တို႔မ်ား မငယ္တငယ္တုန္းက
. . . “ ကိုထူး တေယာက္တည္းပဲ စားေနတယ္ ။ ေယာကၤ်ားျဖစ္ျပီးေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဦးစားေပးရမွန္းမသိဘူးေတာ႔ ။ စိတ္ကခုထိပုပ္တုန္း ” . . .
အသံေလးစြာတာ စာစာနဲ႔ ရန္ေတြ႔စကားေၾကာင္႔ ခြန္းတံု႔ျပန္မည္ လုပ္မလုပ္ ႏႈတ္ခမ္းဟျပီးခါမွ
. . . “ ေဟာ ေမသူေရာက္လာျပီ ” . . .
သည္ေတာ႔မွ မွန္တံခါးကေန လွမ္းၾကည္႔လိုက္ရာ ဟြန္ဒါကားနက္ေလးေပၚကေန ဟန္ပါပါဆင္းလာသည္႔ ေမသူ ကိုေတြ႔ရသည္ ။ စားေသာက္ဆိုင္တံခါးက၀င္၀င္ခ်င္း ေဘးဘယ္ညာ တခ်က္ရိႈးလိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အေတြ႔ လွမ္းလာသည္႔ ေမသူ႕အထာက စိမ္းပုပ္ေရာင္ ၀မ္းဆက္အက်ပ္ႏွင္႔ အေတာ္ပင္ စမတ္က်က်ႏိုင္လြန္းသည္ ။
. . . “ မမသြယ္ ေရာက္တာၾကာျပီလား ေမသူ ေကစ္႔မျပီးတာနဲ႔ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္ ” . . .
. . . “ ေအးပါ ေမသူတုိ႔ ေဒါက္တာေတြမ်ား တခုခုဆို ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္တခုရထားေတာ႔ ေရလဲထမီလို တခ်ိန္လံုးသံုးေနတယ္ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔မိန္းမ သြယ္က ဘာမွမေျပာ ရပါတယ္ရပါတယ္ ျပံဳးေနသေလာက္ ေနာက္ညီမ၀မ္းကြဲတေယာက္ျဖစ္သည္႔ ငု၀ါကေတာ႔ ႏႈတ္သီးေကာင္းသူေလးဆိုေတာ႔ ႏႈတ္ထြက္ျမန္သည္ေပါ႕ ။
. . . “ ဟဲ႔ ငါကညာစရာလား ” . . .
တကယ္တမ္းက သံုးဆယ္ေက်ာ္တန္းေရာက္ေနျပီျဖစ္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲေတြ မေတြ႔တာၾကာျပီမို႔ ငု၀ါ ျပည္ပက ဒီတေခါက္ျပန္အလာ အဆင္႔ျမင္႔ျမင္႔ ေအးေအးေဆးေဆး သီးသီးသန္႕သန္႔နဲ႔ ေလပစ္လို႔ေကာင္းသည္႔ သည္စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းထားၾကတာ ။
ကိုယ္ေတြနဲ႕ ေဇာက္ထုိးတဖက္ေထာင္႔၀ိုင္းမွာ ေနာက္မိသားစုတ၀ိုင္းသာရိွသလို ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးမ်ားကလည္း လြန္စြာေ၀းကြာသည္႔ ေကာင္တာတြင္တာ စတည္းခ်ေနၾကသည္မုိ႔ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ေျပာဆိုရယ္ေမာလို႔ရသည္ ။ တေနကုန္ထိုင္လို႔ရသည္ ။ စားျမိန္ဖြယ္မ်ားကို မပ်က္သံုးေဆာင္လုိ႔ရသည္ေပါ႕ ။
ငု၀ါအမ်ိဳးသားက ျပင္သစ္ေရနံဘီလူးၾကီး Shell မွာကမ္းလြန္အင္ဂ်င္နီယာဆိုေတာ႔ သူလည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာေနျဖစ္သည္ ။ သို႔ေပသိ ၀င္ေငြေကာင္းသလို သူမကိုယ္တုိင္က အလွျပင္ထိုင္စားနဲ႔ ေက်ာ႔ေမာ႔လွပတဲ႔ ဘ၀ေပမယ္႔ စိတ္ကူးေပါက္တုိင္းမၾကာခဏ ျမန္မာျပည္ျပန္လာတတ္သည္ ။
ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးရုန္းကန္လႈပ္ရွားရေသာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ အလုပ္ခ်ိန္မ်ားလြန္းတဲ႕ အိုဂ်ီေပါက္စ ေမသူ တို႔ထက္ ငု၀ါက ပိုျပီး လန္းဆန္းတက္ၾကြ ခေလးဆန္ေသးသည္မွာလည္း မဆန္းေတာ႔မဆန္းလွ ။
သည္လိုျဖင္႔ ထပ္မံမွာစားၾကရင္း ေလေပးေျဖာင္႔ၾကရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ ငယ္စဥ္ဘ၀မ်ားကို ေရာက္ရိွကာသြားေပေတာ႔သည္ ။
. . . “ ေမသူ က ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက ေျခာက္ပစ္ကင္း ေကာင္မေလးမဟုတ္ဘူးလား ။ စာလည္းတအားေတာ္ဆို ကိုထူးတခါတေလေျပာတာၾကားဖူးတာပဲ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔ ဇနီးသြယ္က ေမးလိုက္ေတာ႔
. . . “ မဟုတ္ပါဘူး ေအးရံုေအးတာပါ ” . . .
. . . “ ဘာမဟုတ္ပါဘူးလဲ ငယ္တည္းက သူပဲ ခြဲျခားခြဲျခားနဲ႕ ဖိုးနဲ႔တုန္းကဆို တုိ႔နဲ႔ကိုထူးခ်ည္း ပိုထိတယ္ ” . . .
. . . “ ဟာ ဖိုးက ဘယ္သူ႔မွ မ်က္ႏွာသာမေပးတဲ႕ဟာ ” . . .
ေမသူနဲ႔ ငု၀ါက ျငင္းေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀င္ေျပာရျပီ ။
. . . “ ဖုိးက မညွာပါဘူးငု၀ါရ ။ အစပိုင္းတာ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ခ်ည္းခံရတာ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ေမသူလည္း ထိတာပဲ ” . . .
. . . “ ေျပာလုိက္ပါ ကိုထူးရယ္ သည္ေကာင္မေလးက သူစာညံ႔လို႔ ခံရတာကို သူမ်ားအျပစ္ပံုခ်ခ်င္ေသး ” . . .
. . . “ အမယ္မယ္ မမေတာ္ၾကီးကလည္း ေနာက္ဆံုးေတာ႔သူလည္း ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ရတာခ်င္းကို ဟိဟိ ” . . .
. . . “ ညည္းကပိုခံရတာပါေအ ” . . .
. . . “ ဟားဟား ဘယ္သူပိုခံရခံရ ေပၚတာခ်င္းတူတူကို ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ႔ေဟ႔ ” . . .
. . . “ ကိုထူးက်ေတာ႔ေကာ . . . ေမသူေကာ ငု၀ါႏွစ္ေယာက္စလံုးျပိဳင္တူ ေမးလိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း စပ္ျဖီးျဖီးၾကီးနဲ႕
. . . “ ေအးေလ ငါလည္းပါတာပဲ ” . . .
သည္လုိေျပာျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သံုးေယာက္လံုး ရယ္မိၾကျပန္သည္ ။ ဇနီးေလးက အစကေတာ႔ လိုက္ျပံဳးေနရာကေန မ်ားလာေတာ႔ ဘာမွန္းမသိ အူလည္လည္ျဖစ္လာပံုရသည္ ။
. . . “ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာတုန္း သြယ္ လည္းမသိရပါလား ” . . .
. . . “ ဟာ မမကလည္း ငု၀ါတုိ႔ အထက္တန္းတုန္းက ရန္ကုန္မွာ ဖုိးဖိုးၾကီးဆီလာေနရင္း ေက်ာင္းတက္ရင္း တူတူေနတုန္းက အေၾကာင္းေတြေလ ” . . .
. . . “ ဟုတ္လား နည္းနည္းေတာ႔ ၾကားဖူးတယ္ ေသခ်ာေတာ႔မသိဘူး အဲ႔ေၾကာင္႔ပါ ” . . .
. . . “ ဟင္ ကိုထူး ဖိုးဖိုးဆီမွာ ေနတုန္းကအေၾကာင္းေတြ မေျပာျပဘူးလား ” . . .
. . . “ အင္း ေမသူတုိ႔ငု၀ါတို႔နဲ႕ တူတူေက်ာင္းတက္ရင္း ေနၾကရတယ္ ။ ငု၀ါတုိ႔ဖုိးဖိုးၾကီးက စည္းကမ္းၾကီးျပီး အရိုက္ၾကမ္းတယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ႔ သိတယ္ ”. . .
. . . “ ဒါပဲလား ။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ကိုထူး ရွက္ျပီးမေျပာျပတာျဖစ္မယ္ ဟိဟိ ” . . .
. . . “ ဟုတ္လား ကို ဘာေတြမ်ား ရွက္စရာရိွလုိ႔တုန္း ” . . .
သြယ္က ေမးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေျဖၾကပ္ျပီ ။ တကယ္ေတာ႔ ဒီအေၾကာင္းေတြကို အိမ္သူသက္ထားကို ခ်စ္သူရည္းစားဘ၀တည္းက ေျပာျပခဲ႔ခ်င္ေပမယ္႔ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔မွန္းမသိ ကိုယ္႔စိတ္ကိုယ္မလံုျဖစ္ကာ မေျပာျပမိခဲ႕ ။
. . . “ အမယ္ ငု၀ါ နင္ကပဲေျပာရတယ္ရိွေသး ရွက္မယ္႔ရွက္ နင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မိန္းခေလးေတြ ပိုရွက္ဖို႔မေကာင္းလား ” . . .
. . . “ ဟိဟိ ရွက္တာေပါ႕ ” . . .
. . . “ အြန္ မ်က္စိလည္သြားျပန္ျပီ ေသခ်ာေျပာျပၾကပါလား ” . . .
သြယ္အေျပာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္စလံုး ျပံဳးစိစိနဲ႕ မ်က္လံုးခ်င္း စံုမိၾကတယ္ ။ သေဘာတူပါတယ္ဆိုတာဆို အရိပ္ကမ်က္ႏွာတိုင္းမွာ ထင္ဟပ္လုိ႔ေနသည္ ။
. . . “ ဒီလို သြယ္ ရဲ႕ ” . . .
. . . . . . . . . .
