္ထဲ လႈိက္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔ ပစၥည္းကို ဘယ္သူကမွ ငုံျပီး မစုပ္ေပးဖူးေသးဘူး။ ထင္တဲ့အတုိင္းျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနခ်ိန္မွာပဲ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ သူ႔ဟာၾကီး ေအးကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ စီတာ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ယက္လုိက္တာပါ။ ပစၥည္းရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္ကို လိုက္ျပီး ယက္ေပးေနတာ ေကာင္းလြန္းလို႔ အသားေတြေတာင္ တုန္တယ္။ ပစၥည္းကို ယက္ေနရင္း ဥအျပဳံလုိက္ကိုပါ ယက္တယ္။ ေက်ာ္သူ ဘယ္လိုမွ အားမရေတာ့။
“စုပ္လုိက္ပါလား စီတာရယ္” ေက်ာ္သူ ညည္းသံတဝက္နဲ႔ ေတာင္းဆိုလုိက္တယ္။
လိမၼာလိုက္တဲ့ စီတာ အားရပါးရကို စုပ္ေတာ့တာပဲ။ ေခါင္းကို နိမ့္လိုက္ျမင့္လုိက္နဲ႔ ေက်ာ္သူ႔ ဟာၾကီး တစ္ခုလုံး သူ႔ပါးစပ္ထဲ ဝင္သြားေအာင္ကို စုပ္ေပးတာ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ေက်ာ္သူ ျပီးခ်င္လာတယ္။ ျပီးသြားလို႔ေတာ့ မျဖစ္။ ေရွ႕ဆက္တိုက္ပြဲဝင္ရဦးမွာ မို႔လား။
“စီတာ စီတာ ခဏရပ္ ခဏရပ္” ေက်ာ္သူဟာ စီတာ့ကို ပက္လက္ျပန္လွန္လုိက္ျပီး ဗိုက္သားေလးေတြကို လိုက္နမ္းလိုက္တယ္။ ဘယ္လို အားမ်ိဳးက တိုက္တြန္းေစ့ေဆာ္ေနတာလဲ မသိ။ ေက်ာ္သူ ေအာက္ဆင္းတာကို ရပ္ပစ္လုိက္လုိ႔ မရ။ ေပါင္ျခံေလးေတြ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ယက္ေနရင္း သူ႔ပစၥည္းက အမ်ိဳးသမီးေခၽြးနံ႔ေလးေတြရတယ္။ ေက်ာ္သူ စိတ္မထိန္း ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပစၥည္းေလးကို ဆြဲျဖဲလိုက္ျပီး ေငါေငါေလး ေပၚလာတဲ့ အဆံျပဴးျပဴးကို ကေလးမ်ား ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလို ျပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္ ယက္လိုက္ လုပ္ေတာ့ တာပဲ။ စီတာ့ ေအာ္သံဟာ မိုးသံနဲ႔မို႔ေတာ္ေတာ့္တယ္။ ေန႔ခင္းဆို အခန္းျပင္ကေတာင္ ၾကားရေလာက္တယ္။
“ခ်စ္တယ္။ ခ်စ္တယ္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးလုပ္ပါ။ ေယာကၤ်ားရယ္” ဆိုျပီး ေအာ္ေနတယ္။ ေက်ာ္သူ ရုတ္တရက္ ထလိုက္ျပီး ေပါင္ကို ျဖဲလိုက္တယ္။ စီတာ က အလိုက္တသိ ေက်ာ္သူ႔ပစၥည္းကို ယူလိုက္ျပီး သူ႔ အေပါက္ဝကို ေတ့လိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေက်ာ္သူ ထုိးထည့္လုိက္တာေပါ့။ စီးကနဲ ဝင္ခ်သြားတာဗ်ာ။ အထဲက အေခါင္းေပါက္နံရံေတြက ေက်ာ္သူ႔ ေဂြအေခ်ာင္းလုိက္ကို ဝိုင္းညွစ္ထားၾကတယ္။ ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ အရသာ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတယ္။
“အားရွီး…အားရွီး လုပ္ပါ လုပ္ပါ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ပါ”
