ေဘာစိ
လြန္းလြန္း သည္ ည က စာဖတ္တာမ်ားသြားလို႔အိပ္တာေနာက္က်ၿပီး မနက္ နာရီ ႏွိုးစက္ ျမည္တဲ့ အခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ မထနိုင္ ..။မထခ်င္ . .။“ အင္ . .အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ .. . .အူး . .” ႐ုံးေနာက္က်တာကို နဲနဲမွ လက္မခံတဲ့ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာႀကီး ဦးေစာဆိုင္မြန္ ရဲ့ မ်က္ႏွာႀကီး ကို ျမင္ေယာင္လိုက္မိၿပီး လူးလဲထ ရ သည္ . .။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေျပးဝင္ သည္ . .။ သြားတိုက္ရင္းနဲ႔ ေရခ်ိဳး သည္ . ။ ေရခ်ိဳးေတာ့ ည က ျဖစ္ပ်က္တာေတြ ေၾကာင့္ အေရေတြနဲ႔ ေပပြခဲ့ရလို႔ ညစ္ပတ္ေနတဲ့ ေပါင္ၾကား က ပိပိ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆး သ ည္ . ..။ ညက ဖတ္တဲ့ အင္တာနက္ က စာ က ..ရိုးရိုးစာ မဟုတဘ္ူး . .။ကာမ စပ္ယွကတ္ဲ့ အေၾကာင္းေတြ ကို အသားေပး ထားၿပီး ကာမစိတ္ထႂကြလာေအာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
(တစ္တစ္ခြခြ)ေရးထားတဲ့ စာ မ်ိဳး မို႔ ညက အဲဒီ စာ ဖတ္ရင္း လြန္းလြန္း စိတ္ေတြ ထန္လာ သည္ .. ။လက္ နဲ႔ အာသာ ေျဖမိရ သည္ . .။လြန္းလြန္း ..ပိပိ ကို ပြတ္ မိေတာ့ ပြတ္ၿပီးရင္း ပြတ္ခ်င္ရင္း ျဖစ္ရ သည္ . .။ ပိပိ
အတြင္းအေခါင္းထဲက မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ဘဲ ယား သည္ . .။ လက္ညႇိုးနဲ႔ ထိုးသြင္းမိရ သည္ . .။ အေရေတြက အရမ္းစိုစိုရႊဲေနသည္ . .။လက္ညႇိုးကို ထိုးလိုက္ထုတလ္ိုက္ . .လုပ္မိေနရသည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ အာသာေျဖခ်င္လို႔ ဒီစာေတြ ဖတ္တာလား . .ဒီစာေတြ ဖတ္မိလို႔ . . အာသာေျဖခ်င္တာလား . .သူမ ဖါသာ ေတြးၾကည့္ေန သည္ . .။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အပ်ိဳေပါက္ထဲက ျဖစ္ေပၚရတဲ့ ဒီ စိတ္ ကို လက္ေတြ႕ ေယာက်ၤားတေယာက္ နဲ႔ ကာမစပ္ယွက္တာ မ လုပ္နိုင္ေသးခင္ေတာ့ လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ ထိုးႏွိုက္ၿပီး အာသာ ေျဖ႐ုံနဲ႔ ဘဲ တင္းတိမ္ေနရ သည္ . .။ ပိပိ ကို လက္နဲ႔ ကိုင္ပြတ္ကာ ေဆးရေတာ့ လဲ . .စိတ္ထဲမွာ
ေတာင့္တလိုလား လာရျပန္ သည္ . .။ အို . .႐ုံးေနာက္က်လို႔ မျဖစ္ဘူး . .အျမန္ ေရခ်ိဳးတာ ကို ရပ္လိုက္ရ သည္ .. ။ ညက တဏွာစိတ္လြန္းေနလို႔ ခါတိုင္းလို ႐ုံးသြားမဲ့ အဝတ္အစားေတြ ႀကိဳတင္ မျပင္ဆင္ခဲ့လို႔..နဲနဲ ပို အခ်ိန္ၾကာေနခဲ့ ရ သည္ . .။ အင္း .. လူသားသဘာဝ အေသြးအသား နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ကိုယ္ခႏၵာ က ပုံမွန္က်န္းမာေနေတာ့လဲ ဒီစိတ္ေတြ က ရွိေနရတာေပါ့ . .။ အင္း . .လြန္းလြန္း . .ဘြဲ႕ ရၿပီးတာဘဲ တႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ ေလ . .။ သူမ ကို ႀကိဳက္တဲ့ လူေတြ က အရမ္း မ်ားခဲ့ေပမဲ့ ခုထိ တေယာက္ကိုမွ သူမ မႀကိဳက္ေသး .. ။ ရီးစား မထားေသး . .။ မတြဲေသး .. ။ေယာက်ၤား ရဲ့ အထိအေတြ႕ ေတာ့ သူမ လလိုားေနၿပီ ဆိုတာ သူမ ဖါသာ ေတာ့ လြန္းလြန္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္ေန ေပ သည္ . .။
႐ုံး ကို ေရာက္ေတာ့ ကိုးနာရီ ထိုးဖို႔ ငါးမိနစ္ ရွိေနၿပီ . .။
ေတာ္ပါေသးသည္ ။ေနာက္မက် . .။
ဦးေစာဆိုင္မြန္ ေခၚသည္ဆိုလို႔ လြန္းလြန္း သူ႔ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲ ဝင္ခဲ့ သည္ . .။ ဦးေစာဆိုင္မြန္ သည္ ဖိုင္တခုကို ဖတ္ေနရာက ေမာ့ၾကည့္ သည္ .။ပါ ၀ါ မ်က္မွန္ထူထူ ႀကီး နဲ႔ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ကို လြန္းလြန္း က “ ဆရာ ေခၚတယ္ဆိုလိ့ု . .”လို႔ ျပဳံးျပဳံးေလး လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ ေရွ႕မွာ ယွက္ၿပီး ေျပာလိုက္ သည္ .. ။
“ ေအာ . .လြန္းလြန္း . .မနက္ဖန္ ေဘာ့စ္ ျပန္လာမယ္ . .က်ေနာ္ ရယ္ . .လြန္းလြန္းရယ္ . .ကားႏွစ္စီး နဲ႔ သြားႀကိဳမယ္ . .ကားေမာင္းတဲ့ ယာဥ္ေမာင္းေတြ ကို လဲ လြန္းလြန္းဘဲ ေျပာျပထားပါ . .”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ . .”
“ လြန္းလြန္း ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ဆီ က မသိတာေတြ ေမးထားတယ္ မဟတု္လား . .”
“ဟုတ္ကဲ့.. ေမးထားပါတယ္ . .”
“ မနက္ဖန္က စၿပီး လြန္းလြန္း က ေဘာ့စ္ ရဲ့ ကိုယ္ေရး အတြင္းေရးမႉး . .ေပါ့ . .ဟုတ္ၿပီေနာ္ . . ေဘာ့စ္ က သေဘာေကာင္းပါတယ္ . .က်ေနာ္နဲ႔ က ေကာလိပ္မွာထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြေလ . .” လြန္းလြန္း သည္ အလုပ္ဝင္တာ မၾကာေသး ပါ . .။ သူ အလုပ္စလုပ္ေတာ့ . .သူတိ့ု ကန္ပဏီ ရဲ့ သူေဌး ဦးတင္ထြန္းဇံ မရွိ . .။ နိုင္ငံျခားခရီးထြက္ေန သည္ တဲ့ ..။ သူ႔ ကို ဦးေစာဆိုင္မြန္က အလုပ္ခန႔္တာ ျဖစ္ သည္ .. ။ သူေဌးရဲ့ စာေရးမ အျဖစ္ လုပ္ရမည္ လို႔ ခန႔္တုံး က ဦးေစာဆိုင္မြန္ က လြန္းလြန္း ကို ေျပာသည္ . .။ သူေဌး မရွိတုံး ..လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ေတြ ကို မန္ေနဂ်ာတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚ ဝင္းဝင္း ေသာ္ က သူမ ကို သင္ျပေပး သည္ . .။ ေဆာင္ရန္ . .ေရွာင္ရန္ေတြ ေပါ့ . .။ သူေဌးဦးတင္ထြန္းဇံ ဘာေတြ ႀကိဳကတ္ယ္ .. ဘာေတြ မႀကိဳကဘ္ူး . .ဆိုတာေတြ ႀကိဳတင္ ေျပာၿပ သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ယခင္က သူေဌးဦးတင္ထြန္းဇံ ရဲ့ စာေရးမ ျဖစ္ခဲ့ သည္ လို႔ ဦးေစာဆိုင္မြန္ က လြန္းလြန္း ကို ေျပာၿပ ဘူး သည္ . .။ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာ သည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္လဲ မိန္းမေခ်ာေလး ျဖစ္ ေပမဲ့ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ကလဲ တမ်ိဳး ေခ်ာ သည္ ။ အင္း..မနက္ဖန္က စၿပီး
ေဘာ့စ္အသစ္ နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မည္ .. ။
လြန္းလြန္း..သူေဌးရဲ့ပုံကိုေတာ့သူ႔႐ုံးခန္းႀကီးထဲကနံရံမွာ..ေတြ႕ဘူးထားသည္.။
နံမည္ႀကီးပု၈ၢိဳလ္ႀကီးတေယာက္ နဲ႔ ယွဥ္တြဲကာ ရိုက္ထားတဲ့ ပုံပါ . .။ ေဘာ့စ္ က အသက္ကေတာ့ သိပ္ မႀကီးေသးဘူး . .။ ၄၀ ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ ထင္တာဘဲ . .။လူပ်ိဳႀကီး တဲ့ . .။ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ အာရွ အေရွ႕ဖ်ား စီးပြါးေရး မဂၢဇင္း ကို စိတ္ပါဝင္စားစြာ ဖတ္ေနစဥ္မွာဘဲ ေလယာဥ္ႀကီး သည္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ မွာ ဆင္းသက္ ေနပါၿပီ . .။
သူ႔ငယ္သူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္..သူ႔အေထြေထြမန္ေနဂ်ာလဲျဖစ္တဲ့ေစာဆိုင္မြန္.လာႀကိဳေနသည္..။
ေစာဆိုင္မြန္နဲ႔အတူ..ေကာင္မေလးတေယာက္ ပါလာ သည္ . .။ ထင္းေန...ဝင္းေနတဲ့ ေကာင္မေလး . .။ အရပ္ျမင့္ျမင့္...ကိုယ္လုံးလွလွ နဲ႔ ႐ုပ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ လန္း သည္ . .။ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ . ။ ႐ုံးဝန္ထမ္း အသစ္လား . .ေစာဆိုင္မြန္ရဲ့ မိသားစုထဲကလား . .။ ေလဆိပ္ အျပင္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ ကားဒရိုင္ဘာေတြ ျဖစ္တဲ့ ေမာင္စိုး နဲ႔ ေမာင္ေမာင္ က ကားတစီးေပၚကို သူပါလာတဲ့ ေသတၱာေတြ အထုပ္ေတြ တင္ေနတာ ေတြ႕ရ သည္ . .။
ေမာင္စိုး ေမာင္းေသာ သူ႔ လင္းက႐ူဆာကားထဲ ေရာက္မွ ေစာဆိုင္မြန္ က မိတ္ဆက္ေပး သည္ . .။ ( ဇံႀကီး . .ဒါ ဇံႀကီး ရဲ့ အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ ကိုယ္ အလုပ္ခန႔္ထားေပးတာ . .လြန္းလြန္း . .တဲ့ . နံမည္အျပည့္အစုံက လြန္းခင္ခင္ တဲ့ . .)
သူ ေကာင္မေလး ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး .က ျပဳံးၿပ သည္ . .။ ေကာင္မေလး ကို သူ သိပ္သေဘာက်သြားသည္ . .။ သူ႔ စိတ္ကို
ဖမ္းစားေစတဲ့ အလွပိုင္ရွင္ လို႔ ေျပာနိုင္သည္ . .။ မိန္းမ ဆိုတာ အဆန္းမဟုတ္ တဲ့ သူ႔ ဘဝမွာ သူ႔ စိတ္ကို လုွပ္ရွားေစလို႔ပါ . .။ ေစာဆိုင္မြန္ ဘယ္လိုမ်ား ရွာထားတာလဲ . .။ ခန႔္ေတာ့လဲ သူ႔ အတြင္းေရးမႉး လုပ္ဖို႔တဲ့ . .။ အတြင္းေရးမႉး ဆိုတာ က အျမဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနရတာ . .ဒီ အေခ်ာစားေလးနဲ႔ သူ နဲ႔ ..အိုး . .ျဖစ္ပါ့မလား . .လာျပန္ၿပီ ....။ အရင္တခါ လဲ ..ေစာဆိုင္မြန္ သည္ ဝင္းဝင္းေသာ္ ကို သူ႔ ပီေအ အျဖစ္ ခန႔္ထားခဲ့ သည္ . .။ သူ႔ အေဖ လက္ထက္ထဲက ျမန္မာျပည္အႏွံ ့မွာ ရွိေနတဲ့ သူတို႔ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို မၾကာမၾကာ လွည့္လည္ ၾကည့္ရႈရေတာ့
ဝင္းဝင္းေသာ္ က သူ႔ ပီေအ မို႔ အျမဲ လိုကပါရ သည္ .. ။ တေကြ႕ မွာအေတြ႕ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ ပါ သြားၾကမိရ သည္ . .။
ယခုလဲ လာျပန္ၿပီ . .။ ဒီ လြန္းလြန္း က ဝင္းဝင္းေသာ္ထက္ေတာင္ လန္းေသးမိုက္ေသး သည္ . .။ အရက္ႀကိဳက္တဲက လူ ကို အရက္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာ အလုပ္ ခန႔္ထား မိသလို ျဖစ္ေနမည္ . .။ အင္း . .ႏွစ္ေယာက္ထဲက်မွ ေစာဆိုင္မြန္ ရီစရာ အျဖစ္ ကိုေျပာအုံးမွဘဲ . .။ ေထာက္ၾကန႔္ က သူ႔ ၿခံ ကို အရင္ဝင္ သည္ .. ။ သူ နိုင္ငံျခား မွာ ရွိေနစဥ္ ေစာဆိုင္မြန္ သည္ သူ႔ အတြက္ သူ လိုခ်င္ေသာ သတၱဝါေတြ ရွာေဖြ
ေပးထား သည္ ဆိုလို႔ ခရီးေရာက္မဆိုက္ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ျဖစ္ သည္ . .။ ဥပေဒ နဲ႔ ၿငိ မၿငိေတာ့ သူ မသိ . ။ ငယ္ငယ္ကထဲက တင္ထြန္းဇံ သည္ တိရစၧာန္ မ်ိဳးစုံ ေမြး သည္ . .။ အဖြား က သူ႔ ကို အလိုလိုက္ထားတာ ျဖစ္ သည္ .. ။ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚက အဖြားရဲ့ တပည့္တေယာက္ လာေတာ့ မိေခ်ာင္းေပါက္စေလး ပါလာ သည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ က ဒီလိုအေကာင္ေတြ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုလို႔ ..