( ကၽြန္ေတာ္ ၊ ေမသူ နဲ႔ ငု၀ါလိႈင္ တို႔က လပိုင္းခန္႔မွ်သာ အသက္ကြာတဲ႔ တ၀မ္းကြဲ ေမာင္ႏွမေတြ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ မိဘေတြအားလံုးက ရန္ကုန္ဇာတိျဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရၾကည္ရာ မ်က္ႏုရာေရႊ႕ေျပာင္းၾကသည္က တေၾကာင္း၊ အစိုးရ၀န္ထမ္းဘ၀ ပို႔ရာသြားသည္က တသြယ္တုိ႔ျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ အေရာက္မွာ အနယ္နယ္ကို ေရာက္ရိွေနၾကပါျပီ ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို ေျဖေသာအခါ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွသာ ေျဖရမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိဘအားလံုးက ေၾကာက္ရေသာ ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ စကားေၾကာင္႔ ရန္ကုန္ေရႊျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ပညာေရႏို႔လာစို႔ၾကရပါတယ္ ။ သည္အခါ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးေဟာင္း ျဖစ္ေသာ ဘုိးဘုိးၾကီး၏ အိမ္တြင္ ပညာေရးအတြက္ ေျမးအႏွစ္ေလးမ်ား လာေရာက္စုစည္းမိေတာ႔သည္ ။ မိဘမ်ားက စားေရးေနေရးေၾကာင္႔ အခ်ိန္အျပည္႔မေပးႏိုင္ေသာေၾကာင္႔ ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးလွေသာ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို မ်က္စိေဒါက္ေထာင္႔ၾကည္႔ေပးရင္း ၾကီးၾကပ္ေပးႏိုင္ေသာ ဘိုးဘိုးၾကီးဆီတြင္ ေနထိုင္ရင္း ေျဖဆိုပါက အမွန္တကယ္ပင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဖုိ႔ အက်ိဳးရိွမည္ျဖစ္သည္ ။ ထုိ႔အတူ ကိုယ္႔ရပ္ကိုယ္႔ရြာတြင္ အေပါင္းအသင္းေရာင္းရင္းမ်ားႏွင္႔ ဆိုးခ်င္တုိင္းဆိုး ေပခ်င္တုိင္းေပေနေသာ ကၽြန္ေတာ္႔လိုလူအဖုိ႔ေတာ႔ အဆိုးေတြျဖတ္ျပီး ကမ္႔သြင္းခံထားရသကဲ႔သို႔ ျဖစ္ျပီး ပညာေရးကိုသာ အာရံုစိုက္ေပေတာ႔မည္ ။ သည္လုိပံုစံျဖင္႔ပင္ ကၽြန္ေတာ္႔မမၾကီးႏွင္႔ အကို၀မ္းကြဲတေယာက္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အရင္ သံုးႏွစ္ခန္႔က ဆယ္တန္းကို ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္သြားျပီးေနာက္ တကၠသိုလ္ ပညာေရးကို ေရာက္ရိွျပီး ျဖစ္ေနပါသည္ ။
ဘုိးဘိုးၾကီးမွာ အသက္၆၀ ေက်ာ္ ၇၀နား ကပ္ေနေသာ္လည္း အရြယ္ႏွင္႔ မမွ်ေအာင္ ႏုပ်ိဳျပီး က်န္းမာေရးေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေကာင္းသူျဖစ္သည္ ။
ဘြားဘြားၾကီး ဆံုးပါးျပီးကတည္းက အေ၀းေရာက္သားသမီးမ်ားေၾကာင္႔ တကိုယ္တည္း အထီးက်န္ကာ မိတ္ေဆြမ်ားသာ အေဖာ္ျပဳေနရသည္႔ ဘုိးဘုိးၾကီး ေျမးေတြေၾကာင္႔ အပ်င္းေျပရသည္ ။ က်ဴရွင္မ်ား ေခတ္မစားေသးသည္႔ ထိုအခ်ိန္က ဘုိးဘုိးၾကီး ကိုယ္တိုင္ ၁၀တန္းေျဖမယ္႔ ေျမးမ်ားကို ၾကပ္မတ္ သင္ၾကားေပးသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ေမသူမွာ ကိုးတန္းတက္ကလည္းက ဘိုးဘိုးၾကီးဆီသို႔ ေရာက္ရိွေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ထူးေအာင္ေဇာ္ မွာ အၾကီးျဖစ္ေသာ္လည္း ပညာေရးတြင္ ညီမငယ္ ေမသူ ကိုမယွဥ္ႏိုင္ ။ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္တုန္းက ညံ႔ေသာ ေက်ာင္းသား အျဖစ္မသတ္မွတ္ခဲ႔ေသာ္လည္း ေမသူႏွင္႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ယွဥ္မိေသာအခါ ဖြတ္ၾကား လံုးလံုးျဖစ္ေလေတာ႔သည္ ။ သံုးလမွ်သာ ငယ္ေသာ ေမသူက ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလး ဘ၀တည္းက အဘက္ဘက္ထူးခၽြန္သူ ျဖစ္သည္ ။ ျမိဳ႕နယ္အဆင္႔ တိုင္းအဆင္႔မ်ားတြင္ ထိပ္ထိပ္ၾကဲ ဆင္ႏႊဲလာေသာ သူကေလးမုိ႔ ရန္ကုန္ေျပာင္းမည္ ဆိုေတာ႔ သူ႔ေက်ာင္းက လက္မလႊတ္ခ်င္ဟု ဆုိသည္ ။
အဘိုးအရင္း၏ အကိုျဖစ္သူ ဘိုးဘိုးၾကီးမွာ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး တဦးျဖစ္ခဲ႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိဘမ်ားအားလံုးပင္လွ်င္ သူ၏ ေက်ာင္းမွာပဲတက္ သူ႔လက္ထြက္ေတြျဖစ္ကာ သူကိုယ္တုိင္ပင္ ထိန္းကြပ္ခဲ႔သူမို႔ ယခုတိုင္ပင္ အမ်ိဳးမ်ားအၾကားတြင္ ၾသဇာၾကီးမွလွေခ်သည္ ။
ျပန္ေတြးလွ်င္ပင္ အသည္းထိတ္ရေသာ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ အရွက္ၾကီးရွက္ေစရေသာ ဘုိးဘုိးၾကီး ၏ သံမဏိ စည္းကမ္းႏွင္႔ အျပစ္ဒဏ္မွာ မ်ားမွာ စာမရလွ်င္ ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ျခင္းႏွင္႔ က်က္စာမရလွ်င္ မရမခ်င္း ဖင္ကၽြတ္ျဖင္႔ စာက်က္ရျခင္း ပင္ျဖစ္သည္ ။
. . . . . . . . . .
. . . “ ေမာင္ထူး ထ မတ္တပ္ရပ္ ပုဆိုးခၽြတ္ ” . . .
. . . “ ဟာ ဖုိးကလည္း ” . . .
. . . “ မင္႔ ငါေျပာေနတယ္ေလ ” . . . ၾကိမ္လံုးၾကီး ကိုင္လိုက္တဲ႔ ဘိုးဘိုးေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကလန္ကဆန္ မလုပ္ရဲသည္မို႔ မတ္တပ္ထရပ္ရသည္ ။
. . . “ ဖိုး သားေအာက္မွာ ေဘာင္းဘီမွမပါတာ ။ ေမသူလည္း ရိွတယ္ ” . . .
. . . “ မပါေတာ႔ တခါတည္းျပီးတာေပါ႕ ။ ပါရင္ အဲ႔ ေဘာင္းဘီ ပါခၽြတ္ခိုင္းမွာ ”. . .
ထိုစဥ္ အခါက လူပ်ိဳဖားဖား ဆယ္႔ခုႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ ရိွျပီ ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ထူး မွာ ဘယ္လုိပဲ ေပေပ ညီမ၀မ္းကြဲေရွ႕မွာ ဖင္အေျပာင္သားနဲ႔ အတြယ္ခံရမယ္ကိုေတာ႔ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးသည္အထိ ေၾကာက္ပါသည္ ။
. . . “ ေဟ႔ေကာင္ ငထူး မင္းကို ခၽြတ္လုိ႔ ငါေျပာေနတယ္မလား ” . . .
ဟိန္းခနဲ ထြက္လာေသာ အသံၾကီးေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ထူး ခါး၀တ္ေတာ္ ပုဆိုးကြင္းလံုးကၽြတ္ကာ လျဗြတ္တြဲေလာင္း ျဖစ္ရရွာသည္ ။ ညီမငယ္ ေမသူရဲ႕ တခစ္ခစ္ ရယ္သံနဲ႔အတူ ဖင္မွာ ပူခနဲ ပူခနဲ ။
ထိုသို႔ တခါ အရွက္ေတာ္ ကြဲေတာ္မူျပီးေသာ္လည္း ရႈပ္ေထြးေပြလီလွစြာေသာ သကၠရာဇ္နံပါတ္ေတြ မမွတ္ႏိုင္သျဖင္႔ ေအာက္ပိုင္းဗလာျဖင္႔ စာက်က္ရျပန္ပါသည္ ။
သည္ က်က္စာေတြ ႏိုပ္စက္သည္႔ ဒဏ္ကို ဆယ္တန္းႏွစ္အထိ ကၽြန္ေတာ္ႏွင႔္ ေနာင္ ငု၀ါ လည္း အေတာ္ခံခဲ႔ရသည္ ။ ေနာက္ပိုင္း ၀ိဇၨာသိပံၸ ခြဲသြားသည္ ဟု ၾကားရေသာ အခါ ငါေတာ႔ ကံအေတာ္ေခခဲ႔လုိ႔ ၉ဘာသာဒဏ္ခံရတာဟု ေတြးမိပါသည္ ။
. . . “ ေဟ႔ေကာင္ ေမာင္ထူး အက်ႌကိုလိပ္တင္ထား မင္းကို အျပစ္ေပးထားတာ ” . . .
အတန္ငယ္ေအာက္ေရာက္ေသာ တင္ပါးဖံုးစြပ္က်ယ္ျဖင္႔ အရွက္ကို ကြယ္ကာမည္ ၾကိဳးစားေလေသာအၾကံ ေရဆံုေမွ်ာရျပန္သည္ ။ အိမ္ေနာက္ေဘးက ထမင္းစားပြဲေဘးမွာ ေဂြးဥတြဲေလာင္း ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ျဖင္႔ စာက်က္ေနရေသာ အကို၀မ္းကြဲ ရွက္မည္ကို သနားလုိ႔ထင္႔ ေမသူ ခဗ်ာ ေရပင္အေတာ္ၾကာမွတခါ လာေသာက္ရွာသည္ ။
ေနာက္မွ သိသည္ ။ အလိမၼာတံုးညီမေလးက အရြယ္ေရာက္ျပီး ေယာကၤ်ားေဂြးစိကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ က်မွ ေသခ်ာျမင္ဖူးသည္ဆိုပဲ ။ ေသလိုက္ပါေတာ႔ ။
. . . “ ကိုထူးတို႔ ေရႊပန္းကလည္း ေၾကာက္စရာၾကီးေနာ္ ။ ငယ္တုန္းကနဲ႔လဲ မတူေတာ႔ဘူး ” . . .
ႏွစ္ေယာက္တည္း ရိွတုန္း ရိုးရိုးသားသားပင္ လာေျပာတဲ႔ ညီမငယ္ေၾကာင္႔ ေၾကာင္ပင္ေၾကာင္သြားသည္ ။
မူလတန္းခေလးဘ၀က ေမာင္ႏွမေတြ တူတူစုျပီး ေဆာ႔ကစား၊ ေရတူတူခ်ိဳးတုန္းက ဂ်ိဳးဆိုဒ္နဲ႔ လူပ်ိဳ ဂ်ိဳးဆိုဒ္ကို လာယွဥ္ေနတဲ႔ ေမသူ႔ကို
. . . “ ဟဲ႔ ငါက ခေလးမွ မဟုတ္ေတာ႔တာ ” . . .
. . . “ ခစ္ခစ္ ေမသူက ခေလးဟာေလးေတြပဲ ျမင္ဖူးတာ ၊ အဲလို ရုပ္ဆိုးသြားမယ္ဆိုတာ မသိဘူး ” . . .
. . . “ ဟာ နင္႔ဟာကို ငယ္တုန္းကနဲ႔ တူေသးလုိ႔လား ။ အခု ဆံပင္စုတ္ဖြားနဲ႔ သရဲမနဲ႔ ျဖစ္ေနျပီး မဟုတ္လား ” . . .
. . . “ ဟယ္ ဘာေတြလာေျပာ ” . . .
အဲလုိ ပိတ္ေျပာပစ္မွပဲ အမိ ဇက္ပုသြားသည္ ။ )
. . . “ ဟားဟား ကိုက အဲဒါဆို ေမသူ႔ေရွ႕မွာ ဖင္ကၽြတ္ၾကီးနဲ႕ေပါ႕ ”. . .
. . . “ ဟုတ္တယ္ မမေရ သမီးဆို ပထမဆံုးအေခါက္က ရွက္ျပီးထူပူေနတာပဲ ” . . .
ေမသူကဆိုေတာ႔ မေနႏိုင္ပဲ ျပန္ေျပာရသည္ ။
. . . “ ေအာ္ ေကာင္းတယ္ အိုးကမပူ စေလာင္းကပူ ရတယ္လို႔ ” . . .
. . . “ ကို တို႔က အဲ႔တုန္းက အသက္ဘယ္ေလာက္လဲ ” . . .
. . . “ ၁၇ေလာက္ေပါ႕ အေရးအခင္းနဲ႕ေက်ာင္းပိတ္တာေစာင္႔ေနရတာနဲ႔ဆိုေတာ႔ ”. . .
. . . “ ဟယ္ ဒါဆုိလူပ်ိဳေတာင္ျဖစ္ေနျပီေပါ႕ ” . . .
. . . “ ဟီးဟီး ျဖစ္တာေပါ႕ မသြယ္ေယာကၤ်ားက ပထမဆံုးအေခါက္တည္းက လူပ်ိဳၾကီး ၊ ဒါေၾကာင္႔ သမီးက မျမင္ရဲဖူးေျပာတာ ” . . .
. . . “ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးၾကီးက အၾကီးၾကီးျဖစ္ေနျပီေပါ႕ ဟင္ ဟိဟိ ဒါေၾကာင္႔ တုိ႔ကို မေျပာျပတာျဖစ္မယ္ ဒင္းရွက္ျပီးေတာ႔ ။ ဟုတ္လားဟင္ ညီမေလးေတြေရွ႕ စာမရလို႔ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးလွန္ျပီးစာက်က္ရတယ္တဲ႔ ငါ႕ေယာကၤ်ားႏွယ္ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ဟိဟိဟိ ” . . .
သြယ္က ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေစာင္းငမ္းေစာင္းငမ္းနဲ႔ ေျပာသည္ ။
. . . “ ဟုတ္ပ မမေရ အဲ႔တုန္းက သမီးျမင္ဖူးတာ ေယာကၤ်ားေလးေရႊပန္းဆို လက္တဆစ္ေလးေလ ဟိဟီ ။ ကိုထူးဟာလည္း ငယ္ငယ္တုန္းက ေရခ်ိဳးရင္းျမင္ဖူးတာ အဲလိုပိစိေလးကေန ဖိုးဖိုးဆီမွာ ဖင္ခၽြတ္လဲ အရိုက္ခံရေကာ ဒီေလာက္ၾကီးကိုျဖစ္ေနတာ ” . . .
ေမသူက ေျပာလည္းေျပာ လက္မနဲ႔လက္ညိႈးမထိေအာင္ အၾကီးၾကး ၀ိုင္းျပေတာ႔ အားလံုးမျပံဳးပဲ ၀ါးလံုးကြဲ ရယ္ၾကပါေလေရာ ။
. . . “ ျပီးေတာ႔ မမေရ ကိုထူး ကဆံပင္သန္တယ္မလား ။ အဲဒီ႔ကတည္းက သန္တာ ေနရာစံုပဲ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္ လူပ်ိဳျဖစ္စတည္းက လေမႊးထူတဲ႕အေၾကာင္းကို ရည္ညႊန္းျပီး ဟားၾကျပန္ေတာ႔ ခက္ျပီ ။
. . . “ ေဟ႔ေဟ႔ ငါ႔ကိုခ်ည္း ဖဲ႔မေနနဲ႕ နင္တုိ႔အလွည္႔ေရာက္ရင္လည္း ငါကမညွာဘူးေနာ္ ” . . .