“ေကာင္းလား ဟင္။ အင္း။ အင္း”
အားရပါးရ စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္တယ္။ စီတာ႔ ကုတင္ေလးဟာ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔။ ေအာက္ငုံလုိက္ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းျခင္း အငမ္းမရနမ္းၾကတယ္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေဆာင့္ျပီးေတာ့ “ဟိုဘက္လွည့္ေပးပါ။ စီတာ လုိ႔ ေက်ာ္သူက ေတာင္းဆိုလိုက္တာေပါ့။
စီတာက ေနာက္လွည့္ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ျပီး ခါးကို ေကာ့ထားတယ္။ တစ္ခ်ိန္လုံး မွန္းျပီး ဂြင္းတိုက္ခဲ့ရတဲ့ ဖင္သားၾကီးေတြက ေက်ာ္သူ႔ေရွ႕မွာ။ ဖင္နွစ္လုံးၾကားက ျပဴးေနတဲ့ ပစၥည္းၾကီးထဲကို ထိုးထည့္လုိက္တယ္။ ခါးကေနကိုင္ျပီး ခ်ၾကျပန္တယ္။ ေနာက္ကေနလုပ္တဲ့အခါ ပိုထိပုံရတယ္။ စီတာ တစ္ေယာက္ ဆက္တုိက္ကို ကေယာင္ကတမ္း ဘာေတြ ေအာ္ေနမွန္း မသိဘူး။
“အား ျပီးေတာ့မယ္။ ျပီးေတာ့မယ္။ ေမာင္ရယ္ လုပ္ပါ လုပ္ပါ။ ေယာကၤ်ား။ အမယ္ေလး ေယာကၤ်ား”
“ျပိဳင္တူျပီးမယ္ေနာ္။ စီတာ။ အား အား”
တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ရိုက္ခ်လိုက္တာ ေက်ာ္သူ႔ သုတ္ရည္ပူေႏြးေႏြးေတြ စီတာ ပစၥည္းထဲ ပန္းဝင္သြားျပီး ျပီးသြားတယ္။ ေမာလိုက္တာ။ ေက်ာ္သူ တစ္ေယာက္ စီတာ႔ေဘးကို လွဲခ်လိုက္ရင္း သူ႔ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားလုိက္ေတာ့ ျပန္ဖက္ထားတယ္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စကားမေျပာႏုိင္ပါ။
“တို႔ကို အထင္ေသးသြားျပီလားဟင္”
“အထင္မေသးပါဘူး။ စီတာ ရယ္။ အေပးအယူမွ်လိုက္တာ စြဲသြားတာပဲ”
“ဒါေပမဲ့ သူ မေျပာတာ တစ္ခုရွိေသးတယ္”
ေက်ာ္သူ ဘာပါလိမ့္ဆိုျပီး ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားျဖစ္သြားတယ္။ ဟာ ဟုတ္ပါရဲ႕။ ဒီရက္ပိုင္း သူျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ထန္ေနတာ တစ္ခုပဲလို႔ ထင္ေနမိတာပဲ။ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အဲဒီခံစားခ်က္ကို ေက်ာ္သူ ေတြးမိေတာ့မွ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ စီတာ့ ႏူတ္ခမ္းနဲ႔ ႏွာေခါင္းၾကားကို နမ္းလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ နားနားတိုးရင္း တစ္ခြန္းထဲ ေျပာခ်လုိက္တယ္။ ခုနျပီးသြားတာနဲ႔ မတူေပမယ့္ သူလည္း သိပ္ကို ထူးဆန္းတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲ။
“စီတာ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ဗ်ာ”
အေမွာင္ထဲမွာ စီတာ့မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာမျမင္ရဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူျပဳံးေနမွာကို ေက်ာ္သူ ေသေသခ်ာခ်ာကို သိေနတယ္။

(ျပီးပါျပီ)