။ အဖြားကဘဲ အစားေကၽြး ကာ ေမြးေပး သည္ . .။ ဦးေလးတေယာက္ကလဲ အမဲပစ္သြားရာက အျပန္ ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္တေကာင္ ယူလာေပး သည္ . .။ ၿခံက်ယ္ႀကီးထဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွလဲ မသိ . .။ ဘယ္သူမွလဲ မတားဘူးေပါ့ .. ။
ေနျမင့္ေလ . .အ႐ူးရင့္ေလ ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ အသက္ႀကီးလာၿပီး..သူကိုယ္တိုင္ သူေဌး ျဖစ္လာေတာ့ သူ႔ ဒီ ေရာဂါ က ပို ႀကီးမားလာ သည္ .. ။ အခု ေစာဆိုင္မြန္ က သူငယ္ခ်င္းလဲ ျဖစ္ ေဘာ့စ္လဲ ျဖစ္တဲ့ သူ႔ လိုအင္ ကို ျဖည့္ဆည္းေပးထား သည္ ..။ ဆင္ ေပါက္စေလးတေကာင္ ဝယ္ေပးထား သည္ . .။ ဆင္
ကေတာ့ တရားဝင္ပိုင္နိုင္ သည္ ..။ ပိုင္သူေတြ လဲ ရွိ လို႔သတိူု႔ဆီက..ဝယ္ထားတာပါ..။ အျခား..ေတာရိုင္းဝတၱဝါေတြကေတာ့ ဝယ္ခြင့္..ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ဘယ္ ရွိမလဲ .. ။
ေစာဆိုင္မြန္ . .တင္ထြန္းဇံ နဲ႔ လြန္းလြန္း တိ့ု ဆင္ကေလး သြားၾကည့္ သည္ .. ။ ဆင္ကေလး သည္ နို႔မျပတ္ေသး . .။ သူ႔ ၿခံထဲမွာ နို႔စားႏြားမ ေတြ လဲ ရွိတာေၾကာင့္ ဆင္ကေလး ကို ႏြားနို႔တိုက္ရတာ အဆင္ေျပသည္ . .။ လြန္းလြန္းသည္..သူမေဘာ့စ္က..ဆင္ေရာ..တျခားအေကာင္ဘေလာင္ေတြ ေရာ ေမြးထားတာ ေတြ႕လို႔ . .ထူးဆန္း အံ ့ၾသေနသည္ . .။ ပိုက္ဆံ ေပါလို႔ ေလ်ာက္လုပ္ေနတာလား . .လို႔ ေတြးမိ သည္ . .။
ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ အိပ္ေကာင္းဆဲ အိပ္ေကာင္းဆဲ ေယာက်ၤား ျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္လင္း က သူမ အေနာက္ကေန သူမ ရဲ့ ဖင္အိအိႀကီးေတြ ကို ဆုတ္နယ္ေနတာေၾကာင့္ နိုးလာရ သည္ .. ။ ( ဟင္ ..ေမာင္ . .ဘာလဲ . .လုပ္ခ်င္လို႔လား . . )
( အင္း . .ဝင္းနဲ႔ ေမာင္ မလုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲ . .)
( အင္း . .အိပ္ခ်င္တုံးဘဲ . .ေမာင္ လုပ္ခ်င္ လုပ္ေလ . .)
ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ပက္လက္ အိပ္လိုက္ၿပီး ဝတ္ထားတဲ့ ညဝတ္ ဂါဝန္ပါးေလး ကို ခါးအထိ လွန္တင္လိုက္ သည္ . .။ အသားအလြန္ျဖဴတာေၾကာင့္ . .ဝင္းဝါေသာ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ရဲ့ ခါး ရဲ့ ေအာက္ပိုင္း ေတြက ေမွာင္ေနတဲ့ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ႀကီးေပၚ မွာ ထင္းေနသည္ . ။ဦးခင္ေမာင္လင္း က ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ရဲ့ ေပါင္တန္ရွည္ေတြ ၾကားမွာ ေနရာဝင္ယူလိုက္ သည္ . .။ သူ႔ လိင္တန္ မာမာႀကိး က တန္းတန္းႀကီး မတ္ေထာင္ေန သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ရဲ့ အဂၤါစပ္ ႀကီး သည္ အေမြးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္တင္း ကာ ရွင္းေန သည္ . .။ မို႔ေဖါင္းလွတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီး အလည္က အကြဲေၾကာင္းနီ ညိဳညိဳႀကီး က ေတာ္ေတာ္ ရွည္လ်ား သည္ . .။ေပါင္ ကို ျဖဲကားလိုက္လို႔ ႏုွတ္ခမ္းသာ ေတြ က ဖ်ပ္ကနဲ ဟသြားသည္ ..။ ။အတြင္းသား ပန္းေရာင္ေတြ ကို တစြန္းတစ ျမင္ေနရ လို႔ ဦးခင္ေမာင္လင္း သည္ နဂိုက ထႂကြေနေသာ ကာမစိတ္ေတြ ဟာ ဟုန္းကနဲ ထေတာက္သြားရၿပီး သူ႔ လိင္တန္ႀကီးကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္ေလ သည္ . .။
( အို . .အင္း . .ေမာင့္ဟာက အရင္ထက္ ပိုႀကီးလာသလိုဘဲ . . တခုခုမ်ား လုပ္ထားလား . .)
( ေမာင္ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး . .ဒီလိုပါဘဲ . .) သူ႔ လိင္တန္ ကို ႀကီး လာသည္ ေျပာလို႔ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ လင္း ေက်နပ္သြား သည္ . .။ လိင္တန္ႀကီး ..စီးစီးႀကီး သူမအဂၤါစပ္ထဲ တိုးဝင္လာေတာ့ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ လဲ အင္း . .ဟင္းဟင္း . ..လို႔ ႏုတ္ဖ်ား က ညည္းလိုက္ရင္း ေပါင္ေတြကို ေထာင္ကားေပးလိုက္ သည္ . .။ဦးခင္ေမာင္လင္း ထိုးေဆာင့္ သည္ . .။
ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္ေပးရင္း . .( လုပ္ . .လုပ္ ေမာင္ . .ျမန္ျမန္ေလး . .) လို႔
ေျပာသည္ . .။ ဦးခင္ေမာင္လင္း ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင့္ သည္ . .။ ေကာင္းခါနီး ျဖစ္လာ သည္ . .။ ( အို . .အို . .ေမာင္ . .တအား..တအား.. )
ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ေအာက္မွ လူးပ်ံေအာင္ဘဲ စေကာဝိုင္း ေမႊ႕ရမ္းကာ ပင့္ေပးေန သည္ . .။
( အို . . .အာ...အား . .)
ဦးခင္ေမာင္လင္း . .မထိန္းထားနိုင္ဘဲ သုတ္ေတြ ပန္းထုတ္ခါ ၿပီးသြား သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ မၿပီးခင္ ဦးခင္ေမာင္လင္း ၿပီးသြားသည္ . .။
( ေမာင္ . .ေမာင္.ဆက္ေဆာင့္အုံးေလ . .. )
( ေဆာရီးဘဲ ကြာ..ေမာင္ ၿပီးသြားၿပီ . . ) ဦးခင္ေမာင္လင္း ရဲ့ လိင္တန္ ဟာ ၿပီးၿပီးခ်င္းဘဲ ေပ်ာ့က်
ေသးငယ္သြားေလ သည္ . .။
ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ မွာ သည္ ေယာက်ၤားနဲ႔ ရၿပီးကထဲ က ကာမ လမ္းဆုံး ကို မရတာက မ်ား သည္ . .။ သူ႔ လိုးေဆာင့္တာကိုေရာ သူ႔ လိင္တန္ ကိုေရာ အားမရခဲ့ေပ . .။
ဦးခင္ေမာင္လင္း ကေတာ့ သူ လိုခ်င္တာ ရသြားၿပီမို႔ အိပ္ရာေပၚလွဲခ်ကာ အိပ္လိုက္ သည္ .. ။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္မွာေတာ့ လိုအင္ မျပည့္လို႔ စိတဆ္င္းရဲစြာ နဲ႔ ျပန္ အိပ္လို႔ မရ . .။ ( ဟင္း . .တကယ့္ ကို တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့လူ . . )စိတ္ထဲမွာ..ေယာက်ၤား ျဖစ္သူ ကို မေက်နပ္ ..။ ဦးခင္ေမာင္လင္း နဲ႔ မယူခင္ က ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ေဘာ့စ္ဦးတင္ထြန္းဇံ နဲ႔ ညိ ဘူး သည္ .. ။ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ တကယ့္ကို အလိုးေတာ္တဲ့ လူ ဆိုတာ ေယာက်္ားရၿပီးမွ သိသာခဲ့သည္ . .။ဦးတင္ထြန္းဇံရဲ့ လိင္တန္သည္ လဲ ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္လင္း ထက္ ပိုႀကီးမားၿပီး တခ်ီ ၿပီးသြားၿပီး ေနာက္တခ်ီ အတြက္ အျမန္ဆုံး ျပန္ေတာင္နိုင္ေသာ အားေကာင္းေသာ လိင္တန္ႀကီး မို႔ သူမ အခုလို ဆႏၵ မျပည့္ဝတဲ့ အခါတိုင္း သတိရ
ေတာင့္တမိေနရေပ သည္ . ..။
လြန္းလြန္း ဒီေန႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ကို ေလဆိပ္မွာ သြားႀကိဳ ခဲ့ရၿပီး ေဘာ့စ္နဲ႔ အတူ သူ႔ ေထာက္ၾကန႔္က ၿခံႀကီး..ထဲ ေရာက္ခဲ့ ရ သည္ . .။ ေဘာ့စ္ ေမြးထားတဲ့ အေကာင္ေတြကို လိုက္ၾကည့္ရသည္ . .။ သူေမြးထားတဲ့ ဆင္ေပါက္စေလးသည္ သူ႔ ပိုင္ရွင္ ဘာကို လိုလားတယ္ဆိုတာ သိေနတဲ့ ပုံဘဲ..ဟြန္း..ေတာ္ေတာ္လည္တဲ့ ဆင္ေပါက္ေလး . .။
လြန္းလြန္း က ခ်စ္စရာေလး ဆိုၿပီး သြားကိုင္မိပါတယ္ . .လြန္းလြန္းဘက္လွည့ၿပီး ဝူးကနဲ..ႏွေမာင္းနဲ႔ တြန္းပစ္လိုက္တာ လြန္းလြန္းလဲ..ယိုင္လဲ သြားရ သည္ .. ။ ေဘာ့စ္ ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲကို ယိုင္လဲက်သြားရတာ ေလ..။ ေဘာ့စ္ကလဲ လြန္းလြန္းကို ဖက္ေပြ႕လိုက္ခဲ့ သည္ . .။ သိ့ု ေပမဲ့ ေဘာ့စ္က ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ ျပန္မလႊတ္ေတာ့..။ လြန္းလြန္းရဲ့ ဖြ႕ံၿဖိဴးလုံးဝန္းတဲ့ ရင္သားေတြ ဟာ ေဘာ့စ္ ရင္ဘတ္ႀကီး နဲ႔တသားထဲက်ေအာင္ကို ပိျပားေနေတာ့တာေလ . .။ လြန္းလြန္း က ႐ုန္းလိုက္ေတာ့မွ ေဘာ့စ္က ျပန္လႊတ္ေပး သည္ . .။ ဟြန္း . .ေလဆိပ္မွာထဲက သူ ႀကီးက လြန္း ကို တခ်ိန္လုံး ၾကည့္ေနတာ . .အိေျႏၵ ကို မဆည္နိုင္ေအာင္ဘဲ ကြာ . .။ ခက္ေတာ့ ခက္ေတာ့မွာဘဲ . .။ သကူလဲ လူပ်ိဳႀကီး...တဲ့...။ ဦးေစာဆိုင္မြန္ သည္ ၿခံထဲ က ေမြးျမဴေရး နဲ႔စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္း..ၿခံကမန္ေနဂ်ာဦးေက်ာ္စိုးသြင္နဲ႔စကားေျပာေနတုံး..ေဘာ့စ္ က လြန္းလြန္း ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးသည္ . .။ လြန္းလြန္း . .အေၾကာင္းေတြ ။သူ႔ ရဲ့အတြင္းေရးမႉး တေယာက္ရဲ့ အေၾကာင္း ကို သူ သိခ်င္တာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ သို႔ေပမဲ့ ေစာေစာက ဆင္ကေလးေၾကာင့္ သူ ႀကီးနဲ႔ ဖက္မိခဲ့တာေတြေၾကာင့္ လြန္းလြန္းက ရွက္ေနလို႔ပါ .။
ေထာက္ၾကန႔္ၿခံ က ေန ကန္ပဏီ ႐ုံးခန္းကို သြားၾက သည္ . .။ လြန္းလြန္း ကို သူ ျပန္ေရာက္လာၿပီမို႔ သူ မနက္ဖန္ကစၿပီး ကန္ပဏီ ရဲ့ အမ္ဒီ အလုပ္ကို ျပန္တာဝန္ယူေတာ့မွာ လို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံ က ေျပာ သည္ . .။ သူ႔ ႐ုံးခန္း က စားပြဲႀကီးမွာ ထိုင္ၿပီး လြန္းလြန္း က သူ႔ ေရွ႕က ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာၾကတာ ျဖစ္ သည္ . .။ သူ႔ အၾကည့္ေတြ ေၾကာင့္ လြန္းလြန္း ရင္တုန္သလိုဘဲ . .။
( လြန္းလြန္း . .က်ေနာ့္အိမ္ သိလား . .ေရာက္ဘူးလား . .)