. . . “ ဟာ ေမသူတုိ႔က မိန္းခေလးေတြကို ဟီး ” . . .
. . . “ မရဘူးေဟ႔ အလွည္႔က် မႏြဲ႕စတမ္းပဲ ဟင္းဟင္း ” . . . သူမ်ားက်စခ်င္တယ္ သူတို႔အေၾကာင္းေျပာရင္ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျဖစ္မယ္ေတာ႔မသိ ေျပာရင္းနဲ႕ အာေခ်ာက္လာတာေၾကာင္႔ ေသာက္စရာေတာ႔လုိျပီ ။
. . . “ ဒါနဲ႕ တခုခုေကာ မေသာက္ခ်င္ၾကဘူးလား ”. . .
. . . “ အင္း ၀ိုင္ေလးဘာေလး မွာေသာက္ရေအာင္ . . . ငု၀ါက စဆိုျပန္ေတာ႔ ဒင္းကေလး ႏိုင္ငံျခားျပန္ဆိုေတာ႔ အတတ္ေကာင္းေလးေတြ တတ္လာတယ္ထင္တယ္ ။
ဒါနဲ႔ပဲ ယမကာ menu ေလးကိုလွန္ေလွာၾကည္႔ျပီး သင္႔တင္႔မည္႔ ယစ္ေရႊရည္ေလးကို ေအာ္ဒါလုပ္လုိက္ျပီး စကားဆက္ၾကျပန္သည္ ။
. . . . . . . . . .
( တခါမွ ႏွစ္ခါ၊ ႏွစ္ခါမွ သံုးခါ ျဖစ္လာေတာ႔ ေမာင္ထူး ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ခံရတာ ပံုမွန္လုိ ျဖစ္သြားသည္ ။ စိတ္သေဘာထား ျပည္႔၀ေသာ ညီမေလးကလည္း အားေပးရွာပါတယ္ ။ မရွင္းရင္ ထပ္ရွင္းျပတယ္ ။ စာေတြ ကူက်က္ေပးတယ္ ။ ပညာေရးတြင္ေတာ္သည္သာမက ဘက္စံုထူးခၽြန္တဲ႔ ေမသူက က်န္းမာေရးလည္း လုိက္စားသည္ ။ မနက္မနက္ ၾကိဳးထထ ခုန္သည္ ။ ေလ႔က်င္႔ခန္း လုပ္သည္ ။
ဒါေၾကာင္႔မို႔ ထင္သည္ ။ ညီမေတာ္ ေဘာ္ဒီက အသားဆိုင္ေတြက သူ႔ေနရာႏွင္႔သူ တလံုးတခဲ တေပြ႔တပိုက္ ၾကီး ဖြံ႔ျဖိဳးေနသည္ ။ ခါးေလးက သိမ္ျပီး တင္ပဆံုအိုးၾကီးက လံုး၀ိုင္းျပည္႔တင္းေနသည္ ။ လွယဥ္ေက်းမယ္ ကိုယ္လံုးမ်ိဳး ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္သည္ ။
ေမသူ မခံဘူးလုိက္တာလား ။ မဟုတ္ပါဘူး ။ တေခါက္ေတာ႔ ပြဲဦးထြက္ ထိသြားဖူးသည္ ။
ကိုးတန္း ရန္ကုန္ေျပာင္းမယ္ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ထူးက ေက်ာင္းဖြင္႔ခါနီးမွ အေမာတေကာေရာက္လာတာ ။ ငေတာ္မေလးေမသူက သၾကၤန္ျပီးကတည္းက တခ်ိဳ႔စာေတြ သင္ထားလုိ႔ရေအာင္ ၾကိဳျပီး ေရာက္ႏွင္႔သည္ ။ ဘုိးဘိုးၾကီးကလည္း သင္ေပးသည္ ။ အဲ႔တုန္းက ထိသြားတာ ။ အစက အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ႔ ။ သံုးခါေျမာက္ ကၽြန္ေတာ္ အရွက္ေတာ္ကြဲျပီးတဲ႔ အခါမွာ ကိုယ္ခ်ည္းပဲ ခံေနရမို႔ ဘုိးဘုိးၾကီး ကို ကြန္ပလိန္းတက္မိသည္ ။
. . . “ ဖိုး မတရားဘူး ။ သားခ်ည္းပဲ အရိုက္ခံေနရတယ္ ” . . .
. . . “ ေဟ ” . . .
သတင္းစာဖတ္ေနရင္းက ေမာ႔ၾကည္႔တဲ႔ မ်က္လံုးက ကၽြန္ေတာ္႔ကိုတည္႔တည္႔စိုက္ေနသည္ ။
. . . “ ဟုတ္တယ္ ႏွစ္ေယာက္ရိွတာကို သားခ်ည္းပဲ အရိုက္ခံေနရေတာ႔ မေကာင္းဘူး ။ ဖုိး မ်က္ႏွာလိုက္တယ္လုိ႔ ထင္တယ္ . . .
ဘုိးဘိုးၾကီး အဲေတာ႔ သတင္းစာကို ေဘးခ်လုိက္သည္ ။
. . . “ ေမာင္ထူး မင္႔ငါ႔ကို အဲလိုထင္ေနေတာ႔ ငါစိတ္မေကာင္းဘူး ။ ငါဘယ္ေတာ႔မွ မ်က္ႏွာမလိုက္ဘူး ။ သား သမီးေတြ တူတူမေတြ အလွည္႔တုန္းတုန္းကလည္း တန္းတူညီမွ် အခြင္႔အေရးေပးတယ္။ ဆံုးမတယ္ ။ တပည္႔ေတြအားလံုးကိုလည္း ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘူး ။ အခု မင္းတုိ႔ ငါေျမးေတြ အလွည္႔မွာလည္း အတူတူပဲ . . .
. . . “ ဒါဆုိ ဘာလုိ႔ သားပဲ အရိုက္ခံေနရျပီး ေမသူၾကေတာ႔ မထိသလဲ ” . . .
ေဘးမွာရိွေနတဲ႔ ေမသူ သူ႔နာမည္ပါလာျပီမုိ႔ မ်က္လံုးေလး ေပကလပ္ေပကလပ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ဘုိးဘိုးၾကီး တုိ႔ ဘာမ်ားဆက္ျဖစ္မလဲ ေစာင္႔ၾကည္႔ေနသည္ ။
. . . “ မင္႔က စာမွမရတာကြ ။ ေမသူက စာရတယ္ ။ စာေပၾကေတာ႔လည္း အက္ေဆးအေရးအသား စာစီစာကံုးအေရးအသား မင္းထက္အျမဲသာတယ္ေလကြာ ” . . .
. . . “ မဟုတ္ပါဘူး ဖုိးက သားကို ေယာကၤ်ားေလးမို႔ ဖင္ခၽြတ္ရိုက္တာ ။ မူလတန္းတုန္းက ဆရာမေတြလည္း အတူတူပဲ ေကာင္ေလးေတြကိုက် ဖင္ခၽြတ္ျပီး မိန္းခေလးေတြကိုေတာ႔ ညွာတယ္ ” . . .
. . . “ မင္းက အဲလိုထင္ေနတာလား ” . . .
. . . “ ဟုတ္တယ္ ဖိုးက ေမသူကို အပ်ိဳအရြယ္ မိန္းခေလးမို႔ညွာေပးတာ။ ဖုိး သားလည္း ခေလးမွမဟုတ္ေတာ႔တာ ေယာကၤ်ားေလးလည္း ဒီအရြယ္မွာ ပုဆိုးခၽြတ္ရရင္ ရွက္တာပဲ ” . . .
. . . “ ဟား ကဲ ေမသူ ။ နင္႔အကို ကို ေျပာျပလိုက္ ။ ဖိုး မိန္းခေလးမို႔ ေလွ်ာ႔ေပးသလား ဆိုတာ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္ ဘာတုန္းဆိုတဲ႔ အၾကည္႔နဲ႔ ေမသူ႔ကို ၾကည္႔မိသည္ ။ ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ ေျပာျပလိုက္ဆိုတဲ႔ စကားရဲ႕ေအာက္မွာ ေမသူ ရွက္သံ၀ဲ၀ဲေလးျဖင္႔ ျဖစ္ခဲ႔တာေတြ ေျပာျပပါေတာ႔သည္ ။
တသက္လံုးစာေတာ္လာတဲ႔ ေမသူ ဘိုးဘုိးၾကီးဆီကို ေရာက္ေတာ႔လည္း ရန္ကုန္က အထက္တန္းေက်ာင္းသစ္မွာလည္း ထိပ္ဆံုးကေနမယ္ဟယ္႔ဆိုတဲ႔ ခံယူခ်က္နဲ႕ အားအင္အျပည္႔နဲ ႔ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ သို႔ေပမယ္႔ သူေရာက္ခါစက အိမ္ကိုလည္းလြမ္း ၊ ျပိဳင္ဘက္ကမရိွ တဦးတည္းတည္း ျဖစ္ေနေလသည္႔ျပင္ အဆိုးဆံုးက ဘိုးဘိုးရဲ႕လက္သံကို ေသခ်ာမသိေသးတာလည္း ပါသည္ ။ ေက်ာင္းလည္းမဖြင္႔ေသးပဲ အမ်ိဳးအရင္းၾကီးက အိမ္တြင္ပင္ စာၾကိဳတင္ျပေပးသည္ဟုသာ သေဘာထားျပီး ယခင္ေလာက္ အားမထည္႔မိလိုက္ ။
. . . “ ေမသူ ေမသူ အမ်ိဳးေတြထဲ နာမည္ေတြစြတ္ၾကီးေနျပီး ထင္သေလာက္လည္း မဟုတ္ပါလား ” . . .
. . . “ ေခြးျမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္တာလား ေမသူ ” . . .
ဆူတုန္းကေတာင္ မ်က္ရည္ေလး၀ဲတဲတဲျဖစ္ေနျပီ ။
. . . “ ထစမ္း ေမသူ ငါ႔လက္ရာမျမည္းဖူးေတာ႔ ျမည္းစမ္းခ်င္ပံုရတယ္ ထ လံုျခည္ခၽြတ္ ” . . .
. . . “ ရွင္ ” . . .
ေက်ာင္းတုန္းက ရိုက္ခံဖူးတာဆိုလို႔ လက္ဖ၀ါးကို ေပတံနဲ႔ ႏွစ္ခ်က္ သာ ျဖစ္ေသာ မိေခ်ာေလး အပ်ိဳၾကီးလံုးလံုး ျဖစ္မွ ဖင္ခၽြတ္ျပီး အရိုက္ခံရမည္ ဆိုေတာ႔ ငိုၾကီးခ်က္မ ျဖစ္ရသည္ ။ အပ်ိဳျဖစ္ျပီးကတည္း ေမသူ႔ ကိုယ္လံုးတီးကို ေမေမေတာင္ ျမင္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူး ။ အခုမွ ရိုက္ဆံုးမခံရဖုိ႔ ထမီ ခၽြတ္ေပးရသည္မယ္ ဆိုေတာ႔ ရွက္လြန္းလုိ႔ တတုန္တုန္တရီရီ ျဖစ္ေနသည္ ။
ဒါေပမယ္႔လည္း အပ်ိဳမေလး လံုကြင္း ကြင္းလံုးကၽြတ္ျပီး ေအာက္ပိုင္းဗလာျဖစ္သြားရသည္ ။
. . . “ လက္ပိုက္ထားစမ္း ေမသူ ” . . .