( မေရာက္ဘူးေသးပါဘူး . .အမ္ဒီ . .)
( ေစာဆိုင္မြန္ မေခၚသြားေသးဘူးေပါ့ . .အင္း .အခု လကို္ခဲ့ေလ . .အိမ္မွာ ရွိတဲ့ လူအားလုံး ကိုလဲ သိထားဖို႔လိုမယ္ . .အဲ . .ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေရာ .. က်ေနာ္ ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ က က်ေနာ့္ အိမ္..က်ေနာ္ လုပ္တာေတြ ..သြားတဲ့ ေနရာေတြ အားလုံး လြန္းလြန္း သိထားသင့္တယ္ေလ . .က်ေနာ့္ ဟမ္းဖုန္း နံပါတ္ေကာ ရၿပီလား . .)
( ရပါၿပီ အမ္ဒီ . .ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္.. လြန္း ကို ေပးထားပါတယ္ . .ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ေဒၚဝင္းဝင္းေဇာ္ က ရွင္းၿပ . .ေျပာၿပ ထားၿပီးပါၿပီ . .)
( လြန္းလြန္း . .ေသာက္စရာ ဘာမ်ား ရွိလဲ မသိဘူး . .အဲ ေရ ေအးေအး တခြက္ေလာက္ရမလား . .)
( ရပါတယ္ . .အမ္ဒီ ..ဟုတ္ကဲ့ . .)
လြန္းလြန္း ေရသြားယူေပးေတာ့ လြန္းလြန္း ရဲ့ ကိုယ္ အေနာက္ပိုင္း အလွအပ ကို သူ ျမင္ရျပန္ေတာ့ တင္ထြန္းဇံ သက္ျပင္းခ် သည္ . .။ ဟင္း . .လွလိုက္တဲ့ ဖင္ေတြ . .မႀကီးလြန္း . .မေသးလြန္း . .အေနေတာ္ဘဲ . .
လြန္းလြန္း ကမ္းေပးတဲ့ ေရေအးေအး တခြက္ ကို ေသာက္ရင္း သူ႔ဘႀကီးတေယာက္ သူ ငယ္ငယ္ က ဖုန္းေျပာေနတာကို သူ ၾကားဖူးခဲ့တာ အမွတ္ ရမိလိုက္ သည္ . .။ ဘႀကီး က သူ ႀကိဳက္ေနတဲ့ မိန္းမ ကို ဖုန္း နဲ႔ ေျပာေနတာ က . .( ခင္ခင္စီ . .ခင္ခင္စီ ခပ္ေပးတဲ့ ေရ က ေမတၱာ ပါလို႔ လားမသိဘူး . .အရမ္း
ေအးၿမ ၿပီး ေသာက္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ . .ခင္ခင္စီ . . ) တဲ့. .။ သူလဲ အဲလို ျဖစ္ေနၿပီ . .။ လြန္းလြန္းေရ . .က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္ျမင္ခ်င္း ဘဲ ခ်စ္မိသြားၿပီ ဗ်ာ . .လို႔ စိတထ္ဲက ေျပာေနမိသည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္သည္ လြန္းခင္ခင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ကို ေဘာ့စ္ နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ျပေပး
. .ေျပာၿပ ေတာ့ သူမ နဲ႔ ေဘာ့စ္ . .ဟိုတုံး က ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာခဲ့ . ( လိုးခဲ့ )ၾတတာေတြ ကို ျပန္လည္ သတိရၿပီး လြန္းခင္ခင္ ကို နဲနဲ မနာလိုသလို ျဖစ္မိရ သည္ . .။ အင္း . .ဒီေကာင္မေလး နဲ႔ လဲ သူ . ၿငိ ကို ၿငိမွာပါဘဲ . .ၾကည့္ပါအုံး . .ပက္ပက္စက္စက္ ကို လွတာ . .ကိုယ္လုံးကလဲ ထိပ္တန္း ဘဲ . .ၾကည့္ေကာင္းမဲ့ ပြဲတခုဘဲ . .အင္း . .ေဘာ့စ္ . .ေဘာ့စ္ . .ငါ့တုံး က ငါကလဲ သူ႔ ေက်းဇူးေတြ အရမ္းမ်ားတာေၾကာင့္ သူ႔ ကို လက္ထပ္ယူဖို႔ ငါ မေတာင္းဆိုရက္ခဲ့ဘူး . .သူကလဲ ငါ့ကို သူ မိန္းမ မယူခ်င္ေသးဘူး . .အရင္ ေလလႊတ္ထားခဲ့တယ္ေလ . .ငါ ဒီအတိုင္းဘဲ ေနရင္ေကာင္းသား . .ရွည္ၿပီး ကိုခင္ေမာင္လင္း ကို သြား လက္ထပ္မိလိုကတ္ယ္ . .ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ေဘာ့စ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့
ေဘာ့စ္ နဲ႔ တေနရာရာ မွာ ေတြ႕လိုက္ ခ်င္မိ သည္ . .။ ကိုကိုဇံ လို႔ လူကြယ္ရာ မွာ သူမ ေခၚ ခဲ့ေသာ ေဘာ့စ္ နဲ႔ တခ်ီတေမာင္းေလာက္ ေတြ႕လိုက္ခ်င္ ေသး သည္ . .။အင္းေလ . .လြန္းလြန္း ဆတိဲု႔ ငါးစိမ္းေလး ရွိေနမွေတာ့ဝင္းဝင္းေသာ္ ဆိုတဲ့ ငါးကင္မ ကို သူ ပစ္ပယ္ ေတာ့မလား မသိပါဘူး . .. ။ ေစာဆိုင္မြန္ကလဲ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသလိုက္တာ . .ဒီလို လန္းတဲ့ ေဆာ္ေလး ကို ဘယ္လိုမ်ား ရွာေတြ႕ၿပီး သူ႔ ေဘာ့စ္ အတြက္ ခန႔္ေပးသလဲ မသိေတာ့ပါဘူး . .။ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ယုမ သည္ အန္ကယ္ဇံ ျပန္ေရာက္လာလို႔ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနသည္ . .။ အန္ကယ္လ္ဇံ နိုင္ငံျခားကို ခရီးထြက္မဲ့ ညက အႀကီးအက်ယ္ပါတီပြဲ လုပ္ သည္ ..။ အန္ကယ္လ္ဇံ လဲ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ အရက္ေသာက္ၿပီး မူးေနသည္ .. ။ ယုမ တို႔လဲ အန္ကယ္ဇံ တို႔ လတိုာေတြ လုပ္ကိုင္ေပးၾက သည္ . .။ ဧည့္သည္ေတြ ျပန္သြားၿပီးေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ က သူ႔အခန္းထဲမွာ ပြေနတဲ့ ပုလင္း..ဖန္ခြက္ေတြ ကို လာသိမ္းခိုင္း သည္ .. ။
ယုမ သည္ အန္ကယ္လ္ဇံ ရဲ့ ကုတင္ႀကီး ရဲ့အနီး ၾကမ္းျပင္ ေအာက္မွာ က်ေနတဲ့ အမွိုက္ေတြကို ကုန္းေကာက္ေနတုံး အန္ကယ္လ္ဇံ ေရာက္လာ သည္ . .။ (ယုမ . .နင့္ကို ကေလးဘဲမွတ္ေနတာ . .နင္ ကေလး မဟုတ္ေတာ့ပါလား . .)
( ဘာလို႔လဲဟင္ အန္ကယ္လ္ဇံ . .)
( ဟ ..နင့္ဖင္ႀကီးေတြ က ကားထြက္ၿပီး အယ္ေနတာဘဲ ..တကယ့္ အပ်ိဳမ ျဖစ္ေနပေကာ . .)
( အို . .အန္ကယ္လ္ဇံကလဲ . .)
ယုမ ဖင္ေတာင့္တာအယ္တာကို ေျဗာင္ႀကီး လာေျ့ပာေနေတာ့ ယုမ ရွက္တာေပါ့ . .။
( လာစမ္း . .ယုမ ဒီအနား . .)
အန္ကယ္လ္ဇံ က ကုတင္ႀကီးေပၚထိုင္ေနရာက ယုမ ကို ဆြဲေခၚလိုက္ သည္ . .။ ယုမ တုန္ေနသည္ . .။
( ဟား . .တကယဟ္ာ . .နင့္ကို ကေလးဘဲ ေအာက္ေမ့ေနတာ .. နင့္ဖင္ေတြ တကယ္ေတာင့္တာဘဲ
. .)အန္ကယ္လ္ဇံ က ဖ်တ္ကနဲ ယုမ ဖင္တုံးအိအိႀကီးေတြကို ကိုင္လိုက္ပါ သည္ . .။
( အို႔ . . )
ယုမ ႐ုန္းဖို႔ ႀကိဳးစား သည္ .. ။ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္ရ သည္ . .။ အန္ကယ္လ္ဇံ ့ကို ကလန္ကဆန္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲ . .။ယုမ တင္မက ယုမ မိဘေတြ
ေတာင္ အန္ကယ္လ္ဇံကို ေမာ္ မၾကည့္ရဲ . .။ တေဆြတမ်ိဳးလုံး ကို ေထာက္ပံ့ၾကည့္ရႈထား ၿပီး
. .ေနစရာလဲ ေပးထားသည္ . .။ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းလဲ ထားေပးသည္ . .။ယုမတို႔ကတကယဆ္ို
ေသြးသား မေတာ္စပ္ . .။ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ သည္ ..။ ၀ိုင္းလုပဝိုင္းစား သေဘာ နဲ႔ ..အန္ကယ္လ္ဇံတို႔ မိသားစု နဲ႔ ယုမတို႔လာေနေနၾကတာ ..ဖြာဖြားႀကီး ရွိကထဲကပါ . .။ အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ အဖြားနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာသူ ျဖစ္သည္ . .။ သူ႔ မိဘေတြ သူ ငယ္ငယ္ထဲက
ကြယ္လြန္ခဲ့တာမို႔ ဖြားဖြား ေဒၚဖြားဇံ ကဘဲ ေမြးခဲ့ သည္ . .။ ဖြားဖြား က ေရွးေခာတ္ကထဲက မ်ိဳးရိုးနဲ႔ ခ်မ္းသာ လာတဲ့ သူေဌးမႀကီးဆိုေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ မိဘမဲ့ ေျမးလဲ ျဖစ္တာေၾကာင္က ဖြားဖြား က အရမ္း အလိုလိုက္ ခဲ့ သည္ . .။ လိုခ်င္တာ အကုန္ ျဖစ္ေစခဲ့ သည္ .. ။ ဒါေတြကို ယုမ ကို အေမ က
ေျပာျပခဲ့လို႔ ယုမ သိတာပါ . .။ ယုမ ဖင္ေတြ ကို အန္ကယ္လ္ဇံ ကိုင္ေန သည္ . .။ ပြတ္ၾကည့္ေနရာက ဆုတ္ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ . .။ (အူး . .ယုမ ...နင့္ဖင္ေတြ က ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာဟာ . .) ယုမ ေၾကာက္လို႔ မေျပာရဲလို႔ ၿငိမ္ေနေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ က တဆင့္တက္လာၿပီး . .ယုမ ဖင္ၾကားထဲကို သူ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ႏုွိက္စမ္းေလ သည္ . .။ ( အို႔ . .အန္ကယ္လ္ ..မ...မလုပ္ပါနဲ႔ . . ..)
( အံမာ . .ယုမ..နင္က ငါ့ကို ျပန္ေျပာတာလား .. ) ( မ...မဟုတ္ပါဘူး . ..ေၾကာက္လို႔ပါ . .)
အန္ကယ္လ္ဇံ့ လက္ေခ်ာင္းေတြ က ယုမ ရဲ့ စအိုေပါက္ေလး ကို ကလိေနသည္ . .။
( နင့္ပါးစပ္ေလး ခဏ ပိတ္ထား . ျပစမ္း..နင့္နို႔ေတြေကာ ..ေတာ္ေတာ္ႀကီးေန ၿပီလား . .)
အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ ယုမ နို႔ေတြ ကို ကိုင္ၾကည့္ေန သည္ . .။ ယုမ ေလ . .ရင္ေတြ တုန္တာ အရမ္းပါဘဲ
. .။ၾကက္သီးေတြ တအားထရ ၿပီး . .လက္ေတြ ေျခေတြ တုန္ေနသည္ . .။
( ေဘာ့စ္ . . .)
ေလွခါး က ေခၚသံေၾကာင့္ အန္ကယ္လ္ဇံ ယုမ ကို လႊတ္လိုက္ သည္ . .။ သူ႔ ကားဒရိုင္ဘာ ေမာင္စိုး . .ပါ . .။
( ဘာလဲေဟ့ . .ေမာင္စိုး . .)
( ေဘာ့စ္ ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း . .ဦးေကာင္းေမာ္ . .လုံးဝ မူးၿပီး ကားမေမာင္းနိုင္ေတာ့လို႔ . .သူ႔ အိမ္ ကို က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ရမလား . .)
( ေဟ . .) အန္ကယ္လ္ဇံ ေအာက္ထပ္ကို ေျပးဆင္းသြား သည္ .. ။ယုမ လဲ စိမ္းစရာေတြ အျမန္သိမ္းၿပီး ေအာက္ထပ္ က ယုမ အခန္းေလးဆီ ဆင္းခဲ့ ပါသည္ . .။ တေနကုန္ အလုပ္လုပ္ထားလို႔ နံေစာ္ညစ္ပတ္ေနလို႔ ..ေရခ်ိဳးဖို႔ ျပင္ေတာ့ ေပါင္ၾကား က ယုမ ပိပိ ဟာ အေရေတြ စိုစိုရႊဲေနတာ ေတြ႕လိုက္ရ ပါ သည္ . ။ အို . .ခုန . .အန္ကယ္လ္ဇံ ကိုင္တာ..ႏွိုက္တာေတြ ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ . .။ ေယာက်ၤားရဲ့ အထိေတြ႕ေၾကာင့္..စိုလာရတာကို ယုမ အံ့ၾသေနမိ သည္ .. ။
ယုမ သည္ အခု အန္ကယ္လ္ဇံ နိုင္ငံျခားက ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ..သူ မသြားခင္ည က ကိုင္ထား..ႏွိုက္ထားတာေၾကာင့္ . .ရွက္သလိုလို..ရင္ဖိုသလိုလို ျဖစ္ေနသည္ .. ။အန္ကယ္လ္ ဇံကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုဘဲ . .။ယုမ ကို ျပန္ေတြ႕ေတာ့ . .( ခ်ာတိတ္ . .ေနေကာင္းလား . .နင့္အတြက္လဲ လက္ေဆာင္ပါတယ္ . .) ဆိုၿပီး ေခါင္းကို ပုတ္ သည္ . .။
ေနာက္တေန႔ မနက္ . .အိမ္မွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးတာေတြ အစစ တာဝန္ယူေနတဲ့ ေဒၚေလးနီက ( ယုမ . .နင့္အန္ကယ္လ္ဇံ
နိုးၿပီလား မသိဘူး . .သြားေခ်ာင္းၾကည့္စမ္း . .နိုးေနရင္ ဘာစားပါမလဲ လို႔ သြားေမး . .) လို႔
ခိုင္းလိုက္တာေၾကာင့္ ယုမ အန္ကယ္လ္ဇံ့ အခန္း ကို သြားေခ်ာင္း သည္ . ..။
အိပ္ရာကုတင္ႀကီးေပၚမွာ..အန္ကယ္လ္ဇံ မရွိ . .. ဘယ္မွာလဲ ဆိုၿပီး စူးစမ္းခ်င္စိတ္
နဲ႔ ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးကေန သူ႔ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားမိသည္ . .။ အိပ္ခန္းနဲ႔ တြဲရက္ ေရခ်ိဳးခန္း .. အိမ္သာ အခန္းႀကီး ထဲကေန အန္ကယ္လ္ဇံ ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာေတာ့ ယုမ လန႔္သြား သည္ . .။
အို . .ပိုၿပီး လန႔္သြားရတာက အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာလို႔ပါ . .။ ( ဟိတ္ . .ခ်ာတိတ္ . .ဘာတုံး . .)
( ဟို..ဟို . ..ဟို . .ဒင္း . . .)
ယုမ မ်ကလ္ုံးေတြ က သူ႔ ေပါင္ၾကား က ဒုတ္တန္ မဲမဲႀကီး ဆီ ေရာက္ေနတာ သူ ေတြ႕သြား သည္ . .။ ( လာစမ္း . .ယုမ . . .)
( ရွင္ . .ဟုတ္ . .ဟုတ္ကဲ့ . .. .)
( ကိုင္စမ္း . . )
ယုမ လက္ကို သူ ဆြဲၿပီး သူ႔ ေပါင္ၾကားက အတန္ႀကီး ကို ဆုတ္ကိုင္ေစသည္ . .။ အို . .ေႏြးေႏြးႀကီး . .။ ( ဆုတ္ထားေလ . .)
အို . .သူ႔ ဟာႀကီး က အရမ္း တုတ္တာဘဲ . .။ ယုမ ဆတု္ကိုင္ထားဆဲ အန္ကယ္လ္ဇံသည္ . .ယုမ ကို ဆြဲဖက္ လိုက္ သည္ . .။
( ယုမ . .နင္ ရီးစား ရွိၿပီလား . .) ( ဟင့္အင္း . . )
( ျပစမ္း . .နင့္ နို႔ေတြ . ..) ဆိုၿပိး ယုမ နိ့ု ေတြ ကို အက် ႌ အေပၚကေန ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ . .။ ယုမ ေလ .
.ရင္ေတြ ခုန္တာ ေသးေတာင္ ထြက္က်ၿပီ ထင္မိတာဘဲ . .။ ( ေတာ္ေတာ္ နို႔ႀကီးေနၿပီဘဲ . . နင္ လွလဲ ေတာ္ေတာ္ လလွာတယ္ . .)
( ယုမ . .)
( ရွင္ . .)
( နင့္ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္စမ္း . . .)
( ဟို..ဟို . .မခၽြတ္ခ်င္ဘူး . .ယုမ ရွက္တယ္ . .)
( အင္း . .နင္ ရွက္ေနလား . .ဒါဆို အဝတ္မခၽြတ္ခ်င္ရင္ ငါ့လီးႀကီး ကို နမ္းေပး . .နင္ နမ္းေပးရင္ အဝတ္ခၽြတ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး . .ဘယ္လလိဲု . .)
( က်မ တခါမွ မနမ္းဘူးဘူး .မနမ္းတတ္ဘူး . . .)
( လာ ငါျပေပးမယ္ . .) အန္ကယ္လ္ဇံ က ကုတင္ႀကီးေပၚ ထိုင္လိုက္ၿပီး ယုမ ကို ကုတင္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ေစ သည္ . .။သူ႔
ေပါင္ၾကားမွာ ယုမ မ်က္ႏွာကို အပ္ေစၿပီး သူ႔ ဟာႀကီးကို ယုမ ပါးစပ္မွာ ေတ့လိုက္ ၿပီး . .( ယုမ ပါးစပ္ဟ
. .ငုံလိုက္ . .. )
ယုမ လဲ စိတ္အညႇို႔ခံေနရသူတေယာက္လိုဘဲ အန္ကယ္လ္ဇံ ခိုင္းသမၽွ ကို လုပ္ေနမိ သည္ .။ မၾကာခင္မွာဘဲ ယုမ သည္ အန္ကယ္လ္ဇံ့ အတန္ႀကီး ကို စုတ္ တတ္သြား သည္ . .။ လ်ာေလး နဲ႔
ဒစ္ႀကီးရဲ့ အခ်ိဳင့္ထဲကို ထိုးလွိမ့္ကာ .. ကစားေပးတတ္လာ သည္ . .။
( အင္း . .ယုမ လိမၼာတယ္ . .မုန႔္ဘိုးလဲ ေပးရမယ္ . ..နင္ ေကာလိပ္တက္ခ်င္ရင္လဲ ငါ ထားေပးမယ္ . .. ဒိလိုမနက္ အေစာႀကီးဆို နင္ လာခဲ့ . .ငါ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ေတာင္ . .နင္ လာစုတ္ေပး . .ၾကားလား . .) ယုမ သည္ စုတ္ေနရင္းမို႔ ပါးစပ္က ေျဖလို႔မရသျဖင့္..ေခါင္း ညႇိမ့္ျပလိုက္ပါ သည္ . .။
( အင္း . .ဒီလိုမွေပါ့ . .. နင့္ အေဖ နဲ႔ အေမ ကို လဲ ငါ ၾကည့္မယ္ . .. အိမ္တလုံး ေဆာက္ေပးမယ္ . .နင္ သေဘာက်တယ္မႈတ္လား .. )
ယုမ ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္ ပါ သည္ . .. ။
ခဏအၾကာ အန္ကယ္လ္ဇံ က ျမန္ျမန္စုတ္ ..လို႔ ခိုင္းလာ သည္ . .။
( စုတ္ . .စုတ္ . .ၿပီးေတာ့မယ္ . .)
ယုမ လဲ တအား စုတ္ေပးလိုက္တာ ဗ်င္းကနဲဗ်င္းကနဲအေရ ေတြ ပါးစပ္ထဲ ပန္းဝင္လာလို႔ ေယာင္ၿပီး ၿမိဳခ်ပစ္မိလိုက္ပါသည္ . .။
( အား . . .ေကာင္း . .ေကာင္းလိုက္တာ ခ်ာတိတ္ရယ္ . .. အင္း . . .) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx တင္ထြန္းဇံ ..႐ုံးခန္း ကို ေရာက္ေတာ့ လြန္းလြန္း က သူ ေရာက္မလာခင္ သူ႔ကိုေခၚတဲ့ ဖုန္းေတြ နဲ႔ လာေတြ႕လိုတဲ့ လူေတြ ရဲ့ အမည္ စာရင္းေတြ လာၿပ သည္ . .။
အလုပ္လုပ္စရာေတြ လုပ္ ေနဆဲ . .လြန္းလြန္း က ႐ုံးတြင္းလိုင္းကေန သူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔ အျပင္မွာ ေရာက္ေနေၾကာင္း ေျပာ သည္ . .။ သူ လႊတ္လိုက္ဖို႔ေျပာလိုက္ သည္ . .။ ဝင္းဝင္းေသာ္ ဝင္လာ သည္ . .။ ကိုကိုဇံ . .အာ . .ေဆာရီး အမ္ဒီ . .ေနေကာင္းလား . .မေန႔ က ျပန္ေရာက္ တုံး က အမ္ဒီ ပင္ပန္း အလုပ္ရႈပ္ေနမွာဘဲ ဆိုၿပီး . .အခု မွ လာႏုတ္ဆက္တာပါ . .။
ေကာင္းပါတယ္ . .ဝင္းေသာ္ေကာ ေနေကာင္းတယ္မႈတ္လား . .အလုပ္ နဲ႔ ပတ္သက္တာ ထူးျခားတာ ရွိလား . .။
မရွိပါဘူး . .အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္ . .ေအာ္ ဒါနဲ႔ စက္ကေတရီ အသစ္ေလးေရာ . သေဘာက်ရဲ့လား
. .။
ဘာ ကို ဆိုလိုတာလဲ ဝင္းေသာ္ . .။
ေအာ္ . .စက္ကေတရီ အသစ္ ဝင္းေသာ္ တရိန္းလုပ္ေပးတာ အိုေကရဲ့လား ေမးတာပါ . .။
ေျပပါတယ္ . .။
အမ္ဒီ ဘာလဲ ခိုင္းစရာ ရွိရွိ..ဝင္းေသာ္ ကို ေခၚပါေနာ္ . .ဝင္းေသာ္ကေလ . .အမ္ဒီ့အတြက္ ဆို ဘာလုပ္ရလုပ္ရ ပါ . .အမ္ဒီ...။
ဒီစကားေတြ ေျပာတဲ့အခါ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ တင္ထြန္းဇံ ကို အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ ေလယူေလသိမ္း မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ေျပာလိုက္တာ ျဖစ္သည္ . .။
( အင္း . .ဒါေၾကာင့္လဲ ဝင္းေသာ္ ကို အားကိုးေနတာေပါ့ . .ဒါေၾကာင့္လဲ ဝင္းေသာ္ ကို မားကက္တင္း မန္ေနဂ်ာ ရာထူး ေပးထားတာေပါ့ ..မဟုတ္ဘူးလား . .)
( ဝင္းေသာ္ကေတာ့ အရင္ ကလိုဘဲ အမ္ဒီ့ စက္ကေတရီ ပိုေဆရွင္ဘဲ ပိုႀကိဳက္တယ္ . .ဝင္းေသာ္ေလ
. .လြန္းလြန္း . . ကို ဂ်ဲလက္စ္ ျဖစ္မိတယ္ . .သိလား . .) တင္ထြန္းဇံ က ရယ္လိုက္ သည္ . .။
( အမ္ဒီ . .အမ္ဒီ နဲ႔ ဝင္းေသာ္ . ..ေတြ႕လို႔ရမလားဟင္ . .)
( ခု ေတြ႕ေနတာဘဲ ဝင္းေသာ္ . .ဘာေျပာခ်င္လဲ . .အခုေျပာနိုင္တယ္ . .ကဲ..ေျပာ . .)
( အမ္ဒီ့ေလသံ က စိမ္းသလိုဘဲ . .. )
သည္တုံး . .အျပင္ က လြန္းလြန္းဆီက ပိကနဲ ႐ုံးတြင္းေျပာဖုံး ဝင္လာ သည္ . .။
( အမ္ဒီ . .ကြန္တိန္နာ ဆိပ္ကမ္းကေန ..လွလွမင္း . .ေခၚပါတယ္ . .အေရးႀကီးလို႔တဲ့ . .)
အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေပၚလာလို႔ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ လဲ စကား ဆက္ မေျပာနိုင္ေတာ့ . .။
( ကဲ . .ဝင္းေသာ္ . .ဒို႔ ေျပးလိုက္အုံးမယ္ . .)
ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ မ်ကႏွာပ်က္ပ်က္ နဲ႔ က်န္ခဲ့ေလ သည္ . .။
ဦး တင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္း ကို ေခၚၿပီး ကြန္တိန္နာ ဆိပ္ကမ္း ကို ေျပးေလသည္ . .။
လင္းက႐ုဆာ ကားႀကီး ထဲမွာလဲ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းခင္ခင္ ကို အျမဲ ၾကည့္ေနသည္ .. ။ ၾကာေတာ့ လြန္းလြန္း ရွက္လာ သည္ . .။
အလုပ္ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၂နာရီ ရွိေနၿပီ .. ။
( လြန္းလြန္း . .ဆာၿပီလား . .)
လြန္းလြန္း က ဟန္ေဆာင္မေန .။ ျပဳံးလ်က္ ဆာၿပီ လိ့ု ေခါင္းျငႇိမ့္ၿပ သည္ . .။
( ဘာ စားခ်င္လဲ . .)
( ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ . .)