ေသးသြယ္တဲ႔ ခါးေလးအဆံုးမွာ ေနာက္ကို ေကာ႔ထြက္ေနတဲ႔ ေမသူ ဖင္သားၾကီးေတြက လံုး၀ိုင္းေဖြးစြတ္ေနသည္ ။ အေရွ႕ဘက္က ေဖာင္းမုိ႔ေနတဲ႔ ဆီးခံုမွာ ေစာက္ေမႊးေတြ ထူလျဗစ္ ေပါက္ေနေပမယ္႔ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူၾကီးေတြက တဖက္လွ်င္ လက္ႏွစ္လံုးေလာက္ ရိွေနတာမုိ႔ ထင္ထင္ရွားရွားၾကီး ။
ုျပီးေတာ႔ ေပါင္စိထားတာေတာင္ ေစာက္ဖုတ္ထိပ္က ေစာက္ေစ႔ၾကီးက ေငါက္ေတာက္ေလး ျပဴထြက္ေနေသးတယ္ ။ မ်က္ရည္ေတြကေတာ႔ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ေနေအာင္ ပါးႏုႏုေလးက တဆင္႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚေတာင္ က်ကုန္ျပီ ။ ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ လက္အလႊဲမွာ ဖင္အိုးေကာက္ေကာက္ၾကီး ပူထူစပ္ျဖင္းတဲ႔ ၾကိမ္လံုးစာ ႏွစ္ခ်က္ စားသံုးဖူးသြားသည္ ။
ဒါတင္လားဆိုေတာ႔ မျပီးေသး ။ ထမီျပန္မ၀တ္ေသးဘူးတဲ႔ ။ ေမသူ႔ ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ျဖစ္မႈေပါ႕ ။ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ဖင္လံုးေျပာင္ေျပာင္ၾကီး အတုိင္း စာက်က္ရတယ္ ။ အေရွ႕ဖက္က အပ်ိဳမေလးရဲ႕ ဖူးဖူးခံုးခံုး ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကိုလည္း ကာခြင္႔မရိွ ။ စာမရမခ်င္း ဘုိးဘုိးၾကီးက လာလာျပီး ဆူေသးသည္ ။ ဥာဏ္ေကာင္းလွပါခ်ည္ရဲ႕ ဆိုေသာ ေမသူ ထုိေန႔က ႏွစ္မ်က္ႏွာခန္႔သာ ရိွေသာက်က္စာကို ႏွစ္ရာရီၾကာမွ် ၾကည္႔ေသာ္လည္း ေခါင္းထဲမ၀င္ ။
အာရံုက ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ေလသလပ္ခံေနရတဲ႔ ခါးေအာက္ပိုင္းက အစိတ္အပိုင္းေတြဆီမွာ စုျပံဳေနသည္ ။ ေနာက္ဆံုး သည္မွာ စာမရလွ်င္ ေနာက္ေဘး အိမ္ျပင္ကို ဖင္ဗလာနဲ႔ထြက္က်က္ရမည္ဆိုျပီး တဆင္႔တိုး ျခိမ္းေျခာက္မွ ကိစၥျပတ္ေတာ႔သည္ ။
အဲဒီ႔ တေခါက္ျပီးကတည္းက ေမသူ စာမရဘူးဆိုတာ ေနာက္ဘယ္ေတာ႔မွ မရိွေစရ ဟု စိတ္ဆံုးျဖတ္လုိက္သည္ ။ ကိုထူးေအာင္ေဇာ္ ေရာက္လာေတာ႔ ပိုျပီး ခိုင္မာသြားသည္ ။
သူ႔အကို ၀မ္းကြဲ ခမ်ာ သူ႔ေရွ႕တြင္ပင္ လေမႊးအံုမဲမဲ ေဂြးတန္းလန္းၾကီးနဲ႔ ရိုက္ဆံုးမခံရ၊ စာက်က္ရ ျဖစ္ရရွာသည္ ။ ဒါနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ ကိုထူးေရွ႕မွာ စာမရလို႔ မျဖစ္ေခ်ဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ တေန႔စာ တေန႔သာမက ႏွစ္ေန႔သံုးေန႔စာပါ ၾကိဳက်က္သည္ ။ ျပဌာန္းစာအုပ္ မွန္သမွ်ကို ေတြ႔ကမေရွာင္၊ ေၾကာင္ပုဇြန္စား၊ ကၽြတ္ကၽြတ္၀ါးသို႔ ေၾကညက္ေအာင္ က်က္မွတ္သည္ ။
ဒါေတြကုိ ေျပာျပျပီးေတာ႔ ေမသူ ပါးေလး ေသြးေရာင္လႊမ္းေနျပီ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ႔ၾသလည္းအံ႔ၾသ ဘုိးဘုိးၾကီးကိုစြပ္စြဲမိလို႔ စိတ္ထဲလည္း မေကာင္းျဖစ္ရသည္ ။
. . . “ ကဲ ေမာင္ထူး မင္းကိုပဲ လူပ်ိဳျဖစ္ျပီးတာကို ဆံုးမတာ မဟုတ္ဘူး ေမသူ စာမရတုန္းကလည္း အပ်ိဳမေလး ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ခံရတာပဲ ”. . .
. . . “ မင္႔ညီမက မင္းရွက္တာထက္ ပိုေတာင္ရွက္အံုးမယ္ ဟုတ္တယ္မလား ေမသူ ” . . .
. . . “ ဟုတ္ ဖိုး ” . . .
. . . “ မင္႔ကမွ ေယာကၤ်ားေလးကြ မင္းလဥ တန္းလန္းနဲ႔ စာက်က္ရသလို မင္းညီမတုန္းကလည္း သူ႔ မိန္းမကိုယ္ျပဴးျပဴးၾကီး ေဖာ္ထားျပီး စာက်က္ရတာပဲ . . .
. . . “ ဟီးဟီး . . . အဲဒီ႔ စကားၾကားေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မေနႏိုင္ ရီမိသည္ ။ ျပဴးျပဴးၾကီး ဆုိပဲ ။
. . . “ ဖုိး ကလည္း . . . ေမသူလည္း ရိႈးတို႔ရွန္းတန္းျဖစ္သြားသည္ ။
. . . “ ကဲ အဲဒီေတာ႔ ေမာင္ထူးလည္း ေနာက္ငါ႔ကို အျမင္မေစာင္းနဲ႔ ။ ငါက ငါေျမးေတြကို တန္းတူခ်စ္ပါတယ္ကြ ။ မင္႔တုိ႔ကို ပညာတတ္ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ၾကပ္မတ္တာ ။ ေနာင္လည္း မင္းတို႔ ဆယ္တန္းျပီးတဲ႔ အထိ ဒီစည္းကမ္း ဒီျပစ္ဒဏ္ပဲ ။
အထီးအမ မခြဲျခားဘူး ။ ေမာင္ထူး စာမရရင္ ေမာင္ထူး၊ ေမသူ စာမရရင္ ေမသူ ကိုယ္႔အျပစ္ကိုယ္ခံရမယ္ ” . . .
. . . “ ေမာင္ထူး မင္းေျပာသလို မင္းညီမေရွ႕မွာ ထပ္ကာထပ္ကာ အရွက္မကြဲခ်င္ရင္ စာၾကိဳးစား၊ ေမသူဆို တခါပဲ ဆံုးမရတယ္ သင္ခန္းစာရသြားတယ္ ” . . .
. . . “ ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဖိုး ” . . .
. . . “ ေမသူ နင္လည္း အခု စံခ်ိန္ကိုထိန္းထားပါ ။ စာမရတဲ႔ တေန႔ ဖိုး ဆံုးမရင္ ပထမတေခါက္ကထက္ ပိုအရွက္ကြဲမယ္ေနာ္ ။နင္႔ အကိုေရွ႕မွာ ဖင္ေျပာင္ၾကီးနဲ႔ အရိုက္ခံရမယ္ ဂြၾကားေဖာ္ျပီး စာက်က္ရမယ္ ။ ၾကားလား ” . . .
. . . “ ဟင္႔အင္း ဟင္႔အင္း အဲဒီလိုမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ သမီးၾကိဳးစားပါ႔မယ္ ” . . .
. . . “ ေကာင္းျပီ ဟားဟားဟား ငါေျမးေတြက ေတာ္ပါတယ္ကြ ” . . .
ထိုေန႔က စျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ကူးယဥ္ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြထဲ ေမသူ စာမရမယ္႔ေန႔
အရင္တုန္းကေတာ႔ ဘုိးဘိုးၾကီးက ငါ႔ကိုပဲ အထီးမုိ႔လုိ႔ တြယ္တာ ေမသူကို အလိမၼာတံုး ေျမးမေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ ပစားေပးထားတယ္ဆိုတယ္႔ အေတြးေတာ႔ ေပ်ာက္သြားသည္ ။ ထမီ တင္းတင္းေလးေတြ ၀တ္ထားတဲ႔ေနမ်ိဳး ဆို ေကာက္ခ်ိတ္လံုးအိေနတဲ႔ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ၾကည္႔မိတိုင္း
. . . ဒင္းကေလး လံုျခည္ကြင္းလံုးခၽြတ္ျပီး အဲဒီ႔ဖင္ႀကီး အရိုက္ခံတာပဲ ။ ေသခ်ာပါတယ္ အရွက္ၾကီးတဲ႔သူေလး ေသမေလာက္ရွက္မွာ ။ ျပီးေတာ႔ ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႔ သူ႔လိုပဲ စာက်က္ရတယ္တဲ႔ ။
ျမင္ေယာင္ၾကည္႔စမ္း ။ ေမသူ႔ ပစၥည္းၾကီးကို ျပထားရမွာ . . .
အဲလိုေတြ ေတြးေတြးျပီး ကိုယ္႔ကိုယ္လည္း အျပစ္တင္ ။ အေမတို႔ ေျပာသလို ေက်ာင္းမဖြင္႔မီတလသာ ေစာလာရင္ သူပါျမင္ဖူးမွာ ဆုိျပီး ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရေတြျဖစ္ ။ ျပီးေတာ႔ ငါေတာင္ ခနခန အေဆာ္ခံရေသးတာပဲ သူလည္း တခါ ခံဖူးတာပဲ ။ အျမဲတမ္းစာရေနသူမွ မရိွတာ ။ တမိုးေအာက္ေန တဖုိးတည္းေျမး ဒင္းကေလးလည္း ဘာသားနဲ႔ ထုတားတာမုိ႔ ဆိုျပီး ညီမ၀မ္းကြဲ မွတ္ဥာဏ္ေတြ ထံုထိုင္းျပီးစာမရမယ္႔ေန႔ စိတ္ရူးေဖာက္ျပီး ဂ်စ္ကန္ကန္ ဆိုးမယ္႔ေန႔ကို ေစာင္႔ခဲ႔ေပမယ္႔ ကိုးတန္းတစ္ႏွစ္သာ ကုန္သြားသည္ ။ ဘိုးဘုိးေလး၏ အသည္းေက်ာ္ ေျမးမေလးက ပန္းပန္ေနဆဲ ။ စာေတြရေနဆဲ ။ ေျမ၀ယ္မက် စကားနားေထာင္ျမဲ ။ )
. . . . . . . . . .
. . . “ ကိုထူး အဲ႔တုန္းကတည္းက သူခံရတုိင္း ေမသူ႔ကို စိတ္ပုတ္ျပီး စာမရပါေစနဲ႔ စာမရပါေစနဲ႔လို႔ ရိုက္ခံရပါေစ ဆိုျပီး ဆုေတာင္ေနတာမလား ” . . .
. . . “ ဒါေပမယ္႔ ကိုးတန္းတႏွစ္လံုး သူ႔ခ်ည္းခံရတာေလ ခစ္ခစ္ ” . . .
. . . “ ဘာပဲေျပာေျပာ ေမသူတုိ႔ ဖိုးဖုိးၾကီးက တအားတင္းၾကပ္တာပဲေနာ္ ။ စာမရတာနဲ႔ အဲဒီ႔အရြယ္ၾကီးကို ဖင္ခၽြတ္ရိုက္တာ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔ ဇနီး သြယ္ က တအံ႔တၾသနဲ႔ ေျပာရွာသည္ ။
. . . “ သမီးလည္း မထင္ထားဘူးလဲ မမရဲ႕ ။ တကယ္လည္းခၽြတ္ရိုက္မယ္ဆိုေတာ႔ အာျပဲၾကီးနဲ႔ ငိုတာေပါ႕ ။ နာလည္းနာ ရွက္လည္းရွက္ ” . . .
. . . “ ထမီကြင္းလံုးခၽြတ္ေပါ႕ ” . . .
. . . “ ဟီး ဟုတ္တယ္ ” . . . ႏွစ္ေတြၾကာခဲ႔ေပမယ္႔ အခု၀န္ခံရေတာ႔လည္း ေမသူ႔ အသံေကာမ်က္ႏွာပါ ရွက္ေနမွန္းသိသာေနသည္ ။
. . . “ စာက်က္ေတာ႔လည္း ဒီအတိုင္း အကုန္ေပၚေနမွာပဲ ျမင္ေယာင္ၾကည္႔အံုးမွပဲ ။ ေကာင္မေခ်ာေခ်ာလည္း ဖင္ေျပာင္ၾကီးနဲ႔ စာက်က္ေနရတယ္ ေရွ႕ကရွက္ရွက္ၾကီးလဲ ေဟာင္းလာင္းၾကီးေပၚလုိ႔ ” . . .
. . . “ မမကလည္း ” . . .
. . . “ ေတာ္ေသးတာေပါ႕ေနာ္ ကိုထူးမရိွေသးလုိ႔ ။ ေမသူ႔ဖင္ေျပာင္ၾကီး သူျမင္ဖူးသြားရင္ အခုထိ ရွက္ေနရအံုးမွာ ” . . .
သြယ္က ဒီလိုေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သံုးေယာက္စလံုး ရယ္မိသည္ ။
. . . “ အမေလး မမရယ္ ။ အဲဒါအျမည္းရိွေသးတာ ၁၀တန္းမွာမွ တကယ္လာမယ္ ” . . . ငု၀ါက ၀င္ေျပာေတာ႔ နားမလည္ႏိုင္စြာနဲ႔ တကယ္ ဆိုတဲ႔ အၾကည္႔နဲ႔ ၾကည္႔ရွာတယ္ ။
. . . “ ဟုတ္တယ္ သြယ္ရဲ႕ ။ ေနာင္ႏွစ္ ၁၀ တန္းေရာက္ေတာ႔ စာပိုမ်ားလာသလုိ ဖုိးဖုိးၾကီးရဲ႕ စံႏႈန္းကတက္လာေတာ႔ ပိုခံရေကာ ” . . .
. . . “ ဟင္ ဒါဆို ေမသူ ေနာက္ႏွစ္က်ေတာ႔ ကိုထူးေရွ႕ ဖင္ခၽြတ္ခံရေကာလား ” . . .
. . . “ ဟီးဟီး ” . . . ကာယကံရွင္ ေဒါက္တာမမ ေမသူက မေျဖ ။ သည္ေတာ႔ ငု၀ါကပဲ
. . . “ ေျဖးေျဖးေပါ႕ မမရဲ႕ ။ ေရာက္လာရင္သိမွာေပါ႕ ဟုတ္ဖူးလား ” . . .
. . . “ အင္းပါ အင္းပါ မေလာေတာ႔ပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ ခုသိရသေလာက္နဲ႔တင္ ေတြးၾကည္႔တာ ။ ကုိတုိ႔ ငု၀ါတုိ႔ ဖုိးဖိုးနဲ႕ ေနခဲ႔ရတဲ႔အခ်ိန္ေတြက တအားတင္းၾကပ္ တအားေၾကာက္လန္႔ေနရမွာပဲေနာ္ ” . . .
ဒီလို ေျပာတာကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမအားလံုး ခ်က္ခ်င္းပင္ ျငင္းခ်က္ ထဖြင္႔ၾကသည္ ။
. . . “ အဲလိုလည္း မဟုတ္ဘူး သြယ္ရဲ႕ ဖိုးဖိုးက စည္းကမ္းရိွတယ္ ဒဏ္ေပးၾကမ္းတယ္ ဆုိေပမယ္႔ အေၾကာက္တရားၾကီးပဲလည္း မဟုတ္ဘူး ။ သူက ကိုယ္တို႔ကို တကယ္လည္း ခ်စ္တယ္ ဂရုလည္းစိုက္တယ္ ။ ခြင္႔ျပဳသင္႔တာလည္း ခြင္႔ျပဳတယ္ ။ တိတိက်က် သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာဖို႔ေတာ႔ အခက္သား ”
(၂)
အဂၤါႏွင္႔ ၾကာသပေတးေန႔မ်ားမွာ ေက်ာင္းအျပီး ဆရာမေဒၚသီတာေအး ထံမွာ ဓာတုေဗဒ အခ်ိန္ပို သြားယူရသည္ ။ ထုိေန႔မ်ားတြင္ အိမ္ကို သံုးနာရီမွ ျပန္ေရာက္သည္မုိ႔ ညေနပိုင္း စာလုပ္စရာမလုိ ။ ၈နာရီမွာသာ စာစလုပ္ရသည္ ။ စေနေန႔တြင္ သခ်ာၤႏွင႔္ ရူပေဗဒ က်ဴရွင္သင္တန္းကို ျမိဳ႕ထဲသို႔ သြားတက္သည္ ။ အပို က်ဴရွင္ တက္ရသည္ဆိုေသာ္လည္း ယခုေခတ္လို က်ဴရွင္အားကိုးၾကီးပဲ မဟုတ္ပါ ။ ေက်ာင္းတြင္ သင္ၾကားသည္ကိုသာ အဓိကထားရသည္ ။ စေနေန႔ သြားတက္တဲ႔က်ဴရွင္မွာက အေထာက္အပံ႕သေဘာသာျဖစ္သည္ ။ ေဒၚသီတာေအးကလည္း အပိုသင္ေပမည္႔ ေက်ာင္းမွာလည္းေလ်ာ႔မသင္ ဒီအတိုင္းသာျဖစ္သည္ ။ဘုိးဘုိးၾကီးကလည္း ေက်ာင္းကသင္ထားသည္႔ သင္ခန္စာမ်ားကို ျပန္ေႏြး ျပန္ေမး ျပန္ရွင္းရင္း ၾကီးၾကပ္ေပးတာျဖစ္ျပီး စင္ျပိဳင္သင္တာမဟုတ္ပါ ။ သူႏွင္႔အခ်ိန္မ်ားတြင္ သင္ထားသည္႔ က်က္စာ၀ိဇၨာဘာသာရပ္မ်ား ကို အလြတ္အံခိုင္းသည္ ။ ျမန္မာစာ ခက္စစ္ ၊ ကဗ်ာ ႏွင္႔ အဂၤလိပ္ ဂရမ္မာ ပါရာဂရဖ္ မ်ား ဖန္တခါခါ လုပ္ရသည္ ။ ယုန္ခန္း အပင္ခန္း စသည္႔ဇီ၀ေဗဒလည္း စာျပန္ရသည္သာမက အျခားအျပင္တြင္ အပိုယူထားသည္႔ ဘာသာရပ္မ်ားရဲ႕ အေျခအေနေတြကိုပါ မ်က္ေျခမပ်က္ပါ ။ က်က္စာမရလုိ႔ ဖင္ကၽြတ္ျဖင္႔ စာက်က္ရလွ်င္ ပံုမွန္ စာက်က္ခ်ိန္ေတြမွာ မဟုတ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ညေန ေျခာက္နာရီအျပီးမွာ ျဖစ္ေလ႔ရိွသည္ ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စာေမးပြဲၾကီးပံုစံအတိုင္း ေမးခြန္းေဟာင္းေတြ မၾကာမၾကာ ေျဖရသည္ ။ ေက်နပ္ေလာက္သည္႔ အမွတ္မရလ်င္ေတာ႔ ခံေပေတာ႔ပဲ ။ တနဂၤေႏြေန႔တြင္မူ တေနကုန္ အားလပ္ရက္ရသည္ ။ စာေမးပြဲၾကီးနီးလာေတာ႔ တနဂၤေႏြ မနက္ပိုင္း ပါ စာလုပ္ခ်ိန္ထဲ ထည္႔လုိက္ရသလို စာက်က္ခ်ိန္ထဲ မပါလွ်င္ေတာင္ ကိုယ္႔အေျခအေနကိုယ္သိျပီး အေလလိုက္ခ်ိန္ ေလ်ာ႔သင္႔ေလ်ာ႔ရသည္ ။
တကၠသိုလ္၀င္တန္းတေယာက္အဖို႔ မွ်တသည္႔ အခ်ိန္ဇယားသာျဖစ္သည္ ။ ေန႔လည္ႏွင္႔ ညေနအခ်ိန္တ၀က္က ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္မို႔ အိပ္လုိ႔ ေဆာ႔လို႔ ၀ါသနာပါရာ စာအုပ္ဖတ္လုိ႔ ရသည္ ။ အနီးအနားသြားလုိ႔ရသည္ ။ ညစာစားျပီးလွ်င္ ၈ နာရီထိ တီဗီြ ၾကည္႔လုိ႔ရေသးသည္ ။ တနဂၤေႏြေန႔မွာေတာ႔ တခါတေလ ေျမးအဖိုးေတြ သာေရးနာေရးအျပင္ လည္လည္ပတ္ပတ္ပင္ လုပ္ၾကေသးသည္ ။ ပံုစံေဟာင္းေခတ္က အဂၤလိပ္စာသင္ခဲ႕သူလည္းျဖစ္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးလဲလုပ္သူမို႔ စာဖတ္၀ါသနာပါသည္႔ ဘုိးဘုိးၾကီးထံတြင္ သိမ္းဆည္းစုေဆာင္းထားသည္႔ ျမန္မာစာအုပ္ အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ားတင္မက လက္တင္ ၊ ပါဌိ ၊ ျပင္သစ္ႏွင္႔ အျခားဘုရုခရု စာအုပ္ေတြက ဖတ္မကုန္ ။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ငု၀ါက သိပ္စိတ္မ၀င္စားေသာ္လည္း ေမသူက အားလွ်င္ ဘုိးဘိုးၾကီး၏ စာအုပ္သတၱာမ်ား ဗီရိုမ်ားကို ေမႊေလ႔ရိွသည္ ။
. . . . . . . . . .
. . . “ အင္း ၁၀တန္း အခ်ိန္ဇယားဆိုေတာ႔ ဒီေလာက္က က်ပ္တယ္မဟုတ္ပါဘူး ” . . .
ရွင္းျပအျပီးမွာ သြယ္ ကလည္း သေဘာတူပါတယ္ ။
. . . “ ဒါနဲ႕ ငု၀ါ က်ေတာ႔ ကိုးတန္းမွာ မရိွဘူးေပါ႕ ” . . .
. . . “ ရိွပါတယ္ မမရဲ႕ ။ ေမာ္လျမိဳင္မွာေလ ခစ္ ” . . .
. . . “ ေမသူတို႔နဲ႕ တူတူမရိွဘူးေျပာတာ ။ ဆယ္တန္းမွ ရန္ကုန္ေရာက္လာတာေပါ႕ ” . . .
. . . “ ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္မေလးက အိမ္နဲ႔မခြဲႏိုင္ဘူးပါဘူးနဲ႕ ေနာင္ႏွစ္မွ မျဖစ္လို႔ေရာက္လာတာေလ ” . . .
. . . “ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ႔ ႏွစ္စကတည္းက ပိုတင္းၾကပ္သြားတယ္ ။ ၉တန္းအျပီး အိမ္ေတာင္တလေပးျပန္တာ ” . . .
ေျပာရင္းနဲ႕မွ ထိုတေခါက္ အိမ္ျပန္တုန္းက အေၾကာင္း သြားအမွတ္ရသည္ ။ သည္အေၾကာင္းကိုေတာ႔ စကား၀ိုင္းမွာ ထုတ္မေျပာျဖစ္ေတာ႔ သတိရလုိ႔ အာရံုထဲျပန္ေရာက္လာျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္ ။
. . . . . . . . . .
ေႏြေက်ာင္းပိတ္အိမ္ျပန္ေတာ႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ခနျပန္ျဖစ္သြားသည္ ။ စည္းကမ္းေတြဆီက လြတ္သြားသည္ ။ စာလုပ္စရာ က်က္စရာမရိွ တုတ္စာမရိွ ။ လြတ္လပ္တဲ႔ ကမာၻၾကီးထဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနသည္ ။
. . . “ ငထူးေလး ဖိုးဆီကလြတ္လာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနပံုရတယ္ ။ လာမယ္႔အပတ္ ျပန္သြားရမွာ သတိေလးရအုန္းေနာ္ ဟင္းဟင္း ” . . .
အိမ္မွာ ဂ်ေလဘီလုပ္ကာ ဇိမ္က်ေနသည္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို မမၾကီးက မ်က္စိေနာက္သည္ထင္သည္ ။
. . . “ မၾကီးကလည္း သား အဲဒါေတြအကုန္ ေမ႔ထားပါတယ္ဆိုမွ ” . . .
. . . “ေမ႔ပါ ေမ႔ပါ ။ အရိုက္ခံရတာေလးေတြေကာ ေမ႔ထားတယ္မလား ဟင္းဟင္း ” . . .
. . . “ နည္းနည္းပါးပါးပါ သားကအရင္ထက္စာပိုလုပ္ေနျပီ ” . . .
. . . “ ေအးေပါ႕ ဒါနဲ႔ ဘယ္ႏွခါေလာက္ ေဘာင္းဘီခၽြတ္လုိက္ရလဲ အဟစ္ ” . . .
. . . “ ဟာ မၾကီးကလည္း . . . မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ အေမးခံလိုက္ရလုိ႔ အေျဖခက္သြားသည္ ။ မၾကီးက စသလိုလုိေနာက္သလိုလိုနဲ႔ ။
. . . “ ဟဲဟဲ နင္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံခဲ႔ရတယ္မလား ။ မွတ္ေတာင္ မမွတ္မိဘူးထင္တယ္ ” . . .
တကယ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ မမွတ္မိေတာ႔ ။
. . . “ မၾကီးကိုလည္း ေမးမလို႔ . . . . . . မၾကီးတို႔တုန္းကေကာ ဖိုးက အဲလိုပဲရိုက္တာလား ။ ဖင္ခၽြတ္ျပီးေလ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသာ မဲျပီးေျပာေနတဲ႔ မမၾကီး သူ႔ကိုျပန္ေမးလိုက္ေတာ႔ အမ္းသြားည္ ။ ရုတ္တရက္တိတ္သြားသည္ ။ ျပီးမွ စပ္ျဖီးျဖီးနဲ႔ အင္းေပါ႕ လို႔ေျပာသည္ ။ မၾကီးေကာ ခံရလားလုိ႔ ထပ္ေမးေတာ႔ ေမးခြန္းကို တည္႔တည္႔မေျဖပဲ လႊဲေျပာသည္ ။
. . . “ ဖိုးက စည္းကမ္းတအားၾကီးတာ နင္ သိျပီးသားပဲ ” . . .
. . . “ ဟုတ္ဘူးမၾကီးကလည္း ေမသူ ဖင္ခၽြတ္ခံရတာ သားတခါမွမျမင္ဖူးဘူး ။ သားမေရာက္ခင္က တခါရိုက္ခံဖူးတယ္ေျပာတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ မိန္းခေလးမို႔ မရိုက္ပဲ သားကိုခ်ည္႔လွိမ္႔ေဆာ္ေနတာလား သိခ်င္လုိ႔ ” . . .
. . . “ အမေလး မညွာဘူး ငါ႕ေမာင္ေရ ။ ေမသူကိုက ေတာ္လြန္းလို႔ျဖစ္မယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ အခုႏွစ္ ၁၀တန္းမွာေတာ႔ ဘယ္လိုလာမလဲမသိဘူး ။ ငါ႕တုန္းက ၉တန္းမွာ ၂ေခါက္လားပဲ ရိုက္ခံရတယ္ ၁၀တန္းေရာက္ေတာ႔ မွတ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ႔ဘူး ” . . .
. . . “ ဟုတ္လား ဘယ္လိုရိုက္တာလဲ သားကိုေျပာျပပါလား ” . . .
မၾကီးက ႏႈတ္ခမ္းဆူျပီး မ်က္ေစာင္းထိုးသည္ ။ ေျဖရခက္ေနပံုရသည္ ။
. . . “ ဘယ္လိုကမွာလဲ နင္႔လိုပဲေပါ႕ ” . . .
. . . “ တကယ္ ။ တကယ္ၾကီးကို ဖင္လွန္ရိုက္တာေပါ႕ဟုတ္လား မၾကီး ။ ထမီပါပါလား ” . . .