( ေမာင္စိုးေရ . .ေရႊဘဲ ကို ေမာင္းကြာ .. ) ခါတိုင္းဆိုရင္ ေမာင္စိုး သည္ သူ နဲ႔ အတူ စားေနက် .. ။ ဒီေန႔ လြန္းလြန္း ပါလို႔ေမာင္စိုးက အလိုက္သိစြာနဲ႔ . .( က်ေနာ္ ေအာက္ထပ္မွာဘဲ စားမယ္ ေဘာ့စ္ . .ကား ကိုျမင္သာတဲ့ ေနရာမွာ စားခ်င္လို႔ပါ . .) တဲ့ . .။
လြန္းလြန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထမင္းအတူစားရင္း . .လြန္းလြန္း ကို သူ ၾကည့္လို႔မဝ ။လြန္းလြန္း က သူ ၾကည့္ေနတာ ကို ေတြ႕သြားလို႔ ေခါင္းငုံ႔ မ်က္လႊာခ်သြား သည္ .. ။ လြန္းလြန္း ရဲ့ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ အသားေၾကာင့္ သူမ နားရြက္ဖ်ားေလးေတြ နီရဲေနတာ သိသာ သည္ . .။လြန္းလြန္း ရွက္ေနပုံရ သည္ . .။ ( လြန္းလြန္း . .က်ေနာ္ နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေၿပ ရဲ့လား . .)
( ဟုတ္ကဲ့ အမ္ဒီ . .)
( အမ္ဒီ လို႔ လြန္းလြန္း က်ေနာ့္ကို ေခၚတာ တမ်ိဳးႀကီး ဘဲ . .)
( ဒါျဖင့္ လြန္း က ဘယလ္ို ေခၚရမလဲ . .ေဘာ့စ္ လား . .)
( အင္ . .အဲဒါႀကီး လဲ သိပ္ မႀကိဳက္သလိုဘဲ . .ေမာင္စိုး ေခၚတာမ်ိဳးႀကီး . .မပီေတာ့ ေဘာစိ . .ေဘာစိ နဲ႔
. .)
လြန္းလြန္း က သူ႔ အ ေျပာ ကို သေဘာက်ၿပီး ရယ္ သည္ . .။လြန္းလြန္း ပုဂံထဲ ဘဲကင္ဖတ္ေတြ သူ ထည့္ေပးေတာ့ . .( လြန္း . .တအားဝၿပီး ပုံပ်က္လာလို႔ အမ္ဒီ့ အတြင္းေရးမႉး က ဖက္တီးႀကီး လို႔
ေျပာၾကရင္ အမ္ဒီ က လြန္း ကို အလုပ္ ျဖဳတ္ေနမွာ . .) လို႔ ေျ့ပာရင္းရယ္ သည္ . .။ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ညဖက္မွာ လြန္းလြန္း သည္ ..ကြန္ျပဴတာ မွာ လုပ္စရာေတြ လုပ္အၿပီး . .ဖတ္ေနက် အြန္လိုင္းမွာ တင္ထားတဲ့လိင္အသားေပး ျမန္မာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရင္း . .စိတ္ေတြ ထႂကြလာရသည္ . .။ သူ ဒီည ဖတ္မိတဲ့ စာအုပ္က ကန္ပဏီ ပိုင္ရွင္ ေဘာ့စ္တေယာက္ နဲ႔ သူ႔ စာေရးမေလး တို႔ ညိၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္း . .။
လက္ရွိ လြန္းလြန္း ရဲ့ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ကလဲ လြန္းလြန္း ကို ႀကိဳက္ေနတဲ့ ပုံ ရွိတာမို႔ ဒီဇာတ္လမ္း ကို စိတ္ဝင္တစား ဖတ္မိသည္ . .။ ဖတ္မိေတာ့လဲ လိ္င္ဆက္ဆံတဲ့ အခန္းေတြ မွာ ေသြးေတြ ဆူေဝလာၿပီး . .ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္ လာသည္ . .။ တေန႔ မွာ သူမ ရဲ့ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္လဲ ဇာတ္လမ္းထဲက ေဘာ့စ္လိုဘဲ သူမ ကို အခ်စ္စခန္းဖြင့္ လာနိုင္ သည္ လို႔ စိတ္ကူးေတြ ယဥ္မိ ကာ သူမ ေပါင္လည္ဂြဆုံ က ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကီး ကို ထမိန္အေပၚကဘဲ ပြတ္သပ္ေနမိရ သည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ .. အခ်ိန္တန္ေနၿပီ လို႔ လြန္းလြန္း အေမ က ေျပာေနတာ ၾကာၿပီ . .။ ဟတိုေလာ က ေမေမ လာလည္သြား သည္ .. ။ လြန္းလြန္း ကို ႀကိဳက္တဲ့ လူ မေတြ႕ေသးဘူးလား . .လို႔ ေမးေနေသး သည္ . .။ လတ္တေလာလြန္းလြန္းသည္လွည္းတန္းမွာတိုက္ခန္းတခန္းကိုေဝမာဝင္းဆိုတဲ့..သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ နဲ႔ စပ္တူ ငွားေနေန သည္ . .။အဲဒီ သူငယ္ခ်င္း ေဝမာဝင္းကေတာ့ ရီးစား ရွိသည္ . .။ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတခု က ရဲအရာရွိ ျဖစ္သည္ .. ။ ေဝမာဝင္း က သူ႔ ဘဲ က ရဲ အုပ္ ျဖစ္ၿပီး သူမ ဆီ အျမဲ လာေတြ႕ေနလို႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြ က သူမ ကို ကြယ္ရာ မွာ ( ရဲလိုး ) လို႔ ေခၚေၾကာင္း . .လြန္းလြန္း ကို ေျပာၿပ သည္ .. ။ ဒီလို စကားလုံး မ်ိဳးကို ေျပာရင္ လြန္းလြန္း
. .ၾကက္သီးေတြ ထ သည္ .. ။ ေျပာရမွာ ရွက္သလဘိဲု . .။ လြန္းလြန္း သည္ ကုတက္ျမင္း သာ ျဖစ္ သည္ . .။ ညဖက္ သူမ အခန္းထဲ ဂ်ကထ္ိုးပိတ္ခါ . .အြန္လိုင္း က စာေတြ ဖတ္...က်ိတ္ၿပီး အာသာေၿဖ တဲ့မိန္းမ ျဖစ္ သည္ .. ။ လူေရွ႕မွာေတာ့ အင္မတန္မွ ရွက္တတ္ . .ေၾကာက္တတ္ သည္ . .။
တေန႔ လြန္းလြန္း အလုပ္က ျပန္အလာ . .အခန္းေဖၚ ေဝမာဝင္းရဲ့ အခန္းဘက္ က ေယာက်ၤားအသံ ၾကားရ သည္ .. ။
ေအာ္ . .ေဝမာရဲ့ဘ ေရာက္ေနတာကိုး . .။
လြန္းလြန္း လဲ ေရခ်ိဳးဖို႔ ႐ုံးဝတ္ အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ပစ္ၿပီး တပတ္ရစ္ ထမိန္ႏြမ္းကေလးကို ရင္လ်ားလိုက္ သည္ . .။ သူမ အိပ္ခန္းကေန ေရခ်ိဳးခန္း ရွိရာ ကို ထြက္ေတာ့မဲ့ ဆဲဆဲ . .တဘက္ခန္း က ထူးျခားတဲ့ အသံေတြ ၾကားလိုက္ရလို႔ နားစြင့္ လိုက္ေတာ့ . .အို . .ေဝမာဝင္း နဲ႔ သူ႔ ဘဲ ရဲအုပ္ဆိုတဲ့ လူႀကီး
ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာၾကတဲ့ အသံေတြ ဆိုတာ လြန္းလြန္း သိလိုက္ရပါေတာ့ သည္ . .။ ဆန႔္က်င္ဘက္ လိင္ ကို စိတ္ဝင္စားေနေသာ . .( တနည္းအားျဖင့္ အရြယ္လြန္လာတာေၾကာင့္ သဘာဝ စိတ္ေတြ ေတာင့္တ ဆာေလာင္ေနေသာ ) လြန္းလြန္း သည္ ေရငတ္တုံး ေရတြင္းထဲ က်ရ သည္ ဆိုသလိုဘဲ . .ေရသြား မခ်ိဳးေသးဘဲ ေဝမာဝင္းတို႔ အသံေတြ ကို နားေထာင္ေနမိပါေတာ့ သည္ . .။
ေဝမာဝင္း ရဲ့ အသံက ကာမစိတ္ျပင္းထန္ေနတဲ့ အသံ . .။
( ကိုကို . .လိုး . .လိုး . .. ေဝမာ့ကို တအားလိုးေပးပါေတာ့ရွင္ . .ေဝမာ့ ေစာက္ပတ္ ယားလွပါၿပီ . .) သူမ ကိုကို သည္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႏႉးႏွပ္လိုက္သလဲ မသိဘူး . .ေဝမာဝင္း . .အရွက္မရွိ လိုးေပးရန္ ေတာင္းခံေနၿပီ . .။
ေဝမာဝင္း အသံေၾကာင့္ လြန္းလြန္းမွာ စိတ္ေတြ နိုးႂကြ လာရ သည္ . .။လြန္းလြန္း ရဲ့ နို႔ေတြ တင္းလာသလိုဘဲ . .။ နို႔သီးေလးေတြ မာေတာင္လာသလိုဘဲ . .။ ေပါင္ၾကား က မုံ႔ေပါင္း ေဖါင္းေဖါင္းႀကီး က လဲ ပိုေဖါင္းစူ လာရသလိုဘဲ . .။
ခဏၾကာေတာ့ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ . .နဲ႔ လိုးသံေတြ ၾကားရေတာ့တာဘဲ . .။ ေဝမာဝင္းရဲ့ ကုတင္လႈပ္သံကလဲ တကၽြိကၽြိ နဲ႔ . ။ေဝမာဝင္း ရဲ့ ဘဲႀကီး ရဲ့ အင္း . .အင္း နဲ႔ အားယူသံေတြ . .ေဝမာဝင္း ရဲ့ ခ်က္ေကာင္း ကို ထိသြားလို႔ ညညးတဲ့ အသံေတြ က ႐ုပ္မျမင္ရေသာ္လည္း . .လြန္းလြန္းအတြက္ စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ ေဖါက္ျပန္ နိုးထ ေစေလ သည္ . .။ လြန္းလြန္း သူမ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္မိရ သည္ . .။ မ်က္စိေတြ မွိတ္လို႔ နံရံမွာ မွီထိုင္ရင္း..သူမ ပိပိ ကို လက္ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ဖိဖိ ပြတ္ ေနမိ သည္ . .။ တဖက္ခန္း က တဖုန္းဖုန္း နဲ႔ လိုးေဆာင့္ေနသလို လြန္းလြန္းလဲ သူမ ပိပိ ကို လက္ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ထိုးဆြကစားေနမိရ ပါ သည္ . .။
လြန္းလြန္း သည္ အခုမွ ေဘာ့စ္ အစစ္ နဲ႔ လုပ္ရလို႔ အစစ အခြင့္အေရးေတြ ရလာ သည္ .. ။ ေစာေစာက ဦးတင္ထြန္းဇံ ျပန္မလာခင္တုံး က ဦးေစာဆိုင္မြန္ က ဦးတင္ထြန္းဇံအတြက္ ႀကိဳတင္ အလုပ္ခန႔္ထားေပးတာသာ ျဖစ္လို႔ ဟမ္းဖုန္းလို ဟာ ကို ေပးထားျခင္းမရွိေသး . .။ အခုေတာ့ လြန္းလြန္း သည္ အင္တာနက္ရေသာ အိုင္ဖုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ ရဲ့ အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္ရတာ ဒုံးကနဲ ဒိုင္းကနဲ သူမ ဘဝ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာ သည္ . .။. .ဦးတင္ထြန္းဇံ ကိုယ္တိုင္ လြန္းလြန္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးေန သည္ .. ။ လြန္းလြန္း ကားလိုင္စင္ရၿပီးေတာ့ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္းကို ကား အေရာင္း ဆိုင္တခု ကို ေခၚသြားၿပီး အဝါေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ကားေလးတစီးကို ဝယ္ေပးလိုက္ သည္ . .။ ( ဒါ လြန္းလြန္းအတြက္ . .က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ ကို တာဝန္ယူ လုပ္ေပးေနတဲ့ လြန္းလြန္း သြားေရးလာေရးအဆင္ေျပေအာင္ . .)
လြန္းလြန္း . .အိပ္မက္လိုဘဲ ျဖစ္ေနသည္ .. ။စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းေနသည္ . .။ ျငင္းလိုေပမဲ့
...ျငင္းရခက္ေနသည္ . .။
( ဟို . .ဟို . .အမ္ဒီ . .လြန္း က လွည္းတန္းက တိုက္ခန္းမွာေနေနတာဆိုေတာ့ ကားထားဖို႔ အခက္အခဲ
. ..)
လြန္းလြန္း စကားဆုံးေအာင္ မေျပာလိုက္ရ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ က လက္ကာလိုက္ သည္ . .။ ( သိၿပီ . .လြန္းလြန္း ဒီေလာက္ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ က်ေနာ္ သိၿပီ .ကား ရပ္ဖို႔ ေနရာ လိုတယ္ . . .ဟုတ္တယ္
. .လြန္းလြန္း ေနဘို႔ ေနရာ ပါ လိုတယ္ . .)