ေနာက္တေခါက္ မရမကကို ဒဲ႔ၾကီးထပ္ေမးေတာ႔ မမၾကီးက ေရွာင္မရေတာ႔လို႔ထင္ရဲ႕ ။
. . . “ ဖင္ခၽြတ္ပါတယ္ဆိုမွ ထမီပါခၽြတ္ျပီးေတာ႔ ရိုက္ခံရတာေပါ႕ . . . ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲေျပာျပီး . . . သြားေတာ႔ သြားေတာ႔ ငါလုပ္စရာေတြ ရိွေသးတယ္ ” . . .
သူကလည္း စေမးျပီး စကားက သူ႔ဘက္လွည္႔လာေတာ႔ ဟိုလုိလို ဒီလိုလုိ လုပ္ျပီး ေနာက္ေဖးခန္းထဲ ထြက္သြားသည္ ။ ဘယ္ရမလဲ ေနာက္ကေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္တာေပါ႕ ။
. . . “ မၾကီးလဲ ဖင္ေျပာင္ၾကီးနဲ႕ ရိုက္ခံရတာေပါ႕ဟုတ္လား . . . ဟီး မိန္းခေလးဆိုေတာ႔ ပိုရွက္မွာေပါ႕ေနာ္ ဖင္ၾကီးကပိုၾကီးေတာ႔ ဟီး ” . . .
. . . “ ဟဲ႔အေကာင္ ေတာ္ေတာ္ ” . . .
စကားစ ျပတ္ေအာင္ ေယာင္လည္လည္လုပ္ကာ ေၾကာင္အိမ္ဖြင္႔ျပီး ဟုိဟာရွာသလို ဒီဟာလုပ္မလို လုပ္ေနသည္ ။ အဟမ္း သူစထားဟာ ငထူးကို ဒီလိုပတ္ေျပးလို႔ ဘယ္ရမတုန္း ။
. . . “ သားေတာင္ ေယာကၤ်ားေလး တအားရွက္တာ မၾကီးေကာ ဘယ္လုိေနလဲ ” . . .
. . . “ ရွက္တာေပါ႕ဟဲ႕ မူးေတာင္လဲခ်င္တာ ။ ဟိုေကာင္ မွန္ေၾကာင္လာေတာ႔ ပိုဆိုးတယ္ ။ နင္နဲ႔ ေမသူအခုျဖစ္သလိုကို ေျပာင္းျပန္ျဖစ္တာေဟ႔ ” . . .
( မွန္ေၾကာင္ဆိုတာ မၾကီးထက္ ၁တန္းငယ္သည္႔ ကၽြန္ေတာ္႔အကို၀မ္းကြဲေနာက္တေယာက္ကို ေျပာတာ )
. . . “ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဟင္ ” . . .
. . . “ ေတာ္ေတာ္စပ္စုတဲ႔ ကေလး ” . . .
. . . “ ေျပာျပပါလား မၾကီးကလဲ ေနာ္ ေနာ္ ” . . . အငယ္ပီပီ ဂ်ီက်ျပီး ေတာင္းဆိုေတာ႔ ဆက္ေျပာျပသည္ ။
. . . “ ကိုးတန္းႏွစ္တုန္းက ငါကတေယာက္တည္းေလ ။ ေနာက္ႏွစ္ မွန္ေၾကာင္လာေတာ႔ သူက ကိုးတန္း ငါက ဆယ္တန္း ။ အခုျပန္သြားရင္ၾကည္႔ ဖိုးက ဆယ္တန္းေရာက္ရင္ အမ်ားၾကီးပိုၾကပ္တယ္ . . . အဲေတာ႔ ငါခ်ည္းပဲ မိန္းခေလးျဖစ္ျပီး ထမီခၽြတ္ေဆာ္ခံရတာ ။ သူက ပရိသတ္လံုးလံုးျဖစ္ေကာ ။ တခါတေလ အိမ္လည္ေခါင္မွာ စာက်က္ရတုန္း မွန္ေၾကာင္က သူ႔ဘာသာသူလုပ္စရာရိွတာလုပ္ေနတယ္ ။ ငါ႕အျဖစ္က ” . . .
. . . “ စာက်က္တယ္ဆိုတာ ဖင္ကၽြတ္နဲ႔မလားဟင္ ။ မၾကီးကိုလည္း အဲလိုတကယ္ ကိုမွန္ေၾကာင္ေရွ႕မွာေတာင္ေလ အကုန္ခၽြတ္ျပီး စာက်က္ခိုင္းတာလား ” . . .
. . . “ နင္ခံဘူးတယ္မလား ။ ဘယ္လိုလုပ္လဲ ေဂြးဥတြဲေလာင္းနဲ႔ မဟုတ္လား အဲလုိပဲေဟ႔ . . . မၾကီးက သူ႔ကလွည္႔က်ရွက္လုိ႔ထင္တယ္ တည္႔တည္႔မေျဖပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခ်ည္း ႏိႈင္းရင္းေျပာေနသည္ ။
. . . “ အင္း ။ ဖင္ေျပာင္ၾကီးလဲေပၚ ။ ျပီးေတာ႔ ဟီး ဒါဆုိ မၾကီးက်ေတာ႔ ဟိုေလ ဟီးဟီး ဟိုဟာၾကီးေပၚေနမွာေပါ႕ . . .
. . . “ ေဂါက္ ” . . . အေခါက္ခံရျပီ ။
. . . “ ေကာင္စုတ္ေလး ။ ကိုယ္႔အမကိုယ္ ေတာ္ေတာ္အေျပာေကာင္း ။ ဟုတ္တယ္ေဟ႔ ဟုတ္တယ္ အေရွ႕ကဟာၾကီးပါ ေဟာင္းေလာင္း ျပထားရတာ ” . . .
ေခါင္းေခါက္ခံရတာလည္း မမွတ္ေသး ။ ထပ္ကာေမးျပန္သည္ ။
. . . “ မၾကီး မငိုဘူးလား ” . . .
မျပီးေသျပန္ဘူးလားဆိုတဲ႕ အၾကည္႔နဲ႔ လွည္႔ၾကည္႔ျပီး စိတ္မရွည္လက္မရွည္ ဆက္ေတာ႔ေျဖပါသည္ ။
. . . “ ေအးေပါ႕ အစပိုင္း အေခါက္ေတြေတာ႔ အသည္းအသန္ေပါ႔ ။ အပ်ိဳၾကီးဖားဖားျဖစ္မွ ေမာင္၀မ္းကြဲေရွ႔ ဖင္ကၽြတ္ၾကီးဒဏ္ေပးခံရတာ မငိုပဲေနမလား ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔လည္း အဲေလာက္မဆိုးေတာ႔ပါဘူး ။ ဟိုေကာင္ေတာင္ ငါ႔ကိုျမင္တာရိုးေလာက္တယ္ ” . . .
. . . “ ဖင္ေျပာင္ၾကီးကိုလား ” . . .
. . . “ ဟဲ႔အေကာင္ ဘာေတြ အဲ႔ေလာက္လိုက္ေမးေနရတာတုန္း ။ ကိုယ္႔အမကိုယ္ အေတာ္ျပစ္မွားခ်င္ေနတာလား ။ ငါလွန္ျပလုိက္မွ မေကာင္းရိွေရာ႔မယ္ ” . . . ရာသီဥတုက သိပ္မေကာင္ေတာ႔ဘူး ။ အစ္တာမ်ားသြားျပီ ။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ငယ္တုန္းက မ်က္ႏွာေျပာင္ျပီး အစအေနာက္သန္တာ နာမည္ၾကီးမဟုတ္လား ။
. . . “ မၾကီးကလည္း ထပ္မျပပါနဲ႔ ။ ဟိုေန႔က မၾကီး ဧည္႔ခန္းမွာ ဆြယ္တာထုိင္ထိုးေနရင္း ထမီလြတ္ျပီး ေပၚေနတာ ထပ္ၾကည္႔ခ်င္ေတာ႔ဘူး ဟီးဟီးဟီး ” . . .
. . . “ ဖီြး ” . . . ေရေသာက္ေနတာေတာင္ သီးသြားတယ္ ။ . . . ေခြးေကာင္ေလး မဟုတ္တာမေျပာနဲ႕ ” . . .
. . . “ ေရာ တကယ္ပါဆို ။ အသက္ၾကီးျပီး ဆံပင္မရိွလုိ႔ သားကသနားေတာင္ေနတာ ” . . .
. . . “ ဟင္ ” . . . ခနေတြးလိုက္ျပီးမွ . . . “ ေစာက္ေကာင္စုတ္ေလး ” . . . ဆိုျပီး တြယ္ေတာ႔မယ္႔ပံု ျမင္တာနဲ႔ ၀ါးဟားဟားလုပ္ျပီး ထြက္ေျပးလာရသည္ ။ ဒီတခါက ေခါင္းတင္ေခါက္မွာမဟုတ္ဘူး ဗိုက္ေခါက္ဆြဲရင္ဆြဲ မဆြဲရင္ အသားနီလန္ေအာင္အဆိတ္ခံရမွာ ။ မၾကီးလက္သည္းက အရွည္ၾကီးရယ္ ။ တကယ္လည္း အဲဒီ႔ေန႔က ဗီဒီယိုငွားထားတာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ထုိင္ၾကည္႔ေနရင္း မၾကီးက ဆြယ္တာပါထိုးေနတယ္ ။ ဗီဒီယိုလည္း စိတ္၀င္စား လက္ကလည္း မျပတ္လုပ္ဆိုေတာ႔ ဒူးေထာင္လိုက္ ဒူးေကြးလိုက္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးပံုစံေတြ ေျပာင္းထုိင္ရင္း ေအာက္စက ေဟာင္းေလာင္းၾကီး အားရပါးရ လြတ္ေနတာ မသိဘူး ။ ဟလိုက္ ကားလိုက္နဲ႔ သူ႔ပစၥည္း ျပဴးျပဴးျပဲျပဲၾကီးကို မျမင္ခ်င္မွ အဆံုးေတြ႕ေနရတယ္ ။ မမၾကီးလည္း တကၠသိုလ္ေရာက္လို႔ အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္လာလို႔ျဖစ္မယ္ ။ ဆီးခံုေမႊးေတြကို ေျပာင္ရွင္းေနေအာင္ကို ရိတ္ထားေလရဲ႕ ။
(၃)
ကိုးတန္းေျဖအျပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္႔ျမိဳ႔ကိုယ္ တစ္လခန္႔ျပန္ခြင္႔ရသည္ ။ သည္တခါမွာေတာ႔ သၾကၤန္ပီးပီးခ်င္း ျပန္ေရာက္ေအာင္လာရမယ္႔ ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ တခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ေၾကာင္႔ မျပန္ခ်င္႔ ျပန္ခ်င္ျဖင္႔ ရန္ကုန္သို႔ျပန္လာရသည္ ။
ဒီႏွစ္မွာေတာ႔ ညီမ၀မ္းကြဲ ေနာက္တေယာက္ျဖစ္တဲ႔ ငု၀ါ ပါေရာက္လာသည္ ။ မိဘေတြနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ခြဲျပီးမေနႏိုင္ဟု ဂ်ီက်လြန္းေသာေၾကာင္႔ ဆယ္တန္းေရာက္မွ ေျပာင္းလာတာျဖစ္သည္ ။ သံုးေယာက္ျဖစ္သြားေတာ႔ ပိုေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းသြားပါတယ္ ။ ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သံုးေယာက္က သက္တူရြယ္တူေတြမုိ႔ ေဆာ႔ေဖာ္ေဆာ႔ဖက္ ေတြ ျဖစ္ၾကသည္ ။ ငု၀ါက ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ ရွစ္လခန္႔ငယ္ျပီး ေမသူ႔ႏွင္႔ ငါးလ ကြာသည္ ။ နာမည္ကသာ ပန္းကေလးနာမည္နဲ႔ ေခတ္သိပ္မဆန္ေသာ္လည္း ငု၀ါက ဂ်စ္တူးမေလးျဖစ္သည္ ။
အဲ႔တုန္းက နာမည္ၾကီးသည္႔ စုလိႈင္ႏွင္းလို ဆံပင္ဂုတ္၀ဲနဲ႔ ခ်ာတိတ္မေလး ။ ထမီကို တင္းတင္းတုိတို ၀တ္တတ္သည္ ။ အခ်ိဳးအစားကေတာ႔ အမ်ိဳးေတြမို႔လား မသိ ေမသူလုိပင္ ေတာင္႔ေတာင္႔တင္းတင္းၾကီးျဖစ္သည္ ။
ဆယ္တန္းႏွစ္မွာလည္း အသက္အၾကီးဆံုး ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေစ်းဦးေပါက္ျပန္သည္ ။ ဒီတခါေတာ႔ ညီမႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရိွေနသည္ ။ အငယ္မငု၀ါက ကၽြန္ေတာ္ လံုျခည္ကြင္းလံုး ခၽြတ္ရကတည္းက မ်က္ႏွာပိုးမသတ္ ။ တခြိခိြ တခစ္ခစ္နဲ႔ ပြဲက်ေနသည္ ။ ျပဴးျပ ေျပာင္ျပ လုပ္ေနသည္ ။ က်က္စာမဟုတ္လို႔ အရိုက္ခံျပီးျပီးသြားကာ မတ္တပ္ဆက္ရပ္စရာမလိုတာေတာင္ တဖက္က ေက်းဇူးတင္ရမည္ ။ မဟုတ္လွ်င္ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးမည္မသိ ။
. . . “ ကိုထူး မရွက္ဘူးလား ဟားဟား ဒီအရြယ္ၾကီးေရာက္မွ ဖင္ခၽြတ္အရိုက္ခံရတယ္ ” . . .
ကိုယ္႔ဘာသာ ထိုင္ေနတုန္း ပလိန္းၾကီးလာအေျပာခံရေပမယ္႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလုိက္သည္ ။
. . . “ ေရႊပန္းၾကီးကလည္း အျပြတ္လိုက္ၾကီးနဲ႔ ကေရာ္ကေရာ္ ” . . .
ေကာင္မေလး လြန္လာျပီ ။
. . . “ ငု၀ါ နင္႔ကလွည္႔က်မွ ၾကည္႔ၾကတာေပါ႕ ” . . .
. . . “ ဟားဟား ဖုိးက ငု၀ါကို ဘယ္ေတာ႔မွ အဲလိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ” . . .
. . . “ ဘာလို႔ မလုပ္ရမွာလဲ ” . . .
. . . “ ငု၀ါတုိ႔က မိန္းခေလးေလ ။ အဲလိုလုပ္ရင္ ရွက္ျပီးေသသြားမွာေပါ႕ ” . . .
. . . “ ငါတကယ္ေျပာတာေနာ္ ။ ေမသူ႔ကိုေမးၾကည္႔ ျပီးေတာ႔ မၾကီးကလည္း ဟုတ္တယ္လို႔ ေျပာတာပဲ . . .
. . . “ သူကအဲလိုပဲ ေျပာတာေပါ႔ ။ ဒါေပမယ္႔ ကိုထူး တႏွစ္လံုး ျမင္ဖူးလိုက္လုိ႔လား . . .
အဲလိုေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တခ်က္ျပန္ေ၀သြားသည္ ။ မၾကီးေမသူ ကိုယ္တိုင္ ရွက္ရွက္နဲ႔ သူလည္းပဲ ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႔ အရိုက္ခံခဲ႔ ေၾကာင္းကို ေျပာျပခဲ႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတြ႔မဟုတ္ ။ ကၽြန္ေတာ႔ အမရင္း ကိုယ္တိုင္ကိုလည္း ဒီတေခါက္ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္အျပန္မွာ ေမးၾကည္႔ေတာ႔ သူ႔တုန္းကလည္း အဲလိုပဲျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံထားသည္ ။ ဆယ္တန္းႏွစ္မွာ အမ်ားၾကီးပိုတင္းက်ပ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္ အရွက္ကုန္ရေအာင္ မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ျပီး အျပစ္ေပးခံခဲ႔ရသည္မ်ားကို မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ပဲ ေျပာျပထားခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား ။
. . . “ ဖုိး က အဲလိုပဲ ေျပာခိုင္းထားလုိ႔ေနမွာေပါ႕ ။ ဒါမွ ကိုထူးလည္း ဘက္လိုက္တယ္မထင္ဘူး ။ ငု၀ါလည္း စာလုပ္ေအာင္ေပါ႕ ။ ေမသူက အစတည္းက စာေတာ္ျပီးသားပဲ သူက ဘယ္လုိလုပ္လုပ္ စာက်က္မွာပဲ ။ သူ႔ကိုလည္း ယံုဘူး ” . . .
ၾကည္႔စမ္း ကၽြန္ေတာ္ ဒါကို ဘာလုိ႔ မစဥ္းစားမိလည္း မသိဘူး ။ တႏွစ္ပတ္လံုး ေမသူ႔ ဖင္တံုးလံုး ျမင္ရမလားဆိုျပီး ကိုယ္႔မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ၾကီး တခြဲသားနဲ႔ အေတာ္ စိတ္ပင္ပန္းခဲ႔တာ ။
. . . “ ေအးဟာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ” . . .
. . . “ ျဖစ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး ။ အဲလိုပဲ ေသခ်ာတယ္ ။ ေက်ာင္းတုန္းကေတာင္ မိန္းခေလးေတြ ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ခံရတာ ကုိထူး ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားျမင္ဖူးလုိ႔လဲ ။ ဒါေတာင္ မူလတန္းေလးေတြ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္ တေခါက္က ဘုိးဘိုးၾကီးကို ေျပာသလိုပဲ အငယ္မေလးက အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ရွင္းျပေနသည္ ။
. . . “ မိငု၀ါတို႔က အပ်ိဳေခ်ာေခ်ာေလး ခစ္ခစ္ ၊ ကုိထူးလိုမ်ိဳး ခံရဖုိ႔ ေတြးေတာင္မေတြးရဲဘူး ရွက္လုိ႔ ” . . .
ခါးကေလးေကာ႔ ကိုယ္လံုးတစ္တစ္လံုးလံုးေလးကို လႈပ္ျပရင္း အမူအယာေပါင္းစံုနဲ႔ ေျပာျပေနသည္ ။
တႏွစ္လံုး ဒါမ်ိဳးျမင္ဖူးလာေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ေနရခက္ေအာင္ ဘယ္ေတာ႔မွ မလုပ္ေသာ ေမသူ ကို အခုမွ ေက်းဇူးတင္ရေကာင္းမွန္းသိသည္ ။ အငယ္မငု၀ါက ကၽြန္ေတာ္ အရိုက္ခံရသည္႔ အျဖစ္ကုိ သူအခုမွ သိကာစ ဓာတုေဗဒ ဆရာမေဒၚသီတာေအးကိုလည္း အတင္းတုတ္သည္ ။ ဆရာမက သိျပီးသားမို႔ ေတာ္ေတာ႔သည္ ။ အိမ္မွာလည္း . . . ေဂြးတြဲေလာင္း ကိုထူး . . . ဆိုျပီး မၾကာခန ေခၚသည္ ။ စသည္ ။ သည္ေကာင္မေလးကိုက ငယ္ကတည္းက ရြတာ ။ သံုးေလးတန္းေလာက္က ေမာင္ႏွမေတြတူတူေရခ်ိဳးၾကတုန္းက သူ႔မ်က္ႏွာကိုဆပ္ျပာရည္နဲ႔ ပတ္ပါတယ္ဆိုပီး ကၽြန္ေတာ္႔ေရႊပန္းေသးေသးေလးကို မလႊတ္္တန္းကိုင္ညွစ္ထားလို႔ ငိုခဲ႔ဖူးတာ သတိရသည္ ။ အဲ႔တုန္းက ဥေလးလဲေအာင္႔လာျပီ သင္းကေလးကို ျပန္ညွစ္စရာၾကေတာ႔လည္း ေပါင္ၾကားမွာ ဓားခုတ္ရာေလးပဲရွိသည္ ။ အာျပဲၾကီးနဲ႔ ငိုမွ ေအာင္ႏိုင္သူစစ္သူၾကီးမ်က္ႏွာနဲ႔ လႊတ္ေပးသည္ ။ ထိုေသြးေကၽြးကလည္း ငတိမေလးနဲ႔က်န္ေသးသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္မွာ ခံရလည္းခက္၊ ရွက္ကလည္းရွက္ ။ ျပီးေတာ႔ ငု၀ါ ရွင္းျပသြားတာေၾကာင္႔ ဘိုးဘုိးၾကီးကိုလည္း အျမင္မၾကည္ ျပန္ျဖစ္ေနသည္ ။ ယုတၱိက်က် စဥ္းစားၾကည္႔တိုင္းလည္း ငု၀ါ ေျပာတာမွန္သည္ ။ အသက္ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္ရိွျပီး အပ်ိဳၾကီးဖားဖား ျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္တဲ႔ မိန္းမေခ်ာေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ဘိုးဘုိးၾကီးက ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ဆံုးမ ဖုိ႔ဆိုတာ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ ။
ဒါေပမယ္႔ . . .
တပတ္ေက်ာ္ခန႔္သာ ၾကာလိုက္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အထင္ႏွင္႔အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္လြဲမွန္း သိလိုက္ရသည္ ။ ထိုအသိကို အရွက္နဲ႔ရင္းျပီး ခံစားလိုက္ရသူက ငု၀ါ ။ ေျမးမေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ေဘးမဲ႔အေပးခံထားရသည္မွတ္ေနေသာ ငတိမေလး ထိုေန႔က စာမရ ။
ဘိုးဘုိးၾကီးက ထမီတိုတိုကို ကြင္းလံုးခၽြတ္ခိုင္းေတာ႔ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး ျဖစ္ရသည္ ။
အစမွာ . . . “ ဖုိး မေျခာက္ပါနဲ႔ ” . . . ဟု ေျပာေနေသးသည္ ။
ေနာက္ အတည္ေပါက္ၾကီးနဲ႔ တကယ္ေျပာေနမွန္း သိေတာ႔မွ ငိုသံပါၾကီးနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါေတာ႔တယ္ ။
ဘူးဆို ဖရံုမသီးေသာ ဘုိးဘိုးၾကီးက လံုး၀ေလွ်ာ႔မေပး ။
. . . “ ငု၀ါ နင္ကိုယ္တိုင္ခၽြတ္မွာလား ငါခၽြတ္ရမွာလား ” . . .
. . . သမီး ေအာက္မွာ ဘာမွမပါလို႔ပါ ဖိုး ရဲ႕ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔တုန္းကအတုိင္းပဲ ။ အိမ္ေနရင္းမို႔ ေအာက္ခံေဘာင္းေဘာင္း မ၀တ္ထားတဲ႔ ညီမ၀မ္းကြဲ ငိုအံပါၾကီးနဲ႔ ေစ်းဆစ္သည္ ။
. . . “ မပါေတာ႔ ကိစၥျပတ္တာေပါ႕ ။ ပါရင္ အဲဒါပါထပ္ခၽြတ္ခိုင္းမွာ ” . . .
. . . “ ျဗဲ ” . . .
အပ်ိဳမေလး တျဗဲျဗဲနဲ႔ ငိုရင္း ထမီခၽြတ္လုိက္ရသည္ ။ မိန္းမ ဖင္တံုးလံုး ဆိုလို႔ ဦးတုတ္ၾကီးဗီြဒီယိုရံုက ဘလူးကားေတြထဲမွာသာ ျမင္ခဲ႔ဖူးေသာ ကၽြန္ေတာ္ (မမၾကီး ေအာက္စလြတ္တာက လွ်ပ္တျပတ္ေပါ႕) စာမလုပ္ေသာ ညီမ၀မ္းကြဲ ေက်းဇူးေၾကာင္႔ အရြယ္ေရာက္ပီး အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ခြင္႔ရေတာ႕သည္ ။ ေစာက္ေမႊးအံု မဲမဲၾကီးကို ျမင္လုိက္ရလို႔ ရင္ထဲဟာခနဲ ျဖစ္အလိုက္ပဲ ရိွေသးတယ္ တဟီးဟီးႏွင္႔ ငိုရင္း ဂြၾကားအုပ္ကာလိုက္ေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ေၾကာင္႔ လငပုပ္ဖမ္းသလိုပဲ ။ ေပါင္လံုးေဖြးေဖြးၾကီးေတြကေတာ႔ တလံုးတခဲၾကီး။
. . . “ ေဟ႔ ဘာမွကာမေနနဲ႔ လက္ပိုက္ျပီး ဟိုဘက္လွည္႔ ” . . .
ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ စကားေၾကာင္႔ အရိုက္ခံဖုိ႔ လူကိုလွည္႔ရင္း လက္ပိုက္လိုက္ရတယ္ ။ လက္ဖယ္လိုက္ေပမယ္႔ တဖက္လွည္႔သြားျပီမို႔ သူ႔ေသာက္ဖုတ္ၾကီးကို မျမင္ရေတာ႔ေပမယ္႔ ျဖဴျဖဴတင္းတင္း ဖင္လံုးေျပာင္ေျပာင္ၾကီးေတြေၾကာင္႔ ငယ္ပါဒုတ္ၾကီး တဒိန္းဒိန္းျဖစ္လာတယ္ ။ မိန္းမဖင္ဆိုတာ အဆီတ၀င္း၀င္း လံုးလံုးစြံ႔စြံ႔ၾကီးပါလားဆိုတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္ခြင္႔ရလိုက္သည္ ။ အာျပဲၾကီးနဲ႔ ငိုေနတဲ႔ ငု၀ါရဲ႕ ၀ိုင္းစက္စက္ ဖင္တံုးၾကီးကို ၾကိမ္လံုးနဲ႔ ခပ္စပ္စပ္နဲ႔ ႏွစ္ခ်က္ရိုက္ပါတယ္ ။ ေကာင္မေလးက ထိလိုက္တိုင္း ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔ ဖင္သားတစ္ၾကီးေတြကလည္း တုန္တက္သြားလိုက္တာမ်ား အားရစရာၾကီး ။
. . . “ ထမီျပန္၀တ္ေတာ႔ . . . စာဆက္လုပ္မယ္ ။ ျပီးရင္ ဖင္ကၽြတ္နဲ႔ အခုမရတဲ႔ စာကို ရတဲ႔အထိ က်က္ရမယ္ ”. . .
. . . “ ျဗဲ ” . . .
ေျခာက္နာရီထိုးေတာ႔ ေနာက္တခန္းစသည္ ။ မီးပူမပူ လက္နဲ႔တို႔ၾကည္႔ခ်င္ေသာ အမိုက္မဲမေလး၏ ပထမသင္ခန္းစာ ဒုတိယပိုင္းေပါ႕ ။ ေအာက္ပိုင္းဗလာႏွင္႔ စာက်က္ရမည္ ဆိုသည္ကို ၾကားသာၾကားဖူး မၾကံဳေတြ႔ဖူးရွာေသာ ထိုအမိေလး ၾကိဳတင္ေတြးျပီး စာဆက္သင္တဲ႔ တေလွ်ာက္ တရံႈ႕ရံႈ႕။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုလည္း ရဲရဲမၾကည္႔၀ံ႔ ။ မ်က္လံုးခ်င္း ဆိုင္တာႏွင္႔ ေရွာင္သည္ ။
. . . “ ကဲ ထမီခၽြတ္ျပီး ခါးေအာက္ဖက္ လံုးတီးနဲ႔ စာရတဲ႔အထိ က်က္ရမယ္ ” . . .