ဦးတင္ထြန္းဇံ ဖုန္းေကာက္ဆက္လိုက္ သည္ . .။ သူ႔ မိတ္ေဆြ . .ဦးကက္နက္ ဆီကို . .။ ဦးကက္နက္ က ေျမၿခံ အိမ္တိုက္ခန္း ေရာင္းဝယ္ သည္ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ ဦးကက္နက္ဆီ က သူ႔ ကန္ပဏီ ႐ုံးခန္းနဲ႔ သိပ္ မေဝးတဲ့ ေနရာေကာင္းတခုမွာ ကားဂိုေဒါင္ပါတဲ့ အိပ္ခန္း ၂ ခန္းပါ ကြန္ဒို တိုက္ခန္းတခန္း ကို ဝယ္ သည္ . .။ လြန္းလြန္း ကို ေျပာင္းေစ သည္ . .။ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း လြန္းလြန္း သည္ တိုက္ခန္း အသစ္ . .ကားအသစ္ ..ဖုန္းအသစ္ နဲ႔ ျဖစ္သြား သည္ . .။
လြန္းလြန္း သည္ စီးပြါးလဒ္ျမင္ၿပီး .အလုပ္ႀကိဳးစားလို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံရဲ့ အလုပ္သဘာဝေတြကို အခ်ိန္တိုတို နဲ႔ တတ္ေျမာက္ကာ ..အလါန္အားကိုးရတဲ့ အတြင္းေရးမႉးတေယာက္ ျဖစ္လာေလ သည္ . .။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( သူငယ္ခ်င္း . .ဇံႀကီး . .မင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲကြာ . .မင္း ဒီေလာက္ ႀကိဳက္ေနလဲ ဖြင့္ေျပာၿပီး လက္ထပ္လိုက္ေပါ့ . .မင္းကို ျငင္းမယ္ မထင္ပါဘူး . .မင္း လက္ေႏွးေနရင္ ..ခံသြားရမယ္ . .ဒီေခာတ္ႀကီး
က အီလက္ထေရာနစ္ေခာတ္ . .အရင္လို ရီးစားစာ လိုက္ေပးေနတာ ျမင္လိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး
. .အြန္လိုင္းကေန အီးေမးနဲ႔ ခ်ပ္တင္း နဲ႔ တင္ ညားသြားမွာ . .)
ေဂါက္ကြင္း က ဘီယာဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္း ဝဏၰရွိန္း က ေျပာသည္ .. ။ သူ လြန္းလြန္း ကို သေဘာက်ေနတာ သူ သိလိ့ု ပါဘဲ .. ။ လြန္းလြန္း က ထင္းထင္း ေပၚေပၚ ၾကည့္ေကာင္းေနေတာ့ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကိဳက္ မသြားခင္ သူ က ..( ဒါေလး ဟာ သူ သေဘာက်ေနတဲ့ ဟာေလး . .) ဆိုတာ ကို ႀကိဳၿပီး ေျပာထားလို႔ သိၾကတာပါ . .။
အင္း . .ဝဏၰရွိန္း ေျပာတာ ကို သူ ျပဳံးရင္း နားေထာင္ခါ ေခါင္းတညႇိမ့္ညႇိမ့္ လုပ္ေနေပမဲ့ တင္ထြန္းဇံ ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေနသည္ ..။
ဘုရားဘုရား . .ဒီေကာင္ ေျပာသလို ငါေႏွးေနလို႔မ်ား ေနာက္က်ေနၿပီလား မသိဘူး . .။ ဒီမနက္ သူ ႐ုံးကို ေစာၿပီး ေရာက္ေန ေတာ့ လြန္းလြန္းေတာင္ ႐ုံးမေရာက္ေသးလို႔ . .ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ ေဖ်ာ္ေပးတဲ့ ေကာ္ဖီ ကို ေသာက္ ေန သည္ .. ။ ခါတိုင္းဆိုရင္ လြန္းလြန္း က သူ႔အတြက္ ေဖ်ာ္ေပးေနက် . .။ သူ႔ အလုပ္စားပြဲနားက မွန္က်ယ္ႀကီးကေန ေအာက္ က ကားလမ္းမ ကို ၾကည့္ရင္း မတ္ခြက္ထဲက ေကာ္ဖီပူပူ ကို ေသာက္ေန သည္ . .။ သူ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူ႔ ရင္ဘတ္ထဲ . .ဒိုင္းနမိုက္ တခု ေပါက္ကြဲသြား သည္ . .။ ေခါင္းေတြ လဲ မူးမိုက္သြားသည္ . .။မ်က္စိေတြက ျပာေဝသြားသည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ သူ ဝယ္ေပးထားတဲ့ ခ်ယ္ရီ ကား ၀ါ၀ါေလး နဲ႔ ေရာက္မလာဘဲ .. ဘီအမ္ဒဗလူ အနက္ေရာင္ ကားအသစ္ႀကီးတ စီးထဲက ဆင္းလာတာ ျဖစ္ သည္ . .။ ကားေမာင္းသူ ဘက္ က တံခါး ပြင့္လာၿပီး လူငယ္တေယာက္ ဆင္းလာတာလဲ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ . .။ ဒီလူငယ္ သည္ လြန္းလြန္း နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ရပ္ စကားေျပာေန သည္ . .။ သူ႔ ရင္ေတြ ပူေလာင္ လြန္းလို႔ ဆက္ မၾကည့္နိုင္ေတာ့ . .။
သူ အလုပ္ ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ . .႐ုံး က ထြက္လာၿပီး ေဂါက္ကြင္းမွာ ေဂါက္ကစားေနေပမဲ့ သူ႔ စိတ္ က ညစ္ညဴးေနသည္ . .။
သူ သည္ ခ်မ္းသာ ေသာ သူေဌးတေယာက္ ျဖစ္လို႔ မိန္းမ ဆိုတာ သူ႔ အတြက္ မဆန္း . .။ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး သည္ တင္ထြန္းဇံ လုပ္မည္ဆိုလၽွင္ အဆင္သင့္ ရွိေန သည္ . .။ အခု မနက္ လြန္းလြန္း သည္ လူတေယာက္နဲ႔ အတူတူ ကားစီးလာတာေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ သူ မခံမရပ္နိုင္ ျဖစ္ရတာ သူ ဟာ လြန္းလြန္း ကို ခ်စ္ေနမိလို႔ ဆိုတာ ေသခ်ာသလို ျဖစ္ေနသည္ .. ။ အင္း . .ဟုတ္သည္သူ သည္ လြန္းလြန္း ကို စေတြ႕ေတြ႕ျခင္းထဲက သေဘာက်သြားမိရတာ ပါ . .။ သည္ လူဟာ ဘယ္သူလဲ လြန္းလြန္း နဲ႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ရင္းႏွီးသလဲ . .သူ သိလိုေန သည္ . .။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
လြန္းလြန္း သည္ ဒီေန႔ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ . .ေအာက္မွာ အမ္ဒီ့ ကားေမာင္းသူ ေမာင္စိုး ကို ေတြ႕လို႔ အမ္ဒီ ႐ုံး ေစာေစာ ေရာက္ေနေၾကာင္း သိလိုက္ရတာနဲ႔ သူမ ေရာက္ေၾကာင္း အမ္ဒီ့ ကို ဝင္ သတင္းပို႔ ရန္ သူ႔ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲ ဝင္လိုက္သည္ .. ။ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ သတင္းစာ ကို စိတ္ဝင္တစား ဖတ္ေန သည္ . .။ လြန္းလြန္း က သူမ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၿပီး . .ဘာလုပ္ေပးရမလဲ
. .ေမးသည္ ..။ ဦးတင္ထြန္းဇံ က ( ဘာမွ မလိုဘူး . .)လို႔ တုံးတိႀကီး ေျပာသည္ . .။ အို . .သူ ဘာ
.ျဖစ္ပါလိမ့္ . .မ်က္ႏွာ လဲမေကာင္းဘူး . .။ေနမေကာင္းမ်ားး ျဖစ္ လား . .။ လြန္းလြန္းလဲ အျပင္က သူ႔ စားပြဲ ကို ျပန္လာၿပီးထိုင္ သည္ . .။ ဒီမနက္
လြန္းလြန္း သူမ ေက်ာင္းေနဖက္ သန္းတင္စိုး နဲ႔ မနက္ေစာေစာ လဘက္ေရ သြားေသာက္ၾက သည္ . .။ သန္းတင္စိုး က ျမင္းၿခံသား .. ။ မိဘေတြ က သူေဌးမို႔ သန္းတင္စိုး က ကား အေကာင္းစားေတြ ထည္လဲစီးၿပီး သုံးျဖဳံးေနသူ ျဖစ္သည္ . .။ လြန္းလြန္း ဆီ လြန္းလြန္း နဲ႔ ေက်ာင္းမွာတုံး က တြဲခဲ့တဲ့
. .ေရႊစင့္ အေၾကာင္း လာ စုံစမ္းတာ ျဖစ္ သည္ . .။
သန္းတင္စိုး က ေရႊစင့္ ကို ေက်ာင္းမွာကထဲက ႀကိဳက္ေန သည္ . .။ ေရႊစင္ က ျပန္မႀကိဳက္ခဲ့ . .။ ယခုတိုင္ သန္းတင္စိုး က ေရႊစင့္ ကို လိုက္ေနဆဲ . .။
သန္းတင္စိုး က လြန္းလြန္း အလုပ္ခ်ိန္ နီးကပ္ေနလို႔ သူဘဲ လိုက္ပို႔မည္ ဆိုလို႔ သူ႔ ကားနဲ႔ ဘဲ ႐ုံး ကို လာခဲ့သည္ . .။
မၾကာခင္မွာ လြန္းလြန္း အမ္ဒီ့ ကို တင္ျပစရာေတြ ရွိလို႔ သူ႔ ဆီ ဝင္သြားရေတာ့လဲ အမ္ဒီ သည္ သူမ ကို မ်က္ႏွာလႊဲ ေန သည္ . .။ စိတ္ဆိုးေနတာမ်ားလား .. ။ ဘာေၾကာင့္လဲ . . ။ လြန္းလြန္း က တင္ျပစရာေတြ တင္ျပအၿပီး . .သူ က ( အင္း . အင္း . .ထားခဲ့လိုက္ ). .လို႔ မၾကည့္ဘဲ ေျပာသည္ ..။ ခါတိုင္း ဆိုရင္ လြန္းလြန္း မ်က္န်ာကို ၾကည့္လြန္းလို႔ ခက္ေနရတာ . .။ တခုခု ေတာ့ ျဖစ္ေနတာ ေသခ်ာ သည္ . .။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္ခါနီး . .လြန္းလြန္း က ခါတိုင္းလိုဘဲ .( အမ္ဒီ ဘာစားမလဲ . .ဘာမွာေပးရမလဲ ) ေမးလိုက္ သည္ .. ။ ခါတိုင္းဆိုရင္ သူ က တခုခု မွာခိုင္းၿပီး လြန္းလြန္းေကာ ဘာစားမလဲ အျမဲ ေမးတတ္ သည္ . .။
အခုေတာ့ . .( မစားေတာ့ဘူး . .ခဏၾကာရင္ ျပန္ၿပီ . .ေဂါက္သြားရိုက္မလို႔ . .) လို႔ အသံမာမာနဲ႔ ေျပာသည္ . .။ လြန္းလြန္း လဲ သူ နယ္ၿမိဳ႕
တၿမိဳ႕မွာ ဆိုင္တဆိုင္ ဖြင့္ဖို႔ လူတေယာက္ နဲ႔ စကားေျပာဖို႔ ခ်ိန္းထားတာ ရွိတာကို ေျ့ပာ ျပလကို္ သည္
. .။ ( ဖ်ကလ္ိုက္ . .) လို႔ ေျ့ပာသည္ . .။အင္း . .စိတ္တကယ္ ဆိုးေနတာဘဲ . .။
ခဏၾကာေတာ့ သူ လြန္းလြန္း ေရွ႕ကဘဲ ျဖၾတ္ပီး ႐ုံးေပၚက ဆင္းသြား သည္
.. ။ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ေရာက္လာ သည္ ..။
( ဇံႀကီး ဘာျဖစ္လဲ လြန္းလြန္း . .)
( မသိဘူး . .ဆရာ . .စိတ္တခုခု အခန႔္မသင့္ဘူး ထင္တာဘဲ . .)
( ေအး . .က်ေနာ့္ ကို လဲ ပိတ္ေဟာက္သြားတယ္ . .ဒီလူ က စိတ္ရင္းေကာင္းေပမဲ့ စိၾတ္ကီးတယ္ . .သူ အလုပ္မလာေတာ့ဘူး . .က်ေနာ္ဘဲ အစစ တာဝန္ယူ ..တဲ့ . .) ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ ေနာက္တေန႔ အလုပ္ မလာပါ . .။ တခ်ိဳ႕ လုပ္စရာေတြက သူ ဆုံးျဖတ္ရမွာတို႔ သူ လက္မွတ္ထိုးရမွာတို႔..မို႔လို႔ လြန္းလြန္းလဲ သူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္ရ ပါ သည္ . .။ သူ က ..( ေစာဆိုင္မြန္ နဲ႔ လုပ္လိုက္ေပါ့ ..) လို႔ ေျပာ သည္ . .။ လြန္းလြန္းလဲ . .( စိတ္ဆိုးေနတာလား . .လြန္း ကို စိတ္ဆိုးတာလား .
.) လို႔ ေမးမိ သည္ . .။ ( ဘာလို႔ လြန္းလြန္း ကို စိတ္ဆိုးရမွာလဲ . .) လို႔ သူ ျပန္ေျပာသည္ . .။ ( ဒါျဖင့္ . .လြန္း . . အမ္ဒီ နဲ႔ ေတြ႕လိ့ု ရမလား . . )
( ဘာအတြက္လဲ . .)
( စကားေျ့ပာခ်င္လို႔ . .)
( ရတယ္ေလ . .)
( ဘယ္ေတာ့ . .ဘယ္မွာ ေတြ႕နိုင္မလဲ . .)
( အခုေတာ့ . .အရက္ေသာက္ေနတယ္ . .မေတြ႕နိုင္ေသးဘူး . .ေနာက္မွ . .)
( ဟင္ . .အရက္ေသာက္ေနတယ္ . .ဘာလို႔လဲ . .စိတ္ညစ္လို႔လား . . လြန္း လာခဲ့မယ္ေနာ္ .. အခု ဘယ္မွာလဲ . .)
( ေထာက္ၾကန႔္ က ၿခံမွာ . .) ( လြန္း အခုဘဲ ထြက္ခဲ့မယ္ . .)
လြန္းလြန္း သည္ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ကို ေဘာ့စ္ဆီ လိုက္သြားလိုက္အုံးမည္ လို႔ ေျပာျပၿပီး ..ေထာက္ၾကန႔္ၿခံကို လိုက္သြားေလ သည္ . .။
ေထာက္ၾကန႔္ၿခံထဲ ေရာက္ေတာ့ . .ၿခံမန္ေနဂ်ာ ဦးေက်ာ္စိုးသြင္ နဲ႔ ေတြ႕ သည္ . .။ (ေဘာ့စ္ေရာ . .)