. . . “ အီးဟီးဟီး မဟုတ္ပါနဲ႔ ဖိုးရဲ႕ သမီးေနာက္စာရေအာင္ က်က္ထားပါ႔မယ္ ” . . .
. . . “ ေနာက္ကေနာက္ အခုကအခုပဲ . . . ကဲ ခၽြတ္မွာလား မခၽြတ္ဘူးလား ” . . .
အေရလည္းတစမ္းစမ္းထြက္ျပီး တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ပဲ ထမီကြင္းလံုး ခၽြတ္လိုက္ရျပန္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ညီမ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔လက္က်န္အရွက္ေလးကို လက္ဖ၀ါးအားကိုးျပီး ကာကြယ္မယ္ၾကံသည္ ။ သူ႔ပစၥည္းကိုယ္သူ အားရပါးရၾကီးကို ဆုပ္ျပီးအုပ္ကိုင္ထားလိုက္တာ ။
. . . “ ငု၀ါ ” . . .
. . . “ ဟီးအီးအီး ရွင္ ဖိုး ” . . .
. . . “ အဲဒီ႔လက္ကို ဖယ္လိုက္စမ္း ” . . .
. . . “ ေပၚသြားမွာေပါ႕ ဖုိးရဲ႕ အီးဟီးဟီး အီး ” . . .
. . . “ ေဟ႔ နင္႔ကို အျပစ္ေပးျပီး ထမီခၽြတ္ခိုင္းထားတာ အဲလိုေပၚျပီး ရွက္ေအာင္ထားတာ ။ မေပၚေစခ်င္မွေတာ႔ ထမီဘယ္ခၽြတ္ခိုင္းပါ႕မလဲ ။ လက္ဖယ္ ” . . .
တအိအိနဲ႔ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ ေဘးခ်လိုက္ရေတာ႔ ျမင္ရျပီ ။ ဒီတခါကက်ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔လည္း တည္႔တည္႔မုိ႕ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည္႔မိသည္ ။ လက္ဖ၀ါးတအုပ္စာမကတဲ႔ အဖုတ္ၾကီးက မုိ႔ေဖာင္းေနျပီး ဆီးခံုၾကီးေပၚမွာ အေမႊးမဲမဲေကာက္ေကာက္ေတြက လိမ္ယွက္ျပီး ဖံုးလႊမ္းေနသည္ ။ ေစာက္ေမႊးအံုက ေအာက္ပိုင္းမွာပါးသြားသည္ ။ အတင္းၾကီးေပါင္ကိုစိရင္း လိမ္ထားတာေတာင္ မဟားဒယားၾကီးဖုထစ္ေနတဲ႔ သားတစ္အစံုၾကားက ေစာက္ပတ္ေျမွာင္းၾကီး ကၽြံ၀င္နိမ္႔ဆင္းသြားတာသည္႔ ခႏၶာေဗဒသင္ခန္းစာကို ဂလုစဖြယ္ေတြ႔ရသည္ ။
. . . “ ရွက္တယ္မလားဟင္ . . .
. . . “ အီးဟီးဟီး ရွက္ပါတယ္ ဖုိးရဲ႕ . . .
. . . “ ဖင္လိမ္မေနနဲ႔ တည္႔တည္႔ရပ္ ။ ဟိုတေန႔ကတည္းက ငါၾကားတယ္ ။ မိန္းခေလးမို႔ မလုပ္ရဲပါဘူးဆိုျပီး ေျပာေနတာ ။ အခုလုပ္ရဲမွန္း သိျပီမလား . . .
. . . “သိပါျပီ ဖိုးရဲ႕ အီးဟီး . . .
. . . “ ဟိုေကာင္ ေမာင္ထူးေတြ႕ျပီေနာ္ ငါကမင္းကိုသာ ေယာကၤ်ားေလးမုိ႔လို႔ သက္သက္ဘက္လုိက္ျပီး ေဂြးတန္းလန္းခၽြတ္ျပီး ဒဏ္ေပးတာမဟုတ္ဘူး ။
မင္႔ညီမ ေသာက္ဖုတ္ၾကီးျပဴးတူးျပဲတဲ လွန္ျပထားရျပီ ေတြ႕တယ္မလား ” . . .
ဘုိးဘိုးၾကီးကား စကားအသံုးအႏႈန္း တိက်စြာသံုးေလ႔ရိွသည္ ။ ညစ္ညမ္းသည္ဟုထင္ေသာေၾကာင္႔ သူလံုးလံုးမၾကိဳက္သည္႔ ေစာက္ ဆိုသည္႔စကားလံုးကို ဘယ္ေတာ႔မွမသံုး ။ သို႔ေသာ္ ေသာက္ဖုတ္ ဖင္ေခါင္း ႏို႔သီးဟု လိုအပ္သလို သံုးႏႈန္းေျပာဆိုေလ႔ရိွသည္ ။ အျပစ္ေပးခံထားရသူကို စကားျဖင္႔ ထပ္မံသိမ္ငယ္ေသးႏွႈတ္ ရွက္ရြံ႕ေစေအာင္ ေျပာတတ္သည္ ။ အခုလည္း ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႕ ငု၀ါခဗ်ာ မကာႏုိင္မကူႏုိင္နဲ႔ မ်က္ႏွာပင္ မေမာ႔ရဲပဲ တျဗဲျဗဲျဖစ္လုိ႔ေနျပီ ။
. . . “ ငါၾကည္႔ၾကည္႔ေနတာ ၊ အမ်ိဳးထဲက ေကာင္မေတြကိုက ၾကီးကိုၾကီးတာ ” . . .
. . . “ အၾကီးမ(ကၽြန္ေတာ္႔မမၾကီး) တုန္းကလည္း ဖားဂံုညင္းၾကီးလား မွတ္ရတယ္ ။ ေမသူမ ဟာၾကီးကလည္း သူမ်ားႏွစ္ဆေလာက္ထြားတယ္ ။ ညည္း ပစၥည္းၾကီးကလည္း ဆင္မေသာက္ဖုတ္က်ေနတာပဲ ဟုတ္လား ငု၀ါ ” . . .
ႏွာေတြးမဟုတ္ပဲ အရိွအရွိတိုင္းေျပာခ်လိုက္သည္႔ ဘိုးဘုိးၾကီးရဲ႕ စကားက အဖုတ္လွန္ျပထားရသည္႔ စာမရတဲ႔ ဂုတ္၀ဲမေလး ကိုအေတာ္ေနရခက္ေစမည္ ။
. . . “ ၾကီးၾကီးေသးေသး ငါ႕ဆီေနတုန္းေတာ႔ အျပစ္ကအျပစ္ပဲ ။ ကဲ ေနာက္သိပ္ကပ္မေနနဲ႕ ေရွ႕တုိးအုန္း ” . . .
ဧည္႔ခန္းနဲ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ အၾကား ထမင္းစားရန္ႏွင္႔ စာသင္ဖို႔ရာ ထမင္းစားပြဲ ခံုႏွင္႔ ထိုင္ခံုေတြရိွသည္ ။ ဧည္႔ခန္းႏွင္႔ မီးဖိုသြားသည္႔ လြတ္ေနသည္႔ ဧရိယာမွာ ဖင္ကၽြတ္စာက်က္ရသူက ရပ္ရေလ႔ရိွပါတယ္ ။ အေရွ႕နဲ႔ တည္႔တည္႔မွာမုိ႔ အိမ္ေရွ႕ခန္းကေန ျမင္ရေပမယ္႔ ၀င္ေပါက္မွာ လိုက္ကာခန္းစီးေလးေတြရိွေသးမုိ႔ သက္ျပင္းခ်ရသည္ ။ ပံုမွန္ဆို ထုိခန္းစီးေတြက ခ်ထားေလ႕မရိွေပမယ္႔ သည္ခန္းစီးေၾကာင္႔ သက္သာသြားသည္႔ အျဖစ္ေတြအေၾကာင္းေနာက္ ေဖာ္ျပပါအံုးမည္ ။
. . . . . . . . . .
. . . “ ၾကားရတာေတာင္ အသည္းယားဖုိ ႔ ေကာင္းလုိက္တာေတာ္ ဟိဟိဟိဟိ ဟိဟိ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးေလးက စိတ္၀င္တစားနားေထာင္ျပီး တဟိဟိမွတ္ခ်က္ျပဳသည္ ။
. . . “ ငု၀ါက လံုး၀မေမွ်ာ္လင္႔ထားပဲ ခံလုိက္ရတာေပါ႕ ” . . .
. . . “ အင္းေပါ႕ မမရဲ႕ ။ ေျခာက္တာၾကားဖူးေပမယ္႔ တကယ္လုပ္မယ္မုိ႔ ေတြးေတာင္ မေတြးမိဖူး ။ အသက္ပဲဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္ရိွေတာ႔မယ္ ” . . .
. . . “ ေအးေပါ႕ သနားပါတယ္ ငါ႕ညီမေလး ဟိဟိ ဘယ္လိုခံစားသြားရတုန္း အဲ႕တုန္းက ” . . .
. . . “ ရွက္တာေပါ႕ ။ သူ႔ကိုအဆိုးဆံုးပဲ မမ ေယာကၤ်ားကိုလဲ ” . . .
. . . “ အဲဒါေတာ႔ ဟုတ္ပါရဲ႕ ။ ေမာင္ႏွမေတြ ဆိုေပမယ္႔ အပ်ိဳလူပ်ိဳျဖစ္ေနပီကို ရႈရႈၾကီးေပၚမွာေတာ႔ ရွက္ရမွာေပါ႕ေအ ” . . .
အမယ္မယ္ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ အခ်င္းခ်င္း ေထာက္ပံ႕ေျပာဆုိေနလိုက္တာနဲ႕
. . . “ ငါ႔တုန္းက ဒီေလာက္ၾကီးဆို ငု၀ါတုန္းကလည္း ဒါေလာက္ေတာင္မကဘူး သိလား ”. . .
ကၽြန္ေတာ္က ေျပာလည္းေျပာ လက္ဖ၀ါးၾကီးကို ေစ႔ျပီးခံုးခံုးၾကီးလုပ္ရင္း ေထာင္ျပေတာ႔ ပြဲက်ကုန္သည္ ။
သြယ္က ပုခံုးကို ျဖန္းခနဲပုတ္ျပီး
. . . “ ဟယ္ ေမာင္ မညစ္ပတ္နဲ႔ ကိုယ္႔ညီမကိုယ္ ” . . .
. . . “ ကိုထူး အဲဒါ႔ေမသူလုပ္ျပတာေလ ” . . . “ မပူနဲ႔သူလည္းပါမွာ ” . . . ရီၾကသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္႔ေဂြးကို လက္မနဲ႔လက္ညိႈးမထိေအာင္ ၀ိုင္းျပတဲ႕ေမသူ႕ အလွည္႔လည္း လာအံုးမည္ ။
. . . “ ေတာ္ေတာ္ ကို ရပ္ေတာ႔ ။ သြယ္ပဲေမးေတာ႔မယ္ ခစ္ခစ္ ငု၀ါေရ တကယ္ ဆင္မပစၥည္းေလာက္ၾကီးလား ဟိဟိဟိ ”
လက္ရိွ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေနပီးသား ငု၀ါမ မေျဖပဲ စူပုပ္ပီး မ်က္ေထာင္းပတ္ထိုးသည္ ။
. . . “ တကယ္မမေရ ငါ႕ရံကိုယ္နဲ႔ဆင္႔ပစၥည္းလိုပဲ . . . ေမသူက ၀င္ေထာက္ခံေတာ႔ ငု၀ါကလည္း ျပန္ပက္ေတာ႔သည္ ။
. . . “ အမယ္မယ္ သူကမ်ား သူ႔ဟာၾကီးက်ေတာ႔ မအယ္တာက်လုိ႔ ။ ျပီးေတာ႔ေလ ေျပာျပအံုးမယ္ သူ႔အေၾကာင္းေရာက္မွ သိမယ္ ” . . .
. . . “ ေအးပါ ေမသူတုိ႔တမ်ိဳးလံုး ဖိုးေျပာဖူးသလို ၾကီးက်ယ္တဲ႕အမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲေလ ” . . . ေမသူ စကားအဆံုး ကၽြန္ေတာ္က ၀င္ေဖာက္ျပန္သည္ ။
. . . “ အဲ႕တုန္းကေတာ႔ ငါေသခ်ာျမင္ဖူးတာ နင္တုိ႔ေတြ မက်ယ္ၾကေသးပါဘူး အခုေတာ႔မသိ ” . . .
. . . “ ဖုန္း ” . . . သြယ္က ေနာက္တခ်က္ထပ္ရိုက္သည္ . . . “ ညစ္ပတ္ခ်င္အံုး ” . . .
. . . “ မမကလည္း ကိုထူးညစ္ပတ္တာ ဒီ႔ထက္အမ်ားၾကီးဆိုးတယ္ ။ ၾကံဳတံုးတုိင္ရမယ္ ”
Comments
Post a Comment