( ရွိတယ္ . ..သူ႔ အိမ္ကေလးထဲမွာ . .ေသာက္ေနတယ္ . .စိတ္ညစ္ေနပုံရတယ္ . .)
( လြန္း လိုက္သြားလိုက္မယ္ . .) ( ဟုတ္ကဲ့ လြန္းလြန္း . . )
လြန္းလြန္း အိမ္ကေလးထဲ ဝင္သြားေတာ့ ေဘာ့စ္ သည္ စားပြဲမွာ ထိုင္ေန သည္ . .။ အရက္ပုလင္း..ဖန္ခြက္ေတြ နဲ႔ စားစရာတခ်ိဳ႕ ေတြ႕ရ သည္ . .။
( လြန္းလြန္း . .)
( အရက္ေတြ ဘာလို႔ ေသာက္ေနရတာလဲ . .)
( နဲနဲပါးပါးပါ . .)
( ဘာလို႔ စိတ္ဆိုးေနတာလဲ . .လြန္း ကို ဘာ မႀကိဳက္တာ ရွိလဲ ဟင္ . .လြန္း ဘာလုပ္မိလို႔လဲ . .) ( လြန္း ကို စိတ္မဆိုးပါဘူး . .)
( ဒါျဖင့္ ဘယ္သူ႔ ကို စိတ္ဆိုးတာလဲ . .)
( ကိုယ့္ ကိုယ္ကို . .)
( ဘာလို႔ . .ကိုယ့္ကိုယ္ ကို စိတ္ဆိုးရတာလဲ . .)
( အတင္းႀကီးေမးေနတာပါလား..လြန္းလြန္း . .)
( ဟုတ္တယ္ . .အမ္ဒီ မ်က္ႏွာပုတ္ရင္ လြန္း လဲ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ . .)
( လြန္း လြန္း သိပ္သိခ်င္ေနလား . .)
( အင္း . .သိပ္သိခ်င္တယ္ . .)
( ကဲ..ဒါျဖင့္ ေျပာမယ္ . .က်ေနာ္ မိန္းမ တေယာက္ကို သိပ္ ခ်စ္ေနမိလို႔ . .)
( အို ...)
( အဲဒီမိန္းမ က ဘယ္သူလဲ လို႔ ထပ္ မေမးေတာ့ဘူးလား . .လြန္းလြန္း . . .) လြန္းလြန္း ေခါင္းငုံ႔ ကာ ဘာမွ မေၿဖ . .။
( သူ႔ ကို တျခားေယာက်ၤားတေယာက္ အလုပ္လိုက္ပို႔တာ ေတြ႕လိုက္လို႔ . .)
( ဟာ..မဟုတ္ဘူး . .မဟုတ္ဘူး . .. အဲဒါ လြန္း နဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး . .ေက်ာင္းတုံးက အတန္းေဖၚ . .အို ..
ဒါေၾကာင့္ကိုး . .)
( လြန္း ကို က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ . .)
ဒီလို ေျပာျပန္ေတာ့ လြန္းလြန္း သည္ ရွက္ေနသည္ . .။ ေခါင္းႀကီး ငုံ႔ထားကာ ဘာမွ မေျပာေတာ့ . .။ မ်က္ႏွာေလး နီျမန္းေနသည္ . ။
( လြန္း . .)
( ရွင္ . .)
( ဒီလူ နဲ႔ လြန္း နဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ရင္ က်ေနာ့္ မွာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ရွိေသးမလား . .)
( အင္း . . အို . .ဘာေတြ ေမးေနမွန္းလဲ မသိဘူး . .)
( လြန္း . .စေတြ႕တဲ့ ေန႔ထဲက သိပ္ ခ်စ္ေနတာ . ..ဆင္ကေလး က တြန္းလိုက္တာေလ . .မွတ္မိလား . .)
( အို . .အဲဒီတုံး က ျပန္လဲ မလတႊ္ဘူး . .အတင္း႐ုန္းထြက္ရတယ္ . .)
( အဲဒီတုံးထဲက အရမ္း ခ်စ္ေနတာပါ ဆို . .)
လြန္းလြန္း ကို သူ ဖက္ လိုက္ သည္ . .။ လြန္းလြန္း ရွက္ လို႔ တုန္ေနသည္ . .။
( က်ေနာ့္ကို ျပန္ခ်စ္မလား . .)
လြန္းလြန္း ျပန္ မေျဖေပမဲ့ သူ ဖက္ထားတာကိုေတာ့ မ႐ုန္း . .။
( ေျပာေလ . .မေျပာရင္ ေဟာလို ဖက္နမ္းပစ္မွာ . .)
( အို . .)
လြန္းရဲ့ ပါးေလးကို သူ ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ သည္ . .။
( ေျဖေလ . .ခ်စ္လား . .)
( အင္း . .)
လြန္း . .အင္းလို႔ေျဖရင္း ေခါင္းညႇိမ့္ျပမိ သည္ . .။ သူ လြန္း ကို တအားဆြဲဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔
ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ ဖိကပ္ၿပီး စုတ္နမ္းပါေတာ့သည္ . .။
လြန္း ရဲ့ ရင္ေတြ ကုလား တာပလာဗုံတီးသလို . .ဒိန္းတပ္တပ္ . .ဒိန္းတပ္တပ္ နဲ႔ တအား ခုန္ေနၿပီး လက္တုန္ေျခတုန္ နဲ႔ . .။ေယာင္ၿပီး သူ႔ လည္ကုတ္ကို သိုင္းဖက္လိုက္မိ သည္ . .။ သူ႔ လက္ေတြ က လြန္းကို ဖက္ထားတာတအားဘဲ . .။ တအား ဆြဲကပ္ထားလို႔ ရင္ခ်င္းပူးေနသည္ . .။ လြန္း နို႔ေတြ က သူ႔ ရင္ဘတ္ႀကီး မွာ ဖိကပ္ေနသည္ . .။ သူ႔ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကလဲ လြန္း ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းနဲ႔ တသားထဲက်ေအာင္ပူးကပ္ေနသည္ . .။ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ခဏေလး ခြါၿပီး . .( ကိုယ့္ ကို လဲ ျပန္ စုတ္နမ္းေလ . .) လို႔ ေျပာသည္ . .။ သူ႔ စကားကို နားေထာင္ေနက်မို႔လားမသိဘူး . .။ သူ႔ အမိန႔္ကို နာခံမိေနၿပီး သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကို ျပန္စုတ္နမ္းေနမိ သည္ . .။ သူ႔ လက္ ဖဝါးႀကီး က လြန္း ဖင္တုံးေတြ ကို လာပြတ္ေနသည္ . .။ လြန္းေလ . .ဒ်ီတခါေတာ့ သူ႔ လက္ထဲကေန ႐ုန္းမထြက္ေတာ့ဘူး . .။ သူ႔ ရင္ခြင္ထဲကေန တြန္းၿပီး ေနာက္ဆုတ္မေျပးေတာ့ဘူး . .။ သူ ျပဳသမၽွ ႏုေတာ့မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ . .။( လြန္း ကို သိပ္ခ်စ္တာဘဲကြယ္ . .) တဲ့..။ သူ တိုးတိုးေလး လြန္းနားနားကပ္ၿပီး ေျပာသည္ . .။
( လြန္းေကာ . .ခ်စ္လား . . ) လို႔ေမးျပန္သည္ . .။ လြန္းလဲ ေခါင္းေလး ျငႇိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ သူ မေက်နပ္ . .။ ( ပါးစပ္ က ေျဖ) လို႔ သူ ထပ္ ေျပာသည္ . .။
လြန္းလဲ . .( ခ်စ္တယ္ .. ) လို႔ တုန္ရီတဲ့ အသံ နဲ႔ေျဖလိုက္မိသည္ . .။သူ လြန္း ရဲ့ လည္တိုင္ေတြကို နမ္းစုတ္ေနသည္ . .။ လက္ေတြကလဲ လြန္း ဖင္ေတြကို ပြတ္သပ္ရာကေန ဆုတ္ကိုင္လာ သည္ . .။ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္လာသည္ . .။ ( လူေတြ ဝင္လာေနအုံးမယ္ . .အမ္ဒီ . .. )
( ဟိတ္ ..ဒီလို မေခၚနဲ႔ေတာ့ေလ . .ခ်စ္ၾကၿပီ မဟုတ္လား . .)
( ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲဟင္ . .)
( ကိုကို လို႔ ေခၚ . . .)
( အင္း . )
သည္အခိုက္ မန္ေနဂ်ာဦးေက်ာ္စိုးသြင္ အိမ္ေလးထဲကို ဝင္လာ သည္ .. ။
( ေဘာ့စ္ . .ႏြားနို႔ ႀကိဳၿပီးၿပီ . . .ယူခဲ့ရေတာ့မလား . .)
( အဟဲ . .ႏြားနို႔တင္မက ၾကက္ဥ ပါ လိုခ်င္တယ္ . .ေက်ာ္စိုးသြင္ . .)
( ဟုတ္ကဲ့ ေဘာ့စ္ . .ရတာေပါ့ . .) လြန္းလဲ ရွက္လိ့ု မ်က္ႏွာလႊဲ ေနလိုက္သည္ . .။ လြန္း မ်က္ႏွာေတြ နီရဲတြတ္ေနမွာဆိုတာ လြန္းသိေနသည္ .
.။
အဲဒီေန႔ က လြန္း သည္ ေဘာ့စ္ ကို ( ကိုကို ) လို႔ စၿပီး မရဲတရဲ ေခၚၾကည့္ပါ သည္ . .။ သူက လြန္း ကို အဲဒီေန႔ကစၿပီး . .( ခ်စ္လြန္း ) လို႔ ေခၚ သည္ .. ။ ခ်စ္လြန္းလို႔ တဲ့ . . ။ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္း နဲ႔ ခ်စ္သူ ျဖစ္ၾကၿပီးေနာက္ လြန္းလြန္း ကို လူ လစ္တိုင္း အနမ္းေတြ ေပးတတ္ၿပီး လြန္းလြန္း ရဲ့ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ရင္ထြားထြား နဲ႔ တင္ကားကားေတြ ကို ကိုင္တြယ္ ပါ သည္ .. ။ လြန္းလြန္း လဲ ခ်စ္သူ အလိုက် လိုက္ေလ်ာ သည္ .. ။ လြန္းလြန္း နဲ႔ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ အျမဲ တတြဲတြဲ အျပင္သြားေနက်မို႔ ႐ုံးက ဝန္ထမ္းမ်ား က မရိပ္မိၾကေသးေပ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ အခြင့္သာတိုင္း ဦးတင္ထြန္းဇံ ႐ုံးခန္း ကို လာတဲ့အခါ
ညဳတုတု နဲ႔ သူမ နဲ႔ ထပ္ ညိၾကဖို႔ ႀကိဳးစားတတ္ေလရာ ထိုအခါမ်ားမွာ လြန္းလြန္း သည္
ဟန္မေဆာင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ဘဲ . သဝန္တိုေလ သည္ . .။
( ကိုကို . .လြန္း မႀကိဳကဘ္ူး . .ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ..ကိုကို႔ကို ညဳတုတု လုပ္တာ . .လြန္း စိ္တ္ဆိုးတယ္ . .)
( သူ က လြန္း နဲ႔ ကိုကို နဲ႔ ခ်စ္ေနၾကၿပီဆိုတာမသိဘူးေလ . .)
( ဒါေပမဲ့ သူ က လင္ရွိမယား ဘဲ . .မလုပ္သင့္ဘူး . .)
( မၾကာခင္ ကိုကို နဲ႔ ခ်စ္လြန္း လက္ထပ္ၿပီးသြားရင္ . .ဘယ္သူမွ ကိုကို႔ ကို လာမညဳေတာ့ဘူး . .) အခ်ိန္ က ညေန ၆နာရီေက်ာ္ၿပီမို႔ တ႐ုံးလုံး ..လူေတြ မရွိၾကေတာ့ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ ရဲ့ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲ လြန္းလြန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနေတာ့တာမို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္းကို သူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္ေစႀကီး သူမ ႏႈတ္ခမ္းေလး ကို နမ္းစုတ္ပါေတာ့ သည္ . .။ လြန္းလြန္းမွာလဲ အငမ္းမရဘဲ ျပန္လည္ နမ္းစုတ္ပါ သည္
. .။ အနမ္း က ရွည္ၾကာလာသလို အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္လာၾက သည္ . .။
( ခ်စ္လား . .ခ်စ္လြန္း . .. )
( အရမ္း..အရမ္း . ..ပါ ကကိိုု . . .)
( ကိုကိုလဲ ခ်စ္လြန္း ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ . .ကိုကိုတို႔ အတတေနၾကရေအာင္ေနာ္ . .) ( ကိုကိ့ု သေဘာပါ . .ကိုကို . .)
တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ထမိန္စ ကို ျဖဳတ္ေျဖလကို္ၿပီး သူ႔ လက္ကို ထမိန္တြင္းထိုးထည့္ကာ စမ္းသည္ . .။ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးရဲက ဂြဆုံေနရာ ကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ပြတ္ၾကည့္ေနသည္ . .။ အို . .ကိုကို ရယ္ . ..ဘာေတြ ကိုင္ေနတာလဲ . . ခ်စ္လြန္း ပိပိေလး စိုေနတယ္ . . ဘာရယ္ . .ပိပိ . .ဟုတ္လား အင္း . .ခ်စ္လြန္း ရဲ့ ေရႊၾကဳတ္ေလးေလ . . အိုး..နံမည္ အထူးအဆန္းေတြ . .ဘာေတြလဲကြာ . . ခ်စ္လြန္း . .ခ်စ္ၾကရေအာင္ . . ဟင္ . .ခ်စ္ေနတာဘဲ ဥစၥာ... ဟုတ္ဘူး . .. အဆုံး အထိ ခ်စ္ၾကရေအာင္လို႔ . . အို . .ကိုကိုရယ္ ..ေတာ္ၾကာဘိုက္ႀကီးေနမွျဖင့္ . . ယူၾကမဲ့ ဟာဘဲ . .ဘာျဖစ္လဲ . ..
လြန္း က လက္ထပ္ၿပီးမွ ကကိိုု နဲ႔ ဟန္းနီးမြန္းမွာက်မွ အပ်ိဳဘဝ ကို စြန႔္လႊတ္ခ်င္တာ..ကိုကို ရဲ့ . .. . စရံေလး သပ္ထားလို႔မရဘူးလား .. ဟင့္အင္း . .ခဏ ေအာင့္ထား . . . မရဘူး . ..ခ်စ္မွာဘဲ . ..
တကယ္ေတာ့ လြန္းလြန္း သည္ ဘြဲ႕ရၿပီး တာေတာင္ ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္ ရွိၿပီ .. ။ ဒီအရြယ္သည္ တကယ္ေတာ့
..ကာမေတာင့္တမႈေတြ အရမ္းအရမ္း ျဖစ္ေပၚေနၾကတဲ့ ေသြးသား ဆူၿဖိဳး တဲ့ အရြယ္ပါ . .။ ဆန႔္က်င္ဘက္ လိင္ ေယာက်ၤားသားေတြ ရဲ့ အကိုင္အတြယ္ . .အစုတ္အမႈတ္ကို ခံခ်င္ေနၾကတဲ့ .အရြယ္ပါ . .။ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြလဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ . .ယဥ္ေက်းမႈ လူ႔ အသိုင္းအဝိုင္း မိဘ ဆရာေတြ ၾကားမွာမို႔ . .လြန္းလြန္းတို႔
သည္ စိတ္ထိန္းခ်ဳပ္ၾကရၿပီး လူသူမရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္း . .အိမ္သာ . .အိပ္ရာထဲ မွာသာ မိမိတို႔ဖါသာ က်ိတ္ပြတ္ . .က်ိတ္ႏွိုက္ကာ ေနၾကရတာ ျဖစ္သည္.။
အခုလို ခ်စ္သူ က နမ္းေသာအခါ ဖက္ေပြ႕ကိုင္တြယ္ၾကေသာအခါ မွာ နဂို ရွိေနတဲ့ ခံခ်င္စိတ္ေတြဟာ
. .ပြင့္အံထြက္လာၾကရပါေတာ့ သည္ .. လြန္းလြန္း အေရေတြ ရႊဲေနၿပီ . .။ လြန္းလြန္း သည္ ေျပာေနရေပမဲ့ ...စိတ္ေတြက အရမ္းထန္ေနၿပီ . .။ အတင္းထိန္းခ်ဳပ္ေပမဲ့ မရေတာ့ . .။ တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ထမိန္ ကို လွန္တင္ကာ ပင္တီေလး ကို မခၽြတ္ဘဲ ေဘးကို ဆြဲကပ္ကာ လြန္းလြန္း ရဲ့ ေရႊၾကဳတ္ ကို ၾကည့္ သည္ . .။ အို . .လွလိုက္တာ ခ်စ္လြန္းရယ္ . . အို..လွပါဘူး . . လွတယ္ . .နမ္းမယ္ . .
တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ေရႊၾကဳတ္ ကို လ်ာႀကီးနဲ႔ စၿပီး ယက္လိုက္ သည္ . .။ လြန္းလြန္း အိုး . .ဆိုၿပီး ေကာ့တက္သြားသည္ . .။ သူမ ရဲ့ အရသာဖူးေလး ကို လ်ာႀကီး က ဖိၿပီး က်ီဆယ္သြားလို႔ပါဘဲ . .။ ကိုကို..ဘာလုပ္တာလဲ . .
သူမ ကိုကို သည္ အရမ္းထန္ေနၿပီ . .။ေရႊၾကဳတ္ ကို တအားယက္ေနၿပီ . .။ ပလပ္လပ္ . .ဘာဂ်ာသံေတြ ညံေနၿပီ . .။ အားကိုကို..အား...အား . . .
လြန္းလြန္း အပ်ိဳဘဝတေလ်ာက္ စိတ္ကူးယဥ္ ေတာင့္တခဲ့ရတဲ့ ဆႏၵ ေတြ ျပည့္ဝ ရပါၿပီ . .။ သူမ စိတ္ကူးေတြထဲက ဘာဂ်ာအမႈတ္ခံျခင္း ဟာ အခုေတာ့
တကယ္ျဖစ္ပ်က္ေနပါၿပီ . .။ ဘာဂ်ာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ အမႈတ္ခံၿပီးေသာအခါ . .လြန္းလြန္း သည္ တင္ထြန္းဇံ က ထမိန္ နဲ႔ ပင္တီကို ခၽြတ္ခိုင္းေသာအခါ တုန္ရီ တဲ့ လက္ေတြ နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ ဘဲ ခၽြတ္ပစ္ေပးပါေတာ့ သည္ . .။ ( ခ်စ္လြန္း အက် ႌေကာ ခၽြတ္လကို္ . .)
သူ႔ စကားကို စိတ္ညႇို႔ခံေနရသူတေယာက္လို .. လိုက္နာေနမိသည္ .. ။ လြန္းလြန္း တကိုယ္လုံး အဝတ္မဲ့သြား သည္ . .။ လွလိုက္တာ . .ခ်စ္လြန္းရယ္ . . .။ ခါတိုင္းသာဆိုရင္ ရွက္ၿပီး ဘယ္ခၽြတ္မလဲ .. ။ ခုဟာက....သူမ တအားခံခ်င္ေနၿပီ .. ။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ လက္ထပ္ၿပီးမွ . .အပ်ိဳစင္ဘဝ ကို စြန႔္ပစ္မယ္ဆိုတာေတြ မေျပာေတာ့ . .။ကိုကိုျပဳသမၽွ ႏုေတာ့မည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ကို သူ႔ အလုပ္စားပြဲေဘး က ဆိုဖါရွည္ႀကီးေပၚမွာ ပက္လက္အိပ္ေစၿပီး လြန္းလြန္း
ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ေနရာဝင္ယူ သည္ . .။ သူ႔ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ကို ျဖဳတ္ခ်သည္ . .။
( အို . .ကိုကို . .ကုကို႔ဟာႀကီး က နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး . . )
တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ရတနာေရႊၾကဳတ္ထဲကို သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို ေတ့ကာထိုးသြင္းေလ သည္ . .။ စိုၿပီး ႏူးညံ ့ေပမဲ့ တင္းက်ပ္ေနေသာ ရတနာေရႊဂူ ထဲကို ေႁမြနဂါးႀကီးရဲ့ ေခါင္း က မဝင္နိုင္ဘဲ တစ္ေနသည္ . .။ ဖိကာဖိကာ ထိုးၾကည့္ေတာ့ ဂူထဲက အေရေတြ ထပ္စီးက်လာသည္ . .။ အို..အို..ကိုကို . . ျဖစ္ပါ့မလား . .လြန္းဟာ ကြဲထြက္ေနအုံးမယ္ . .. မကြဲပါဘူး ခ်စ္လြန္းရယ္ . .ခဏၾကာရင္ အားလုံး အဆင္ေျပသြားမွာပါ . ..ခဏ...ခဏေလး . ..ကိုကို ေျဖးေျဖးေလး ထည့္ေပးမွာ . .
တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ရဲ့ ေပါင္တန္ေတြ ကို ပိုၿပီး ျဖဲကားေစၿပီး သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို . .တထစ္ခ်င္း . .ထိုးသြင္းေလ သည္ . .။နဲနဲသြင္းလိုက္ . .နဲနဲ ျပန္ဆုတလ္ိုက္ နဲ႔ . .ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ...အသြင္းအထုတ္ အတိုေလးေတြ..လုပ္ေနတုံးမွာလဲ လြန္းလြန္း တင္းမာလုံးဝန္းတဲ့ နို႔လ်လ်တစုံကို နမ္းလိုက္ စို႔ေပးလိုက္
လုပ္ေပးေနရာ လြန္းလြန္းမွာ သူမ ရဲ့ ပထမဆုံး ေယာက်ၤားတေယာက္နဲ႔ ရရွိတဲ့ ကာမ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ရင္တလွပ္လွပ္ ရင္တဖိုဖို နဲ႔ . . ရိုလာကိုစတာစီးေနရသလို ..ခံစားေနရေပသည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ လဲ လြန္းလြန္း ခံနိုင္ေနတာ ေတြကရတာမို႔ စမ္းသပ္တဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ လိင္ေခ်ာင္းကို ထပ္သြင္းၾကည့္ရင္း နဲ႔ လိင္ေခ်ာင္းတခုလုံးထိုးသြင္းမိတဲ့ အထိ
ေရာက္ရွိေနၿပီ . .။ တင္းက်ပ္ တဲ့ လြန္းလြန္း ရဲ့ ရတနာေရႊဂူထဲသူ႔ လိင္တန္ႀကီး က မတရား တင္းေနတာမို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း လႈပ္ေပးေနသည္ . .။ လႈပ္လိုက္တိုင္း . .သူေကာင္း..ကိုယ္ေကာင္း..ဆိုသလို . .ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ .ကာမ အရသာ
က တင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္..ပါဘဲ . .။ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေတာက လြန္းလြန္း . .ထိလြန္းလို႔
ေအာ္ညည္းသည္ . .။
အို..ကိုကို...အို..အို...နဲ႔ သူ႔ ကို တအားႀကီး ဖက္တြယ္ေနေသာ လြန္းလြန္း ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေနေသာ တင္ထြန္းဇံ သည္ .လြန္းလြန္း ရဲ့ ေခ်ာလြန္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလး ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ထိန္းမရဘဲ
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ကို စုတ္နမ္းရင္း . .အသြင္းအထုတ္ေတြ ျမန္ဆန္လာသည္ . .။
( အာ . .အာ . .ကိုကို..ကုကို . .အား . .အား . .)
တင္ထြန္းဇံ ကို ဖင္ႀကိးေတြ ေကာ့ေပးရင္း လြန္းလြန္း ကာမ ပန္းတိုင္ ကို ေရာက္ရွိသြားရ သည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ လဲ က်ပ္လန္းတဲ့ လြန္းလြန္း ရဲ့ ရတနာ
ေရႊဂူေၾကာင့္ မၾကာခင္ဘဲ သုတ္ေတြ ထိန္းမရဘဲ ထန္းကနဲထန္းကနဲ ပန္းထြက္ကုန္ သည္ . .။ ဆိုဖါႀကီးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ၿပီး လွဲေလ်ာင္း ေနၾက သည္ . .။
( ခ်စ္လား . .ခ်စ္လြန္း . .) ( သိပ္ခ်စ္တယ္ . .ကိုကို . . )
ဆန္မစ္ပါ့ျဗဴး ဟိုတယ္ ။ ကားမ်ားရပ္ထားတဲ့ ကြက္လပ္ . .။
ေမာင္စိုး သည္ သူ႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ဟိုတယ္လ္ထဲမွာ နိုင္ငံျခား က လာတဲ့ သူ႔ မိတ္ေဆြ နဲ႔ ေတြ႕ဆုံေနတုံး ..ေဘာ့စ္ ျပန္အလာ ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနေပ သည္ . .။ မၾကာခင္ . .ေမာင္စိုးရဲ့ ဟမ္းဖုန္း ျမည္လာသည္ . .။ ေခၚသူက သူ႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ . .။
( ေမာင္စိုး . .)
( ဟုတ္ကဲ့ ..ေဘာစိ . )
( ငါ ့ကို လာေခၚေတာ့ . .)
( ဟုတ္ . .)
ေမာင္စိုး ကားကို ဟိုတယ္လ္ ဆင္ဝင္ေအာက္ကို ေမာင္းခဲ့ၿပီး ကားေအာက္ဆင္းကာ ေဘာ့စ္အတြက္ တံခါးဖြင့္ေပးသည္ . .။
ေဘာ့စ္ သည္ တေယာက္ထဲမဟုတ္ . .။ ႏွစ္ေယာက္ . .။အေဖၚတေယာက္ နဲ႔ . .။ ဆံပင္ ညိဳဝါ၀ါ နဲ႔ နိုင္ငံျခားသူ တေယာက္ နဲ႔ ကားထဲ ဝင္သည္ . .။ အေနာက္ခုံတြင္ အတူထိုင္သ ည္ . .။
( ဘယ္ေမာင္းရမလဲ ေဘာစိ . .)
( ေထာက္ၾကန႔္ၿခံ . .)
ေဘာစိ သည္ နိုင္ငံျခားသူ နဲ႔ ေရပက္မဝင္ ဆိုသလို . .ဘိုလို..ဒြတ္ဒက္ရႊတ္ရွက္ေတြ တလမ္းလုံးေျပာလာသည္ . .။ လွည္းတန္းေက်ာ္လာေတာ့ အသံတိတ္သြားလို႔ ေမာင္စိုး ေနာက္ၾကည့္မွန္ က အကဲခတ္လိုက္ေတာ့ ေဘာစိ နဲ႔ နိုင္ငံျခားသူ နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတြ ဂေဟဆက္ေနတာ ေမာင္စိုး ျမင္လိုက္ရေပ သည္ . .။ဟိုက္ . .ေဘာစိတို႔ကေတာ့ စြံပါ့ . .။ လြန္းလြန္း နဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ ဖိတ္စာ မေန႔ကဘဲ သြားရိုက္ တာ ေမာင္စိုး ကားေမာင္းပို႔ ခဲ့ရ သည္ .. ။ အခု မ်က္ႏွာျဖဴမ နဲ႔ ( လစ္ပကစ္ ) ေတြ ကိုင္ေနၿပီ . .။တတ္လဲတတ္နိုင္တဲ့ ေဘာစိ . .။ အင္းေလ . .တတ္နိုင္တာေပါ့ . .သူက ေဘာစိဘဲ . .။
ေအာ္ . .ေဘာစိ . .ေဘာစိ . . .။
Comments
Post a Comment